พอดีผมอยู่ต่างประเทศอะครับ อยู่มาปีกว่าล่ะ ขอเล่าเรื่องที่มาที่ไปนิดนึงนะครับ เผื่อจะเข้าใจมากขึ้น
พอดีก่อนย้ายมาต่างประเทศได้รู้จักเพื่อนของเพื่อนผ่านทางงานแต่งงานครับ เราได้คุยกันในงานแต่งงานเพื่อนนิดหน่อย เรารู้สึกคุยกันถูกคอ เธอดูดีมากครับ เพราะในงานมีแต่คนมอง ส่วนตัวผมก็ไม่รู้หรอกครับ ว่าจะมีโอกาสได้รู้จัก ถ้าเพื่อนผมไม่แนะนำ เพราะคิดว่าคงประมาณดอกฟ้ากะหมาวัด แต่พอได้ลองคุยจึงทราบว่าตอนนั้นเธอเลิกกับแฟนมาได้เกือบๆหกเดือนล่ะ ผมก็เลิกกะแฟนมาเกือบปีเพราะติดที่ต้องย้ายมาต่างประเทศ เราคุยกันในงานสักพักรู้สึกถูกคอกันเลยขอเบอร์โทรศัพท์ไว้ แต่ผมไม่ได้บอกเธอตอนนั้นนะครับว่าจะต้องมาอยู่ต่างประเทศอีกนาน จากนั้นมันก็ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมก็คิดว่าเธอคงมีคนเข้ามาเยอะและคงมีเจ้าของไม่นาน แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น...
โอ้ว เบอร์โทรเมืองไทยใช้ไม่ได้ แต่มี Line คร้าบบบ Line Line Line
Line เธอมันอยู่ในเครื่องผมมานานล่ะแต่ไม่เคยสังเกต เอาล่ะครับ ด้านได้อายอด ก็ลองส่งข้อความไปทักครับ...
ผ่านไปหนึ่งวัน >>> เงียบ
"คิดว่าคงอด"
แต่วันถัดมาเธอตอบครับ
เธอทักมาปกติ และ
เธอจำผมได้ ทั้งๆที่มันผ่านมาร่วมสามเดือน
ตอนนั้นแอบเข้าข้างตัวเองนิดๆ เธอยังไม่รู้นะครับว่าตอนนั้นผมไม่ได้อยู่เมืองไทย ผมคุยกะเธอ และยังรู้สึกเหมือนตอนที่เราคุยกันในงานแต่งเพื่อน ซึ่งผมรู้สึกว่าเธอน่าจะรู้สึกแบบเดียวกันกัน เราคุยกันผ่าน Line มากขึ้นเรื่อยๆ ผ่านไปสามวัน ผมจึงบอกกับเธอว่าผมไม่ได้อยู่เมืองไทยแล้วนะ เธอดูตกใจเล็กน้อย ผมบอกว่าเวลาเราสองคนต่างกันมาก แต่เธอบอกผมว่าไม่เป็นไร เธอเข้าใจ ผมชี้แจงเหตุผลและความฝันของผมที่ทำให้ผมต้องมาอยู่ต่างประเทศ เธอดูเข้าใจที่เดียว จากนั้นเราเริ่มเปลี่ยนจาก Line มาเป็นคุยกันทางโทรศัพท์, Skype บ้าง Line call บ้าง
เราคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆผ่านไปสามเดือนเราแทบจะคุยกันวันละเกือบสามชั่วโมง Video call ทุกอาทิตย์ เราทำแบบนี้กันทุกวันตลอด 6 เดือน จนผมได้กลับไปเยี่ยมเมืองไทย 3 สัปดาห์ ผมใช้เวลากับครอบครัวแค่อาทิตย์เดียวครับ ที่เหลือก็ไปอยู่กับเธอหมด เราแนะนำทางบ้านให้แต่ละคนได้รู้จัก ทุกอย่างดูดีทีเดียวครับ เรามีความสุขกันมากครับตลอดเวลาที่เมืองไทย จนผมต้องกลับ
เราคุยกันมากขึ้นและสุดท้ายก็ตกลงเป็นแฟนกันหลังจากที่ผมกลับจากเมืองไทย
ตอนนี้ต่างคนต่างเริ่มคิดที่จะไม่อยากแยกจากกันจนเรานั่งคุยกันว่าต้องทำยังไงถึงได้อยู่ด้วยกัน (เธอกะผมอยู่ในวัยที่มีครอบครัวได้แล้วครับ อายุห่างกันกำลังดี)
แต่ปัญหาคือผมมีสัญญาที่ต้องอยู่ที่นี่อีกอย่างน้อย 5 ปี ไม่สามารถกลับไปได้ ปีนึงมีเวลากลับไปเมืองไทยแค่ 1-2 สัปดาห์ เธอกับผมรู้สึกว่าเราคงต้องทำอะไรให้มันถูกต้องก่อนที่จะมาอยู่ด้วยกัน เธอยินดีที่จะย้ายมาอยู่กับผมที่นี่นะครับ ทั้งๆที่เธอไม่เคยอยู่ต่างประเทศมาก่อน แต่เธอกังวลว่าระยะเวลาปีกว่าๆ มันเร็วไปมั้ย และผมกับเธอก็ไม่มีเวลาที่จะศึกษากันแบบใช้ชีวิตด้วยกันจริงเหมือนคู่ทั่วๆไปด้วยครับ เคยไปเที่ยวด้วยกัน แค่อาทิตย์เดียว ทานข้าวดูหนังกันแค่ 1-2 ครั้งเองครับ
ผมและเธอรู้สึกตรงกันว่าเราทั้งคู่มีความสุขมากตอนอยู่ด้วยกันและตอนโทรศัพท์คุยกันก็มีความสุขมากครับ วันหยุดบางวันเราคุยกันแทบทั้งวันเรียกได้ว่าไม่มีใครนอนไม่เลิก...555
ท่านทั้งหลายในนี้ครับ คู่ของท่านเป็นยังไงครับ ขอคำแนะนำทีครับ
ถามแต่ละคู่ใน Pantip หน่อยครับ ว่าต้องรู้จักกันนานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกัน
พอดีก่อนย้ายมาต่างประเทศได้รู้จักเพื่อนของเพื่อนผ่านทางงานแต่งงานครับ เราได้คุยกันในงานแต่งงานเพื่อนนิดหน่อย เรารู้สึกคุยกันถูกคอ เธอดูดีมากครับ เพราะในงานมีแต่คนมอง ส่วนตัวผมก็ไม่รู้หรอกครับ ว่าจะมีโอกาสได้รู้จัก ถ้าเพื่อนผมไม่แนะนำ เพราะคิดว่าคงประมาณดอกฟ้ากะหมาวัด แต่พอได้ลองคุยจึงทราบว่าตอนนั้นเธอเลิกกับแฟนมาได้เกือบๆหกเดือนล่ะ ผมก็เลิกกะแฟนมาเกือบปีเพราะติดที่ต้องย้ายมาต่างประเทศ เราคุยกันในงานสักพักรู้สึกถูกคอกันเลยขอเบอร์โทรศัพท์ไว้ แต่ผมไม่ได้บอกเธอตอนนั้นนะครับว่าจะต้องมาอยู่ต่างประเทศอีกนาน จากนั้นมันก็ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมก็คิดว่าเธอคงมีคนเข้ามาเยอะและคงมีเจ้าของไม่นาน แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น...
โอ้ว เบอร์โทรเมืองไทยใช้ไม่ได้ แต่มี Line คร้าบบบ Line Line Line
Line เธอมันอยู่ในเครื่องผมมานานล่ะแต่ไม่เคยสังเกต เอาล่ะครับ ด้านได้อายอด ก็ลองส่งข้อความไปทักครับ...
ผ่านไปหนึ่งวัน >>> เงียบ
"คิดว่าคงอด"
แต่วันถัดมาเธอตอบครับ
เธอทักมาปกติ และเธอจำผมได้ ทั้งๆที่มันผ่านมาร่วมสามเดือน
ตอนนั้นแอบเข้าข้างตัวเองนิดๆ เธอยังไม่รู้นะครับว่าตอนนั้นผมไม่ได้อยู่เมืองไทย ผมคุยกะเธอ และยังรู้สึกเหมือนตอนที่เราคุยกันในงานแต่งเพื่อน ซึ่งผมรู้สึกว่าเธอน่าจะรู้สึกแบบเดียวกันกัน เราคุยกันผ่าน Line มากขึ้นเรื่อยๆ ผ่านไปสามวัน ผมจึงบอกกับเธอว่าผมไม่ได้อยู่เมืองไทยแล้วนะ เธอดูตกใจเล็กน้อย ผมบอกว่าเวลาเราสองคนต่างกันมาก แต่เธอบอกผมว่าไม่เป็นไร เธอเข้าใจ ผมชี้แจงเหตุผลและความฝันของผมที่ทำให้ผมต้องมาอยู่ต่างประเทศ เธอดูเข้าใจที่เดียว จากนั้นเราเริ่มเปลี่ยนจาก Line มาเป็นคุยกันทางโทรศัพท์, Skype บ้าง Line call บ้าง
เราคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆผ่านไปสามเดือนเราแทบจะคุยกันวันละเกือบสามชั่วโมง Video call ทุกอาทิตย์ เราทำแบบนี้กันทุกวันตลอด 6 เดือน จนผมได้กลับไปเยี่ยมเมืองไทย 3 สัปดาห์ ผมใช้เวลากับครอบครัวแค่อาทิตย์เดียวครับ ที่เหลือก็ไปอยู่กับเธอหมด เราแนะนำทางบ้านให้แต่ละคนได้รู้จัก ทุกอย่างดูดีทีเดียวครับ เรามีความสุขกันมากครับตลอดเวลาที่เมืองไทย จนผมต้องกลับ
เราคุยกันมากขึ้นและสุดท้ายก็ตกลงเป็นแฟนกันหลังจากที่ผมกลับจากเมืองไทย
ตอนนี้ต่างคนต่างเริ่มคิดที่จะไม่อยากแยกจากกันจนเรานั่งคุยกันว่าต้องทำยังไงถึงได้อยู่ด้วยกัน (เธอกะผมอยู่ในวัยที่มีครอบครัวได้แล้วครับ อายุห่างกันกำลังดี)
แต่ปัญหาคือผมมีสัญญาที่ต้องอยู่ที่นี่อีกอย่างน้อย 5 ปี ไม่สามารถกลับไปได้ ปีนึงมีเวลากลับไปเมืองไทยแค่ 1-2 สัปดาห์ เธอกับผมรู้สึกว่าเราคงต้องทำอะไรให้มันถูกต้องก่อนที่จะมาอยู่ด้วยกัน เธอยินดีที่จะย้ายมาอยู่กับผมที่นี่นะครับ ทั้งๆที่เธอไม่เคยอยู่ต่างประเทศมาก่อน แต่เธอกังวลว่าระยะเวลาปีกว่าๆ มันเร็วไปมั้ย และผมกับเธอก็ไม่มีเวลาที่จะศึกษากันแบบใช้ชีวิตด้วยกันจริงเหมือนคู่ทั่วๆไปด้วยครับ เคยไปเที่ยวด้วยกัน แค่อาทิตย์เดียว ทานข้าวดูหนังกันแค่ 1-2 ครั้งเองครับ
ผมและเธอรู้สึกตรงกันว่าเราทั้งคู่มีความสุขมากตอนอยู่ด้วยกันและตอนโทรศัพท์คุยกันก็มีความสุขมากครับ วันหยุดบางวันเราคุยกันแทบทั้งวันเรียกได้ว่าไม่มีใครนอนไม่เลิก...555
ท่านทั้งหลายในนี้ครับ คู่ของท่านเป็นยังไงครับ ขอคำแนะนำทีครับ