เห็นใจพนง.ธนาคาร ญาติทำงานธนาคารทำยอดไม่ถึงเป้า ต้องลาออกตอนอายุ 50

จขกท.มีเพื่อนและคนรู้จักเป็นพนักงานธนาคารหลายคน หลายแบงก์ เห็นเขาบ่น ๆ ว่าทำงานเครียด อยากลาออก ก็เข้าใจนะคะ ว่าเรื่องเงิน ๆ ทองๆ มันต้องเครียดเป็นธรรมดา บางคนอยากออกมาทำธุรกิจส่วนตัว แต่ให้แค่สามีลาออก ตัวเองต้องทนทำเพื่อประกันความเสี่ยง

มีญาติคนหนึ่งทำงานธนาคารระดับหัวหน้าแล้ว เคยบ่นอยากลาออกหลายครั้ง แต่ญาติ ๆ ไม่อยากให้ออก เพราะความมั่นคง
ในที่สุดก็ต้องออกเพราะโดนเจ้านายเรียกไปดุเรื่องทำยอดไม่ถึงเป้า ญาติเลยต้องลาออกมาทำกิจการส่วนตัว ตอนอายุ 50 ภรรยาก็ไม่มีรายได้อะไรต้องออกมาขายของกิน ลูกก็ยังเรียนไม่จบ

รู้สึกสงสารญาติ อยากให้อยู่จนถึงเกษียณ เพราะรู้ดีว่าออกมาทำกิจการเองมันลำบากแค่ไหน
แต่ก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเขา

ธนาคารตอนนี้นอกจากเงินฝากก็ต้อง ขายทั้งประกัน ขายทั้งสินเชื่อ ขายทั้งบัตรเครดิต บัตรเอทีเอ็มก็ต้องมีประกัน เยอะแยะไปหมด ไปที่เคาน์เตอร์ก็ต้องโดนขายของไม่อย่างใดอย่างหนึ่ง บางครั้งก็สมัครเพราะสงสารพนักงาน จะว่ารำคาญก็รำคาญ คือ คนต้องกินต้องใช้ จะเอาอะไรมาซื้อผลิตภัณฑ์นักหนา
ไหนจะทางโทรศัพท์อีก

รู้สึกเห็นใจพนักงานธนาคาร ทำไมต้องได้ทำงานที่ตัวเองไม่มีความสุข และสร้างความรู้สึกไม่ดีกับลูกค้ามากมายขนาดนี้ด้วย