กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ 2 ตั้งแต่ผมเล่นพันทิปนะครับ ยังอาจจะขาดตกบกพร่อง ขออภัยมานะที่นี้ด้วยครับ... -/\-
....
ผมท้าวความเล่าเรื่องเลยนะครับ คือตอนนี้ผมอายุ 17 ปี ครับ แล้วผมมีแฟนอยู่ 1 คน [ให้นามสมมติว่า พร ละกันครับ ]
ผมคบกับพรได้ 8 เดือนกว่าแล้วครับ พรเค้าแก่กว่าผมปีนึง ก็ไม่มีปัญหาไรเท่าไรครับ หวานบ้างจืดบ้างทะเลาะกันบ้าง
ผมก็ทราบนะครับว่าทางบ้านของพรเขามีลูกสาวสองคน แล้วพ่อแม่ของเขาเป็นคนหวงลูกสาวมากๆ [พรเป็นพี่คนโต]
เท่าที่ผมรู้มานี่ครับ ครั้งก่อนที่แม่ของพรจับได้ว่ามีแฟน แม่เขาทั้งตบหน้าและไล่เขาออกจากบ้าน
ส่วนพ่อก็ด่าๆๆๆๆ เออออตามแม่ไปไล่เหมือนลูกไม่ใช่คน T^T
ด้วยความรู้สึกของผมนะครับ เป็นความรู้สึกที่(โคตร)อึดอัด ทำไรไม่ค่อยมีอิสระ แบบจะทำไรก็ต้องคอยระแวงตลอดเวลา
[ตอนผมคบกับพรไม่เคยมีเรื่องเสียๆหายๆนะครับ มีแต่นั่งสไกป์ติวข้อสอบกันมุ้งมิ้งมาก ^^]
พอมาถึงขีดความรู้สึกนึงครับ ผมคิดว่าผมควรบอกเลิกเค้าก่อน เพื่อลดสถานะมาเป็นแค่เพื่อนหรือคนสำคัญ ถ้าเขารักจริงเขาก็ต้องรอเราเรียนจบได้
ผมคิดแบบนั้นแล้วผมพูดไปกับพรนะครับ แต่เหมือนพรจะไม่เข้าใจ แล้วมาอ้างว่าผมหาเรื่องเลิกครับ ทั้งๆที่ผมหวังดี ไม่อยากให้เธอประสบเหตุแบบครั้งก่อน
พอผ่านไปนานวันเข้าเหมือนเขาจะเริ่มเข้าใจ และยอมฟังผมมากขึ้น
พรจะพูดบ่อยๆว่าเธอรักผมคนเดียว รักผมตลอดไป ยังไงก็รอได้ เรียนจบแปปเดียวเอง
นี่แหละครับคือสิ่งที่ผมอยากถาม ?
คิดว่าเป็นไปได้มั้ยครับ ที่เขาจะรอผมเรียนจบไหว โดยที่เขาไม่มีใคร ทั้งที่เรียนต่างที่กัน โทรศัพท์ก็ไม่ได้คุยมากขึ้นแบบเมื่อก่อน ?
ผมควรปลงใช่มั้ยครับ กับคำพูดที่ไม่มีความแน่นอนสักเท่าไรนัก ?
ส่วนตัวผมแล้วนะครับ ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองหล่อเลือกได้ ที่คิดจะบอกเลิกใครก็เลิกก็ตัดความสัมพันธ์ทิ้งง่ายๆ
ผมคิดถึงอนาคตของพรเสมอ ผมกลัวหลายอย่างที่ตามมาถ้าหากพ่อแม่เขารู้ เขาอาจจะไม่ได้เรียนต่อก็ได้ เพราะทางบ้านเค้าโหดสลัดมากๆ T_T
ที่ผมทำแบบนี้เพราะผมรักพรนะครับ ผมคิดเสมอครับว่าถ้าคู่กันจริงๆยังไงก็ต้องได้กลับมาเจอกันอีก ... [แต่ถ้าเขาไปเจอคนที่ดีกว่าก็ยินดีด้วยครับ]
.....
สุดท้ายนี้ขอบคุณพี่น้องลุงป้าน้าอาชาวไทยนะครับที่เข้ามาฟังผมบ่น กระทู้นี้เป็นกระทู้กึ่งคำถามกึ่งแชร์ประสบการณ์นะครับ
ใครจะมาแชร์ประสบการณ์ หรือ ตอบแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับปัญหาชีวิตผมเชิญตามสบายเลยนะครับ ยินดีรับฟังและขอบคุณทุกคนมากครับ
ขออภัยถ้าเขียนบกพร่อง และขอบคุณที่ยอมอ่านกระทู้จนจบครับ -/\-
คิดว่าเรื่องต่อไปนี้จะเป็นไปได้มั้ย ? (ขอผู้ใหญ่ให้คำปรึกษาครับ)
....
ผมท้าวความเล่าเรื่องเลยนะครับ คือตอนนี้ผมอายุ 17 ปี ครับ แล้วผมมีแฟนอยู่ 1 คน [ให้นามสมมติว่า พร ละกันครับ ]
ผมคบกับพรได้ 8 เดือนกว่าแล้วครับ พรเค้าแก่กว่าผมปีนึง ก็ไม่มีปัญหาไรเท่าไรครับ หวานบ้างจืดบ้างทะเลาะกันบ้าง
ผมก็ทราบนะครับว่าทางบ้านของพรเขามีลูกสาวสองคน แล้วพ่อแม่ของเขาเป็นคนหวงลูกสาวมากๆ [พรเป็นพี่คนโต]
เท่าที่ผมรู้มานี่ครับ ครั้งก่อนที่แม่ของพรจับได้ว่ามีแฟน แม่เขาทั้งตบหน้าและไล่เขาออกจากบ้าน
ส่วนพ่อก็ด่าๆๆๆๆ เออออตามแม่ไปไล่เหมือนลูกไม่ใช่คน T^T
ด้วยความรู้สึกของผมนะครับ เป็นความรู้สึกที่(โคตร)อึดอัด ทำไรไม่ค่อยมีอิสระ แบบจะทำไรก็ต้องคอยระแวงตลอดเวลา
[ตอนผมคบกับพรไม่เคยมีเรื่องเสียๆหายๆนะครับ มีแต่นั่งสไกป์ติวข้อสอบกันมุ้งมิ้งมาก ^^]
พอมาถึงขีดความรู้สึกนึงครับ ผมคิดว่าผมควรบอกเลิกเค้าก่อน เพื่อลดสถานะมาเป็นแค่เพื่อนหรือคนสำคัญ ถ้าเขารักจริงเขาก็ต้องรอเราเรียนจบได้
ผมคิดแบบนั้นแล้วผมพูดไปกับพรนะครับ แต่เหมือนพรจะไม่เข้าใจ แล้วมาอ้างว่าผมหาเรื่องเลิกครับ ทั้งๆที่ผมหวังดี ไม่อยากให้เธอประสบเหตุแบบครั้งก่อน
พอผ่านไปนานวันเข้าเหมือนเขาจะเริ่มเข้าใจ และยอมฟังผมมากขึ้น
พรจะพูดบ่อยๆว่าเธอรักผมคนเดียว รักผมตลอดไป ยังไงก็รอได้ เรียนจบแปปเดียวเอง
นี่แหละครับคือสิ่งที่ผมอยากถาม ?
คิดว่าเป็นไปได้มั้ยครับ ที่เขาจะรอผมเรียนจบไหว โดยที่เขาไม่มีใคร ทั้งที่เรียนต่างที่กัน โทรศัพท์ก็ไม่ได้คุยมากขึ้นแบบเมื่อก่อน ?
ผมควรปลงใช่มั้ยครับ กับคำพูดที่ไม่มีความแน่นอนสักเท่าไรนัก ?
ส่วนตัวผมแล้วนะครับ ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองหล่อเลือกได้ ที่คิดจะบอกเลิกใครก็เลิกก็ตัดความสัมพันธ์ทิ้งง่ายๆ
ผมคิดถึงอนาคตของพรเสมอ ผมกลัวหลายอย่างที่ตามมาถ้าหากพ่อแม่เขารู้ เขาอาจจะไม่ได้เรียนต่อก็ได้ เพราะทางบ้านเค้าโหดสลัดมากๆ T_T
ที่ผมทำแบบนี้เพราะผมรักพรนะครับ ผมคิดเสมอครับว่าถ้าคู่กันจริงๆยังไงก็ต้องได้กลับมาเจอกันอีก ... [แต่ถ้าเขาไปเจอคนที่ดีกว่าก็ยินดีด้วยครับ]
.....
สุดท้ายนี้ขอบคุณพี่น้องลุงป้าน้าอาชาวไทยนะครับที่เข้ามาฟังผมบ่น กระทู้นี้เป็นกระทู้กึ่งคำถามกึ่งแชร์ประสบการณ์นะครับ
ใครจะมาแชร์ประสบการณ์ หรือ ตอบแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับปัญหาชีวิตผมเชิญตามสบายเลยนะครับ ยินดีรับฟังและขอบคุณทุกคนมากครับ
ขออภัยถ้าเขียนบกพร่อง และขอบคุณที่ยอมอ่านกระทู้จนจบครับ -/\-