ในวันที่เศรษฐกิจสวนทาง แต่ใจเรายังอยากเริ่มต้นใหม่

ทุกเช้า...
ที่นั่งรถไปทำงาน
ผมมักมองออกไปนอกหน้าต่าง …
เห็นถนนที่รถติดยาวไม่ต่างจากเมื่อวาน

ข่าวในวิทยุก็เต็มไปด้วยคำว่า
เศรษฐกิจชะลอ คนตกงาน ปิดกิจการ

ฟังไปก็อดหดหู่ไม่ได้
แต่ระหว่างรถก็ยังค่อย ๆ ขยับ
ใจผมกลับแอบมีแสงเล็ก ๆ แว่บขึ้นมาว่า...

เรายังอยากหางานใหม่ อยากเริ่มต้นใหม่ แม้โลกจะสวนทางก็ตาม

ผมคิดถึงงานที่ทำแล้วรู้สึกอินอีกครั้ง
คิดถึงการตื่นเช้ามาด้วยแรงบันดาลใจแทนเสียงนาฬิกาปลุก
และคิดถึงรอยยิ้มเวลาเล่าให้คนข้าง ๆ ฟังว่า "วันนี้ที่ทำงานสนุกนะ"

อาจจะไม่ใช่งานใหญ่ เงินเดือนโต
แต่อาจเป็นงานที่ใจมันบอกว่า “ใช่แล้ว”
งานที่แม้เหนื่อย แต่กลับทำให้หัวใจอิ่มเอม
ใช่ครับ … เศรษฐกิจอาจจะไม่สวยหรู
แต่ความหวังยังไม่เคยหมดไปไหน
มันยังอยู่ในทุกเช้าที่เราเลือกจะลุกขึ้นสู้
และไม่หยุดหาทางใหม่ให้ตัวเอง

ถ้าเป็นคุณ …
จะเลือก "อยู่ในที่เดิมที่มั่นคง"
หรือ "ออกไปตามหาความหวังใหม่" ครับ?

แชร์ความคิดเห็นกันได้นะครับ...