คือผมเป็คนนึงที่แม่ห้ามมีแฟนครับเพราะกลัวเสัยหารเรียนไรต่างๆมากมาย ซึ่งที่จริงผมก็แยกออกนะว่าไหนเรียนไหนรัก
ผมเคยคบกับคนนึง พอแม่รู้ แม่สั่งเลิกเลยครับ หามยุ่งด้วย ผมก็ต้องจําใจเลิกอ่ะครับ แม่พูดกับผมเสมอว่า ไม่ต้องมีแฟนหรอก ไม่ต้องแต่งงาน อยู่กับแม่นี่แหละ ถ้าจะมีแฟนก็หาที่มันรวยๆ ความรักมันกินไม่ได้ แต่เงินอ่ะมันกินได้ อยากได้อะไรก็ได้ถ้ามีเงิน เงินซื้อได้ทุกอย่างแม้กระทั่งความสุข มีเงินก็มีความสุข ไม่ต้องรักหรอกแค่มีเงินรวยก็พอ ตอนที่ผมฟังแม่พูด เหมือนแมงดาเลยครับประมาณเหมืแนเกาะเขากินเลย พอก็ฟังๆแต่ไม่ได้ใส่ใจหรอก ไม่คิดจะทําแบบนั้นด้วย ผมคิดว่า ผมเป็นผู้ชายนะ ผมต้องทํางานเพื่ออนาคตของผมและครอบครัว และถ้าวันนึงมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตผมจะสู้เพื่อเธอแต่ผมคงไม่มีคนเอาหรอก 55
คิดยังไงกันครับกับประโยคที่ว่า ห้ามมีแฟน
คิดยังไง กับประโยคที่ทางบ้านพูดว่าห้ามมีแฟน
ผมเคยคบกับคนนึง พอแม่รู้ แม่สั่งเลิกเลยครับ หามยุ่งด้วย ผมก็ต้องจําใจเลิกอ่ะครับ แม่พูดกับผมเสมอว่า ไม่ต้องมีแฟนหรอก ไม่ต้องแต่งงาน อยู่กับแม่นี่แหละ ถ้าจะมีแฟนก็หาที่มันรวยๆ ความรักมันกินไม่ได้ แต่เงินอ่ะมันกินได้ อยากได้อะไรก็ได้ถ้ามีเงิน เงินซื้อได้ทุกอย่างแม้กระทั่งความสุข มีเงินก็มีความสุข ไม่ต้องรักหรอกแค่มีเงินรวยก็พอ ตอนที่ผมฟังแม่พูด เหมือนแมงดาเลยครับประมาณเหมืแนเกาะเขากินเลย พอก็ฟังๆแต่ไม่ได้ใส่ใจหรอก ไม่คิดจะทําแบบนั้นด้วย ผมคิดว่า ผมเป็นผู้ชายนะ ผมต้องทํางานเพื่ออนาคตของผมและครอบครัว และถ้าวันนึงมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตผมจะสู้เพื่อเธอแต่ผมคงไม่มีคนเอาหรอก 55
คิดยังไงกันครับกับประโยคที่ว่า ห้ามมีแฟน