พ่อสูบบุหรี่ตลอดชีวิตที่ผมเกิดมา

เท่าที่จำได้แต่เล็กๆ แม่ผมเคยเล่าให้ฟังว่า พ่อผมสูบบุหรี่ตั้งแต่จีบแม่ผม
จนแต่งงานกัน บอกว่าถ้ามีลูกจะัเลิกบุหรี่
จนแม่ผมตั้งครรภ์ ก็บอกว่าไว้เดี๋ยวคลอดแล้วจะเลิก
ตอนนี้ผมอายุใกล้ขึ้นเลขสองแล้วก็ยังสูบอยู่

ตอนนี้พ่อผมอายุ43-44ปี ไอบ่อย(มาก) หน้าดูโทรมๆกว่าตอนสมัยผมเด็กๆ
ตอนเด็กๆสมัยยังไม่ค่อยรู้เดียงสา ผมเคยเปรยๆกับพ่อว่า "ป๊า สูบบุหรี่แบบนี้ไม่กลัวเป็นมะเร็งเหรอ"
ผมโดนพ่อด่ากลับ หาว่าแช่งพ่อ ไอ้ลูกทรพี อะไรสักอย่างประมาณนี้
วันนั้นผมแอบไปนอนร้องไห้คนเดียวในห้องตัวเอง

ผมเคยลองจินตนาการว่าถ้าวันหนึ่งพ่อของผมเป็นสักโรคเกี่ยวกับการสูบบุหรี่ขึ้นมา
พ่อผมจะเอาเงินที่ไหนรักษา ถ้าไม่ใช่เงินของตัวเอง ก็เงินของผมในอนาคตเมื่อ ณ ตอนนั้นผมเรียนจบ มีงานทำ
(พ่อกับแม่ผมหย่าร้างกันตั้งแต่ผมเด็กๆ)

ผมมีความรู้สึกว่าผมไม่อยากเอาเงินจากการทำงานของผมมาจ่ายเพื่อรักษาโรคร้ายให้พ่อ
พูดอย่างงี้แปลว่าผมไม่รักพ่อตัวเองน่ะสิ ?
ไม่ใช่ ถ้าถามว่ารักพ่อมั้ย รักครับ รักมาก โคตรรักเลย ผมมีพ่อคนเดียวนะ
แต่ถ้าผมจะเอาเงินจากการทำงานของผมไปให้พ่อมีความสุข
ผมอยากพาพ่อไปเที่ยว พาไปเที่ยวสถานที่สวยๆ
เก็บเงินซื้อบ้านอยู่กับพ่อสองคน เลี้ยงหมาเลี้ยงแมว ปลูกต้นไม้ ทำสวนหย่อมเล็กๆ(พ่อผมชอบปลูกต้นไม้สวยๆ)
สิ่งต่างๆเหล่านี้เอาเงินที่ไปซื้อบุหรี่ ไปซื้อได้
เอาเงินค่ารักษาโรคมะเร็ง ไปซื้อได้
ซึ่งมันดีกว่าเอาเงินไปรักษาโรคโง่ๆซึ่งเกิดจากที่พ่อทำตัวเอง เองแท้ๆ

ตั้งกระทู้ครั้งแรก tagผิดห้องขออภัยด้วยครับ แต่คิดว่าน่าจะถูกนะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่