วันนี้ได้ยินเรื่องราวจากแม่ท่านหนึ่งที่อยู่พังงา

รอคอยการกลับมาของลูกสาวคนหนึ่ง ท่านเล่าว่า

มีลูกสาวอยู่คนหนึ่งจากพี่น้องหลายๆคนที่ เป็นเด็กผู้หญิงธรรมดา น่ารัก

แต่พอโตมา ก็กลายเป็นทอม และไปพบรักกับสาวประจวบจากนั้นก็อยู่ด้วยกันพากลับมาบ้านหนึ่งครั้ง

หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยติดต่อกลับมา

จนกระทั่งพ่อเสียชีวิตก็ได้มาดูหน้าพ่อ

แล้วไม่ค่อยได้ติดต่อกันเท่าไหร่ เนื่องจากเมื่อทางบ้านโทรไปกี่ครั้งก็ไม่คุย ไม่พูดจากับใครเลย

บอกแต่ว่าอยู่กรุงเทพ แต่ไม่ยอมบอกว่าที่ไหน พี่ๆน้องๆก็ตามหาทั่วกรุงเทพก็ไม่เจอ

บางทีไม่รับสายจากแม่และพี่ น้อง ไม่กลับบ้าน ไม่ติดต่อมาเป็นเวลา เกือบห้าปีแล้ว

ท่านบอกว่าได้ส่งเสียลูกสาวให้เรียนหนังสือจนจบปริญญา

จะเอาเงินเท่าไหร่ก็ขอให้บอก ลูกสาวขอห้าหมื่นก็ให้ห้าหมื่น

ให้เท่าที่แม่คนหนึ่งจะให้ได้ ทั้งที่ตัวเองก็กรีดยาง เลี้ยงแพะ ทำงานเหนื่อยตรากตรำ

ส่งให้เรียนถึงเมืองจีนจบมาก็ไม่กลับมาเยี่ยมบ้าน หายไปเลย

ไปติดผู้หญิงจนลืมแม่บังเกิดเกล้า

ตอนนี้ท่านก็ไม่สบายอยู่ด้วยเป็นโรคมะเร็ง ท่านพูดว่าทำไมหนอถึงไม่กลับมาหาท่าน

หรือถ้าจะไปอยู่กับเขา จะเป็นไทยพุทธหรือยังก็ไม่รู้ พูดพลางท่านก็เอาผ้าคลุมฮิญาบเช็ดน้ำตา

             เจ้าของกระทู้ก็ไม่รู้จะช่วยยังไง ก็เลยอยากบอกกล่าวผ่านพันทิพ เผื่อบางที่เขาจะได้เข้ามาอ่าน (อินชาอัลลอฮ)
ถ้าหากเขายังมีชีวิตอยู่ ขอให้เขารู้ไว้ว่าประตูเตาบัตยังเปิดอยู่ และแม่ของท่านก็รอให้อภัยท่านอยู่  อย่าลืมว่าสวรรค์อยู่ใต้ฝ่าเท้าของมารดา การเนรคุณต่อบิดามารดาถือเป็นบาปใหญ่  

     สำหรับใครที่ต้องการสวนสวรรค์ก็จงอยู่กับพ่อแม่ของเขา และจงระวัง...จงระวังอย่างถึงที่สุดจากการเนรคุณและเหินห่างจากทั้งสอง และอย่าได้ให้ทั้งสองได้ยินซึ่งคำที่ไม่ดีแม้กระทั่งคำว่า “อุฟ” (หรือ "หึ" ซึ่งเป็นการแสดงความไม่พอใจ) ซึ่งเป็นคำเพียงเล็กน้อยที่สุดในจำนวนคำที่ไม่ดี

อัลลอฮฺได้ตรัสไว้ว่า

«وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لـَّهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا، وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا» [الإسراء/23، 24]

“และพระผู้อภิบาลของเจ้าได้บัญชาว่า สูเจ้าทั้งหลายอย่าได้เคารพภักดีผู้ใดนอกจากอัลลอฮฺเพียงผู้เดียวและจงทำดีต่อพ่อแม่

แม้นว่าผู้ใดผู้หนึ่งหรือทั้งสองบรรลุวัยชราอยู่กับเจ้าแล้ว อย่าได้กล่าวแก่ทั้งสองว่า “อุฟ” (หรือคำว่าที่แสดงอาการไม่พอใจ)

และอย่าได้ขู่เข็ญทั้งสอง และจงพูดกับทั้งสองด้วยถ้อยคำที่อ่อนโยน, และจงนอบน้อมถ่อมตนกับทั้งสองด้วยความเมตตา

และจงกล่าว(ขอพรให้กับทั้งสอง)ว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของฉัน ได้โปรดประทานความเมตตาแก่ทั้งสองดังเช่นที่ทั้งสองได้เลี้ยงดูแลฉันเมื่อครั้งเยาว์วัย”

ปล แท็กประเทศจีน เพราะ ครั้งหนึ่งเขาเคยไปเรียนที่ประเทศจีน