จุดเริ่มต้นที่เราได้รู้จักกับผู้ชายคนนี้คือ เพื่อนเราเลี้ยงวันเกิดที่ผับแห่งหนึ่งค่ะ ก็ไปกันประมาณ8-10คน เพื่อนในโต๊ะเราเมาหมดแล้ว เหลือแค่เรากับเพื่อนอีกคนที่คอยดูแลเพื่อนคนอื่นๆ ทีนี้เรากำลังจะกลับกัน จู่ๆก็มีผู้ชายโต๊ะข้างๆสกิดขอไลน์เรา ด้วยความที่เราเองก็ไม่มีใครก็เลยให้ไป อีกอย่างเราคิดว่ามันก็แค่ไลน์ ไม่ใช่เบอร์มือถือก็คงไม่น่าเกลียดเท่าไหร่ ถ้าคุยละไม่คลิก ก็แค่ไม่ต้องตอบแค่นั้น
พอเค้าได้ไลน์เราไปก็คุยกันปกติค่ะ ถามชื่อ อายุ เบสิคทั่วไป ไม่มีที่ท่าเรื่องอย่างว่าเลย ดูสุภาพ เค้าแก่กว่าเราปีนึง ถามกันไปกันมา เค้าดันทำงานสายที่เราสนใจ เราเลยได้โอกาสสอบถามเป็นความรู้เพิ่มเติม ก็คุยกันแบบนี้แหละค่ะ คุยกันตลอด ว่างจากการทำงานเราก็คุยกัน จนเริ่มสนิทในระดับหนึ่ง คุยไปคุยมา เค้ารู้จักกับเพื่อนเราค่ะ เพราะเราตั้งรูปโปรไฟล์ในไลน์เป็นรูปคู่กับเพื่อน เค้าก็บอกว่าเค้าเป็นรุ่นพี่ที่คณะเพื่อนเราเอง เราจึงโล่งใจมาเปราะนึง อย่างน้อยก็ไม่มีอะไรน่ากังวลแล้ว คนรู้จักกันทั้งนั้น ก็คุยกันไปเรื่อยๆทุกวันค่ะ มีบอกฝันดีบ้าง แต่ไม่มีหยอดมานะคะ คุยกันแบบ ทำอะไรอยู่ กินข้าวยัง กลับบ้านยัง วันนี้รถติดมั้ย ขับรถเมื่อยมั้ย
จนพอมาสักระยะหนึ่งค่ะ เราเริ่มรู้สึกดีๆกับเค้าแล้ว เพราะเราเองก็ไม่มีใครจริงๆ และเค้าก็ดูไม่มีอันตราย แต่เราไม่เคยถามนะคะว่าเค้ามีแฟนรึยัง มีแต่เค้าถามเรา เราก็ตอบตรงๆว่าเราไม่มี เราก็กดดูทามไลน์เค้า เห็นลงรูปคู่กับผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อต้นปี เขียนแคปชั่นประมาณว่า มีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน เราก็ตึงๆเหมือนกันนะ อยากรู้แต่ไม่อยากถาม ได้แค่บ่นๆกับเพื่อนไป แล้วก็เริ่มนัดเจอกันค่ะ ไปทานข้าวที่ร้านอาหารบ้าง ไปเดินเล่น ไปช่วยพี่เค้าเลือกของบ้าง ความสัมพันธ์ค่อยๆพัฒนาไปเรื่อยๆค่ะ จนพี่เค้าชวนเราไปกินเบียร์ เราเองก็แปลกใจตัวเองนะ ทำไมถึงกล้าไปกับเค้า แต่ด้วยความที่เราก็เหงา ก็เลยตอบตกลงไป วันนั้นดื่มค่อนข้างหนักค่ะ 2คน 1ทาว แล้วก็อีก3ขวด พี่เค้ากรึ่มๆ นะ แต่เราคือเมาแล้วค่ะ ภาพตัดสุดๆ เราจำได้ลางๆว่าเค้าถามว่าบ้านเราอยู่ไหน เค้าจะไปส่ง แล้วเราก็พูดอะไรไม่รู้จำไม่ได้เหมือนกันค่ะ แต่ตื่นมาเราไม่ได้อยู่บ้านตัวเองนะ เหมือนในละครแหละ เลยหันไปดูข้างๆ เจอพี่เค้านอนอยู่ในสภาพชุดที่ใส่เมื่อคืนแหละค่ะ เราก็ก้มดูตัวเอง เราก็ใส่ชุดเดิมเมื่อคืน เลยตั้งสติก่อนทีนี้ ค่อยๆจับต้นชนปลาย
แล้วเราก็เลยปลุกพี่เค้าค่ะ ถามว่านี่บ้านพี่หรอ เค้าก็งัวเงียๆ แล้วก็บอกว่าใช่ บ้านพี่เอง แต่พี่ไม่ได้ทำอะไรเรานะ คือพี่ไม่รู้ว่าบ้านเราอยู่ไหน ถามเราก็ตอบอะไรมาก็ไม่รู้ ไอโฟนเราก็ดันล็อค เค้าเลยไม่รู้จะทำไง เลยพามานอนบ้านเค้า แต่สบายใจได้ เค้าไม่ได้ล่วงเกินเรา นอนเตียงเดียวกันเฉยๆ ไม่ได้มีอะไรกัน เราเลยพยายามตั้งสติก่อน ลุกไปล้างหน้า บ้วนปาก แล้วก็เลยขอตัวกลับก่อน พี่เค้าจะอาสาไปส่ง แต่เราปฏิเสธค่ะ บอกว่าขอกลับเองดีกว่า พี่เค้าก็ยืนกรานที่จะไปส่งเรา แต่เรายืนยันคำเดิมว่าขอกลับเอง พี่เค้าเลยขับรถไปส่งเราที่หน้าปากซอยเพื่อเรียกรถแท็กซี่กลับบ้าน
ขอไปต่อที่คอมเม้นนะคะ เนื้อหาค่อนข้างยาวนิดนึง พอดีพิมพ์เล่าแบบละเอียดค่ะ
เมื่อเค้ามาขอคบ แต่คบแบบไม่ได้เป็นแฟนกันค่ะ..
พอเค้าได้ไลน์เราไปก็คุยกันปกติค่ะ ถามชื่อ อายุ เบสิคทั่วไป ไม่มีที่ท่าเรื่องอย่างว่าเลย ดูสุภาพ เค้าแก่กว่าเราปีนึง ถามกันไปกันมา เค้าดันทำงานสายที่เราสนใจ เราเลยได้โอกาสสอบถามเป็นความรู้เพิ่มเติม ก็คุยกันแบบนี้แหละค่ะ คุยกันตลอด ว่างจากการทำงานเราก็คุยกัน จนเริ่มสนิทในระดับหนึ่ง คุยไปคุยมา เค้ารู้จักกับเพื่อนเราค่ะ เพราะเราตั้งรูปโปรไฟล์ในไลน์เป็นรูปคู่กับเพื่อน เค้าก็บอกว่าเค้าเป็นรุ่นพี่ที่คณะเพื่อนเราเอง เราจึงโล่งใจมาเปราะนึง อย่างน้อยก็ไม่มีอะไรน่ากังวลแล้ว คนรู้จักกันทั้งนั้น ก็คุยกันไปเรื่อยๆทุกวันค่ะ มีบอกฝันดีบ้าง แต่ไม่มีหยอดมานะคะ คุยกันแบบ ทำอะไรอยู่ กินข้าวยัง กลับบ้านยัง วันนี้รถติดมั้ย ขับรถเมื่อยมั้ย
จนพอมาสักระยะหนึ่งค่ะ เราเริ่มรู้สึกดีๆกับเค้าแล้ว เพราะเราเองก็ไม่มีใครจริงๆ และเค้าก็ดูไม่มีอันตราย แต่เราไม่เคยถามนะคะว่าเค้ามีแฟนรึยัง มีแต่เค้าถามเรา เราก็ตอบตรงๆว่าเราไม่มี เราก็กดดูทามไลน์เค้า เห็นลงรูปคู่กับผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อต้นปี เขียนแคปชั่นประมาณว่า มีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน เราก็ตึงๆเหมือนกันนะ อยากรู้แต่ไม่อยากถาม ได้แค่บ่นๆกับเพื่อนไป แล้วก็เริ่มนัดเจอกันค่ะ ไปทานข้าวที่ร้านอาหารบ้าง ไปเดินเล่น ไปช่วยพี่เค้าเลือกของบ้าง ความสัมพันธ์ค่อยๆพัฒนาไปเรื่อยๆค่ะ จนพี่เค้าชวนเราไปกินเบียร์ เราเองก็แปลกใจตัวเองนะ ทำไมถึงกล้าไปกับเค้า แต่ด้วยความที่เราก็เหงา ก็เลยตอบตกลงไป วันนั้นดื่มค่อนข้างหนักค่ะ 2คน 1ทาว แล้วก็อีก3ขวด พี่เค้ากรึ่มๆ นะ แต่เราคือเมาแล้วค่ะ ภาพตัดสุดๆ เราจำได้ลางๆว่าเค้าถามว่าบ้านเราอยู่ไหน เค้าจะไปส่ง แล้วเราก็พูดอะไรไม่รู้จำไม่ได้เหมือนกันค่ะ แต่ตื่นมาเราไม่ได้อยู่บ้านตัวเองนะ เหมือนในละครแหละ เลยหันไปดูข้างๆ เจอพี่เค้านอนอยู่ในสภาพชุดที่ใส่เมื่อคืนแหละค่ะ เราก็ก้มดูตัวเอง เราก็ใส่ชุดเดิมเมื่อคืน เลยตั้งสติก่อนทีนี้ ค่อยๆจับต้นชนปลาย
แล้วเราก็เลยปลุกพี่เค้าค่ะ ถามว่านี่บ้านพี่หรอ เค้าก็งัวเงียๆ แล้วก็บอกว่าใช่ บ้านพี่เอง แต่พี่ไม่ได้ทำอะไรเรานะ คือพี่ไม่รู้ว่าบ้านเราอยู่ไหน ถามเราก็ตอบอะไรมาก็ไม่รู้ ไอโฟนเราก็ดันล็อค เค้าเลยไม่รู้จะทำไง เลยพามานอนบ้านเค้า แต่สบายใจได้ เค้าไม่ได้ล่วงเกินเรา นอนเตียงเดียวกันเฉยๆ ไม่ได้มีอะไรกัน เราเลยพยายามตั้งสติก่อน ลุกไปล้างหน้า บ้วนปาก แล้วก็เลยขอตัวกลับก่อน พี่เค้าจะอาสาไปส่ง แต่เราปฏิเสธค่ะ บอกว่าขอกลับเองดีกว่า พี่เค้าก็ยืนกรานที่จะไปส่งเรา แต่เรายืนยันคำเดิมว่าขอกลับเอง พี่เค้าเลยขับรถไปส่งเราที่หน้าปากซอยเพื่อเรียกรถแท็กซี่กลับบ้าน
ขอไปต่อที่คอมเม้นนะคะ เนื้อหาค่อนข้างยาวนิดนึง พอดีพิมพ์เล่าแบบละเอียดค่ะ