บทนำ
“คุณครับ ผมขอเบอร์หน่อย” เสียงทุ้มจากด้านหลังทำให้สายตัวอวบที่กำลังจ้ำอ้าวหนีฝนต้องหยุดเดินหันกลับไปมองด้วยความแปลกใจ
“ขอเบอร์! เบอร์ฉันเนี่ยนะคะ?” กังสดาลหันกลับมามองด้วยความแปลกใจ ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ว่าที่เที่ยวกลางคืนแบบนี้การขอเบอร์คนแปลกหน้ามันไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่การที่เธอถูกขอเบอร์นี่สิ คือเรื่องแปลก
กังสดาลหญิงสาวแข็งทื่อวัย 28 ปี ตัวสั้นป้อมแถมอวบระยะสุดท้ายจนค่า BMI บอกว่าอ้วนในระยะเริ่มแรก แล้วผู้หญิงอย่างเธอนี่หรือที่ถูกขอเบอร์ท่ามกลางสาวสวยมากมายที่เดินขวักไขว้ไปมาริมฟุตบาธในซอยทองหล่อ
“ครับ ผมขอเบอร์คุณ” ชายหนุ่มมองท่าทางของหญิงสาวที่ดูตกใจไม่น้อยกับการจู่โจมของเขา ก่อนเอ่ยแนะนำตัวเองพร้อมรอยยิ้มที่สาวๆบอกกันว่า เป็นยิ้มเจ้าเสน่ห์ที่สุด “เอางี้คุณอาจตกใจ ผมแนะนำตัวก่อนก็ได้ ผมชื่อคีตกาล หรือคุณจะเรียกว่าคีย์ก็ได้ครับ”
ผู้ชายที่ขอเบอร์กังสดาลคือชายหนุ่มผิวเข้มตัวสูงชนิดที่ว่ายืนคุยกันอย่างนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับเสาไฟฟ้าที่สร้างคู่กับหลักกิโลเมตร แต่ที่ดึงดูดสายตาของหญิงสาวมากที่สุดคือคิ้วเข้มที่เรียงตัวพาดเฉียงเหนือดวงตาเรียวคม
“ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณคือคนที่สั่งค็อทเทลมาให้เพื่อนฉันที่โต๊ะ?” กังสดาลทบทวนความจำให้ตัวเองและชายหนุ่มที่ตีหน้ามึนมาขอเบอร์เธอว่าเขาไม่ได้ขอเบอร์ผิดคน ทั้งที่เธอกับคนที่เขาสั่งค็อทเทลมาให้นั้นหุ่นไม่ได้มีความใกล้เคียงกันเลยสักนิดเดียว
“ใช่! ผมสั่งเพื่อนให้คุณ แต่คุณก็ดื่มแก้วนั้นจนหมด และถ้าเดาไม่ผิดคุณกำลังจะไปขับรถทั้งที่แอลกอฮอล์เกิดกำหนดแน่ๆ” ริมฝีปากคมยกยิ้มอย่างรู้ทันให้หญิงสาว
“เพราะฉันดื่มแก้วนั่นคุณถึงมาขอเบอร์ฉัน?” กังสดาลยังคงไม่ยอมให้ความสนใจถูกเบี่ยงเบนด้วยเรื่องอื่นๆที่ชายหนุ่มแปลกหน้ายกขึ้นมา
“ก็ไม่เชิงหรอกครับ” คีตกาลหยุดพูดไปเหมือนกำลังยั่วเย้าคนรอฟังจนได้เห็นท่าทางที่ดูอยากรู้มากขึ้นสมใจ “แต่ผมพนันกับเพื่อนไว้ถ้าผมจีบเพื่อนคุณได้ภายใน 3 เดือน ผมจะชนะ แต่เพราะคุณดื่มแก้วนั้น พวกผมก็เลยต้องเปลี่ยนโจทย์เป็นคุณ”
“ง่ายๆแค่เนี้ย” กังสดาลเผลอขึ้นเสียงสูงกับเกมส์ของหนุ่มๆแปลกหน้าที่เปลี่ยนเป้าหมายอย่างง่ายดาย แถมเปลี่ยนชนิดจากหน้ามือเป็นหลังฝ่าเท้า “แล้วคุณเดิมพันกันด้วยอะไร”
“คุณเห็นรถสีขาวกับดำที่จอดคู่กันอยู่ตรงนั้นไหม” ชายหนุ่มชี้ไปยังรถยุโรปคันหรูสีขาวดำที่จอดคู่กันอยู่ไม่ห่างจากที่ทั้งสองยืนคุยกัน “ถ้าผมจีบคุณติด ผมได้ 2 คันนั้น แต่ถ้าผมแพ้....ผมจะเสียคันนั้นไป” คันนั้นที่คีตกาลหมายถึงคือรถสปอร์ตสีแดงเพลิงที่ราคาพอๆกับรถสีขาวและดำสองคันรวมกัน
“พวกคุณพนันกันหนักนะ” กังสดาลเหยียดริมฝีปากให้กับรอยยิ้มมั่นอกมั่นใจของชายหนุ่มตรงหน้า “ฉันไม่รู้ว่าที่คุณพูดเรื่องจริงหรือเปล่า แต่รู้ไหม” เสียงของกัสดาลเริ่มแผ่วเศร้าลงเมื่อเธอกำลังจะพูดถึงปมเล็กๆที่เคยคิดว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่ก็ทำให้นอยด์กับชีวิตได้พอสมควร
“ตลอดชีวิตของฉันไม่เคยมีใครมาจีบหรือขอเบอร์เลยนะ แต่ฉันจะเล่นเกมส์นี้กับคุณก็ได้ ถ้าภายใน 3 เดือน คุณทำให้ฉันหลงรักโดยที่คุณไม่รักฉันเลย คุณจะได้รถของเพื่อนคุณ แถมยังได้หัวใจของฉันไปเก็บคะแนนเพิ่มเลเวลความเป็นหนุ่มเจ้าเสน่ห์ของคุณโดยที่ฉันจะไม่ตามตื้ออะไรคุณเลย แต่ถ้าคุณทำให้
ฉันหลงรักไม่ได้.....ฉันขอเอาไปพูดนะคะ ว่าผู้หญิงอย่างฉันเนี่ยมีผู้ชายอย่าง คีตกาล นรเศรษฐ์ มาจีบ”
กังสดาลเปิดรอยยิ้มกว้างพยายามทำท่าทางที่คิดว่าน่าจะน่ารักที่สุดให้ชายหนุ่มแต่มันกลับดูคล้ายๆเป็นการกวนพร้อมท้าทายมากกว่า
“คุณพูดว่าจะเล่นเกมส์กับพวกผม ูเหมือนถ้าคุณแพ้ คุณจะไม่เสียอะไรเลยนะเนี่ย” ถึงท่าทางของผู้หญิงตรงหน้าจะดูตลกชวนขบขัน แต่ที่ทำให้เขากระตุกยิ้มขึ้นมาได้เพราะผู้หญิงที่ดูท่าทางเรียบๆเฉยๆไม่สนใจโลกกลับรู้จักเขาทั้งชื่อและนามสกุล
“ทำไมจะไม่ละคะ ในเมื่อคุณจะเป็นรักแรกของฉันเลยนะ” กังสดาลเถียงขึ้นทันที แต่ก็แผ่วลงในทันใด “แถมเป็นรักแรกที่ไม่สมหวังด้วย”
“งั้นก็แปลว่าคุณเตรียมอกหักแล้วใช่ไหมเนี่ย”
“ค่ะ”
“รู้สึกเหมือนว่าคุณชมว่าผมหล่อเลยนะเนี่ย” คีตกาลหัวเราะลั่นถนนจนคนหันมามองเมื่อเห็นท่าทางสยองกับอาการหลงตัวเองของเขา “ขอบคุณนะครับ งั้นช่วยเมมเบอร์ของคุณให้ผมที” ชายหนุ่มส่งโทรศัพท์รุ่นล่าสุดให้หญิงสาวบันทึกเบอร์ด้วยตนเอง เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแล้วเขาก็เริ่มปฏิบัติภารกิจพิชิตใจสาวในทันทีด้วยการเดินไปส่งเธอที่รถ “เตรียมใจคุณไว้หลงรักผมได้เลย”
หญิงสาวรถกระจกลงมาบอกลาคนที่ยืนส่งเธออยู่ที่เดิม ก่อนที่เธอจะเคลื่อนรถออกไป “อย่าเผลอหลงรักฉันละกันนะคะ”
ทางกลับบ้านของกังสดาลรถยังคงโล่งสวนทางกับอีกฝั่งที่แน่นขนัดเมื่อเธอเลือกออกมาจากร้านทั้งที่เป็นเวลาแค่สี่ทุ่มกว่า ในใจของหญิงสาวแทบไม่ได้จดจ่อไปกับท้องถนนหรือเพลงที่เปิดขับไล่ความเหงา แต่กลับนึกไปถึงบทสนทนากับชายหน้าที่พึ่งเจอกัน
เธอไม่ใช่คนใจง่าย......ที่ให้เบอร์คนแปลกหน้า
เธอไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน.....ที่ยอมให้เบอร์เพราะรู้ว่าเขาเป็นใคร
แต่เธอเป็นแค่ผู้หญิงที่อยากลองรู้จักความรักดูสักครั้ง แม้รักครั้งนี้จะทำให้เธอเจ็บปวดก็ตาม
เป็นครั้งแรกที่โพสนิยายใน pantip ขอฝากตัวด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
พนันรัก เกมหัวใจ (บทนำ)
“คุณครับ ผมขอเบอร์หน่อย” เสียงทุ้มจากด้านหลังทำให้สายตัวอวบที่กำลังจ้ำอ้าวหนีฝนต้องหยุดเดินหันกลับไปมองด้วยความแปลกใจ
“ขอเบอร์! เบอร์ฉันเนี่ยนะคะ?” กังสดาลหันกลับมามองด้วยความแปลกใจ ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ว่าที่เที่ยวกลางคืนแบบนี้การขอเบอร์คนแปลกหน้ามันไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่การที่เธอถูกขอเบอร์นี่สิ คือเรื่องแปลก
กังสดาลหญิงสาวแข็งทื่อวัย 28 ปี ตัวสั้นป้อมแถมอวบระยะสุดท้ายจนค่า BMI บอกว่าอ้วนในระยะเริ่มแรก แล้วผู้หญิงอย่างเธอนี่หรือที่ถูกขอเบอร์ท่ามกลางสาวสวยมากมายที่เดินขวักไขว้ไปมาริมฟุตบาธในซอยทองหล่อ
“ครับ ผมขอเบอร์คุณ” ชายหนุ่มมองท่าทางของหญิงสาวที่ดูตกใจไม่น้อยกับการจู่โจมของเขา ก่อนเอ่ยแนะนำตัวเองพร้อมรอยยิ้มที่สาวๆบอกกันว่า เป็นยิ้มเจ้าเสน่ห์ที่สุด “เอางี้คุณอาจตกใจ ผมแนะนำตัวก่อนก็ได้ ผมชื่อคีตกาล หรือคุณจะเรียกว่าคีย์ก็ได้ครับ”
ผู้ชายที่ขอเบอร์กังสดาลคือชายหนุ่มผิวเข้มตัวสูงชนิดที่ว่ายืนคุยกันอย่างนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับเสาไฟฟ้าที่สร้างคู่กับหลักกิโลเมตร แต่ที่ดึงดูดสายตาของหญิงสาวมากที่สุดคือคิ้วเข้มที่เรียงตัวพาดเฉียงเหนือดวงตาเรียวคม
“ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณคือคนที่สั่งค็อทเทลมาให้เพื่อนฉันที่โต๊ะ?” กังสดาลทบทวนความจำให้ตัวเองและชายหนุ่มที่ตีหน้ามึนมาขอเบอร์เธอว่าเขาไม่ได้ขอเบอร์ผิดคน ทั้งที่เธอกับคนที่เขาสั่งค็อทเทลมาให้นั้นหุ่นไม่ได้มีความใกล้เคียงกันเลยสักนิดเดียว
“ใช่! ผมสั่งเพื่อนให้คุณ แต่คุณก็ดื่มแก้วนั้นจนหมด และถ้าเดาไม่ผิดคุณกำลังจะไปขับรถทั้งที่แอลกอฮอล์เกิดกำหนดแน่ๆ” ริมฝีปากคมยกยิ้มอย่างรู้ทันให้หญิงสาว
“เพราะฉันดื่มแก้วนั่นคุณถึงมาขอเบอร์ฉัน?” กังสดาลยังคงไม่ยอมให้ความสนใจถูกเบี่ยงเบนด้วยเรื่องอื่นๆที่ชายหนุ่มแปลกหน้ายกขึ้นมา
“ก็ไม่เชิงหรอกครับ” คีตกาลหยุดพูดไปเหมือนกำลังยั่วเย้าคนรอฟังจนได้เห็นท่าทางที่ดูอยากรู้มากขึ้นสมใจ “แต่ผมพนันกับเพื่อนไว้ถ้าผมจีบเพื่อนคุณได้ภายใน 3 เดือน ผมจะชนะ แต่เพราะคุณดื่มแก้วนั้น พวกผมก็เลยต้องเปลี่ยนโจทย์เป็นคุณ”
“ง่ายๆแค่เนี้ย” กังสดาลเผลอขึ้นเสียงสูงกับเกมส์ของหนุ่มๆแปลกหน้าที่เปลี่ยนเป้าหมายอย่างง่ายดาย แถมเปลี่ยนชนิดจากหน้ามือเป็นหลังฝ่าเท้า “แล้วคุณเดิมพันกันด้วยอะไร”
“คุณเห็นรถสีขาวกับดำที่จอดคู่กันอยู่ตรงนั้นไหม” ชายหนุ่มชี้ไปยังรถยุโรปคันหรูสีขาวดำที่จอดคู่กันอยู่ไม่ห่างจากที่ทั้งสองยืนคุยกัน “ถ้าผมจีบคุณติด ผมได้ 2 คันนั้น แต่ถ้าผมแพ้....ผมจะเสียคันนั้นไป” คันนั้นที่คีตกาลหมายถึงคือรถสปอร์ตสีแดงเพลิงที่ราคาพอๆกับรถสีขาวและดำสองคันรวมกัน
“พวกคุณพนันกันหนักนะ” กังสดาลเหยียดริมฝีปากให้กับรอยยิ้มมั่นอกมั่นใจของชายหนุ่มตรงหน้า “ฉันไม่รู้ว่าที่คุณพูดเรื่องจริงหรือเปล่า แต่รู้ไหม” เสียงของกัสดาลเริ่มแผ่วเศร้าลงเมื่อเธอกำลังจะพูดถึงปมเล็กๆที่เคยคิดว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่ก็ทำให้นอยด์กับชีวิตได้พอสมควร
“ตลอดชีวิตของฉันไม่เคยมีใครมาจีบหรือขอเบอร์เลยนะ แต่ฉันจะเล่นเกมส์นี้กับคุณก็ได้ ถ้าภายใน 3 เดือน คุณทำให้ฉันหลงรักโดยที่คุณไม่รักฉันเลย คุณจะได้รถของเพื่อนคุณ แถมยังได้หัวใจของฉันไปเก็บคะแนนเพิ่มเลเวลความเป็นหนุ่มเจ้าเสน่ห์ของคุณโดยที่ฉันจะไม่ตามตื้ออะไรคุณเลย แต่ถ้าคุณทำให้
ฉันหลงรักไม่ได้.....ฉันขอเอาไปพูดนะคะ ว่าผู้หญิงอย่างฉันเนี่ยมีผู้ชายอย่าง คีตกาล นรเศรษฐ์ มาจีบ”
กังสดาลเปิดรอยยิ้มกว้างพยายามทำท่าทางที่คิดว่าน่าจะน่ารักที่สุดให้ชายหนุ่มแต่มันกลับดูคล้ายๆเป็นการกวนพร้อมท้าทายมากกว่า
“คุณพูดว่าจะเล่นเกมส์กับพวกผม ูเหมือนถ้าคุณแพ้ คุณจะไม่เสียอะไรเลยนะเนี่ย” ถึงท่าทางของผู้หญิงตรงหน้าจะดูตลกชวนขบขัน แต่ที่ทำให้เขากระตุกยิ้มขึ้นมาได้เพราะผู้หญิงที่ดูท่าทางเรียบๆเฉยๆไม่สนใจโลกกลับรู้จักเขาทั้งชื่อและนามสกุล
“ทำไมจะไม่ละคะ ในเมื่อคุณจะเป็นรักแรกของฉันเลยนะ” กังสดาลเถียงขึ้นทันที แต่ก็แผ่วลงในทันใด “แถมเป็นรักแรกที่ไม่สมหวังด้วย”
“งั้นก็แปลว่าคุณเตรียมอกหักแล้วใช่ไหมเนี่ย”
“ค่ะ”
“รู้สึกเหมือนว่าคุณชมว่าผมหล่อเลยนะเนี่ย” คีตกาลหัวเราะลั่นถนนจนคนหันมามองเมื่อเห็นท่าทางสยองกับอาการหลงตัวเองของเขา “ขอบคุณนะครับ งั้นช่วยเมมเบอร์ของคุณให้ผมที” ชายหนุ่มส่งโทรศัพท์รุ่นล่าสุดให้หญิงสาวบันทึกเบอร์ด้วยตนเอง เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแล้วเขาก็เริ่มปฏิบัติภารกิจพิชิตใจสาวในทันทีด้วยการเดินไปส่งเธอที่รถ “เตรียมใจคุณไว้หลงรักผมได้เลย”
หญิงสาวรถกระจกลงมาบอกลาคนที่ยืนส่งเธออยู่ที่เดิม ก่อนที่เธอจะเคลื่อนรถออกไป “อย่าเผลอหลงรักฉันละกันนะคะ”
ทางกลับบ้านของกังสดาลรถยังคงโล่งสวนทางกับอีกฝั่งที่แน่นขนัดเมื่อเธอเลือกออกมาจากร้านทั้งที่เป็นเวลาแค่สี่ทุ่มกว่า ในใจของหญิงสาวแทบไม่ได้จดจ่อไปกับท้องถนนหรือเพลงที่เปิดขับไล่ความเหงา แต่กลับนึกไปถึงบทสนทนากับชายหน้าที่พึ่งเจอกัน
เธอไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน.....ที่ยอมให้เบอร์เพราะรู้ว่าเขาเป็นใคร
แต่เธอเป็นแค่ผู้หญิงที่อยากลองรู้จักความรักดูสักครั้ง แม้รักครั้งนี้จะทำให้เธอเจ็บปวดก็ตาม
เป็นครั้งแรกที่โพสนิยายใน pantip ขอฝากตัวด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ