ขออภัยล่วงหน้าเลยนะครับ...ผมเขียนกระทู้พันทิปครั้งแรก
...เรื่องมีอยู่ว่า...
ผมคบกะผู้หญิงคนหนึ่งเป็นแฟนครับ เราคบกันตอนผมพึ่งจบ ม.5 แล้วเค้าพึ่งจบ ม.6
ตอนนี้ก็คบกัน 7 เดือนกว่าแล้วครับ ตอนนี้เค้าอยู่ปี 1 ผมก็กำลังเรียน ม.6
บ้านเธอเป็นคนค่อนข้างมีฐานะครับ เธอก็ติดหรูพอตัวอยู่ ส่วนผมลูกพ่อค้าครับ พอมีพอกินมีเงินเก็บ
เราคบกันก็รักกันดีนะครับ ไม่เคยมีปัญหาหรือทะเลาะกันเพราะมีกิ๊ก (ส่วนใหญ่จะทะเลาะเพราะความงี่เง่า)
ผมง้อตลอด ผมยอมเธอแทบจะทุกครั้งที่ทะเลาะกันครับ แต่...จุดพีคมันไม่ได้อยู่ตรงนี้
ปัญหาที่ผมพบตอนนี้ คือ "พ่อแม่ของเธอไม่ให้มีแฟน"
ผมก็พอรู้นะครับ ตั้งแต่แรกที่คบกันว่าพ่อแม่ของเธอไม่โอเคที่จะให้ลูกสาวคนโต(มีน้องสาว1คน)มีแฟนหรือผู้ชายมาจีบ
ขนาดที่ว่าตอนที่พ่อแม่เธอรู้ว่าเธอมีแฟน(เก่า)คนแรก พ่อแม่เธอหวงถึงขั้นโทรไปบอกฝ่ายชายให้เลิกคุยและเลิกยุ่งกับลูกสาวเขา
ผมก็เข้าใจหัวอกพ่อแม่เขานะครับว่าเขาคงห่วงลูกสาว แต่ถึงขั้นให้แตกหักเลิกรากันไม่ติดต่อกันก็คงไม่ไหว
ตอนนี้ผมเครียดเหมือนกันครับ ผมรู้สึกอึดอัดมากๆ ผมเคยขอเธอนะครับ ว่าให้ผมลองคุยกับพ่อและแม่ของเธอ
แต่คำตอบคือ...เธอปฏิเสธครับ และเธอพูดสวนขึ้นมาว่า "ถ้าอยากเลิกกันตอนนี้ ก็ทำเลย"
ผมได้แต่นิ่งอ้ำอึ้งครับ ผมทำอะไรไม่ถูก ผมรู้สึกเหมือนสัมผัสกับทางตัน ผมเครียดมาก
ผมคิดกลับกันนะครับ ทำไมบ้านผมกับบ้านของเธอไม่ลองคิดแง่เดียวกัน
ทั้งบ้านผมทราบนะครับ ทั้งพ่อทั้งแม่เลยว่าผมมีแฟน และท่านก็เหมือนจะรักเธอมากด้วย
แม่ผมคุยโทรศัพท์กับเธอในบางเวลาที่ผมกำลังยุ่ง และมีเวลาที่แม่คิดถึงแกก็จะหาเวลาโทรไปเอง
ส่วนผมนะครับ ผมพูดจากใจเลย ผมผ่านหน้าบ้านเธอทุกวันหลังเลิกเรียน
ผมอยากจะเข้าไปคุย เข้าไปสวัสดี ซื้อของไปฝากให้กับพ่อแม่เขา แต่ผมก็ทำได้แค่คิดครับ แค่นั้นจริง...
ตลอดเวลาที่คบกันมาผมก็ไม่เคยทำอะไรเค้าเสียหายเลยนะครับ มีแค่จับมือ ลูบหัว ดึงแก้ม เล็กๆน้อยๆครับ
ผมและเค้าคบกันก็พากันเรียน หาเรื่องดีๆทำกัน เธอยังช่วยดูโควตาที่เรียนให้ผมเลย
....ช่วยผมหน่อยนะครับ ผมควรทำยังไงดี มีครั้งนึงที่ผมอึดอัดจนเกือบบอกเลิกเธอ แต่ผมก็ตัดใจไม่ได้...
ผมรู้นะครับว่าผู้หญิงมันมีเยอะ แต่ผู้หญิงที่ผมรักมันมีคนเดียว
เข้ามาแสดงความคิดเห็น แลกเปลี่ยนกันได้นะครับ ใครมีคำแนะนำดีๆก็ช่วยผมหน่อย ถือว่าทำทานละครับ
# ขอบคุณทุกคนนะครับที่อ่านจนจบ ขออภัยด้วยครับเขียนครั้งแรก อาจจะไม่เวิร์คเท่าไร -/\-
ใครเคยพบประสบปัญหาแบบผมบ้างครับ (พ่อแม่กีดกันความรัก)
...เรื่องมีอยู่ว่า...
ผมคบกะผู้หญิงคนหนึ่งเป็นแฟนครับ เราคบกันตอนผมพึ่งจบ ม.5 แล้วเค้าพึ่งจบ ม.6
ตอนนี้ก็คบกัน 7 เดือนกว่าแล้วครับ ตอนนี้เค้าอยู่ปี 1 ผมก็กำลังเรียน ม.6
บ้านเธอเป็นคนค่อนข้างมีฐานะครับ เธอก็ติดหรูพอตัวอยู่ ส่วนผมลูกพ่อค้าครับ พอมีพอกินมีเงินเก็บ
เราคบกันก็รักกันดีนะครับ ไม่เคยมีปัญหาหรือทะเลาะกันเพราะมีกิ๊ก (ส่วนใหญ่จะทะเลาะเพราะความงี่เง่า)
ผมง้อตลอด ผมยอมเธอแทบจะทุกครั้งที่ทะเลาะกันครับ แต่...จุดพีคมันไม่ได้อยู่ตรงนี้
ปัญหาที่ผมพบตอนนี้ คือ "พ่อแม่ของเธอไม่ให้มีแฟน"
ผมก็พอรู้นะครับ ตั้งแต่แรกที่คบกันว่าพ่อแม่ของเธอไม่โอเคที่จะให้ลูกสาวคนโต(มีน้องสาว1คน)มีแฟนหรือผู้ชายมาจีบ
ขนาดที่ว่าตอนที่พ่อแม่เธอรู้ว่าเธอมีแฟน(เก่า)คนแรก พ่อแม่เธอหวงถึงขั้นโทรไปบอกฝ่ายชายให้เลิกคุยและเลิกยุ่งกับลูกสาวเขา
ผมก็เข้าใจหัวอกพ่อแม่เขานะครับว่าเขาคงห่วงลูกสาว แต่ถึงขั้นให้แตกหักเลิกรากันไม่ติดต่อกันก็คงไม่ไหว
ตอนนี้ผมเครียดเหมือนกันครับ ผมรู้สึกอึดอัดมากๆ ผมเคยขอเธอนะครับ ว่าให้ผมลองคุยกับพ่อและแม่ของเธอ
แต่คำตอบคือ...เธอปฏิเสธครับ และเธอพูดสวนขึ้นมาว่า "ถ้าอยากเลิกกันตอนนี้ ก็ทำเลย"
ผมได้แต่นิ่งอ้ำอึ้งครับ ผมทำอะไรไม่ถูก ผมรู้สึกเหมือนสัมผัสกับทางตัน ผมเครียดมาก
ผมคิดกลับกันนะครับ ทำไมบ้านผมกับบ้านของเธอไม่ลองคิดแง่เดียวกัน
ทั้งบ้านผมทราบนะครับ ทั้งพ่อทั้งแม่เลยว่าผมมีแฟน และท่านก็เหมือนจะรักเธอมากด้วย
แม่ผมคุยโทรศัพท์กับเธอในบางเวลาที่ผมกำลังยุ่ง และมีเวลาที่แม่คิดถึงแกก็จะหาเวลาโทรไปเอง
ส่วนผมนะครับ ผมพูดจากใจเลย ผมผ่านหน้าบ้านเธอทุกวันหลังเลิกเรียน
ผมอยากจะเข้าไปคุย เข้าไปสวัสดี ซื้อของไปฝากให้กับพ่อแม่เขา แต่ผมก็ทำได้แค่คิดครับ แค่นั้นจริง...
ตลอดเวลาที่คบกันมาผมก็ไม่เคยทำอะไรเค้าเสียหายเลยนะครับ มีแค่จับมือ ลูบหัว ดึงแก้ม เล็กๆน้อยๆครับ
ผมและเค้าคบกันก็พากันเรียน หาเรื่องดีๆทำกัน เธอยังช่วยดูโควตาที่เรียนให้ผมเลย
....ช่วยผมหน่อยนะครับ ผมควรทำยังไงดี มีครั้งนึงที่ผมอึดอัดจนเกือบบอกเลิกเธอ แต่ผมก็ตัดใจไม่ได้...
ผมรู้นะครับว่าผู้หญิงมันมีเยอะ แต่ผู้หญิงที่ผมรักมันมีคนเดียว
เข้ามาแสดงความคิดเห็น แลกเปลี่ยนกันได้นะครับ ใครมีคำแนะนำดีๆก็ช่วยผมหน่อย ถือว่าทำทานละครับ
# ขอบคุณทุกคนนะครับที่อ่านจนจบ ขออภัยด้วยครับเขียนครั้งแรก อาจจะไม่เวิร์คเท่าไร -/\-