เล่าถึงเหตุการณ์ที่เคยเจอเด็กน้อยถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวเพียงลำพัง

เรื่องมีอยู่ว่า เรากับเพื่อนเราขับมอไซต์ไปบ้านเพื่อนอีกคนนึง ก็อยู่ตามแถวบ้านๆหน่อยในบริเวณนั้น

ไปถึงบ้านก็ไปรับเพื่อนออกมาเที่ยวด้วยกัน เพื่อนเราบ้านอยู่ใกล้ทะเล ระหว่างทางเราก็ไปเจอเด็กน้อยคนนึง

เด็กคนนี้เสื้อเลอะน้ำแดง และกางเกงก็ไม่ใส่ ตอนแรกเราคิดว่าน้องเขาหกลมแล้วร้องไห้ เพราะเราเห็นขวดน้ำอัดลมที่เป็นแก้วแตกอยู่

เรากับเพื่อนจึงจอดรถลงไปดู สิ่งที่เราเห็นคือเด็กคนนี้ พยายามจะกินน้ำแดงจากเศษขวดที่ตกพื้นไป แอบเห็นเศษแก้วเล็กๆติดที่ปากด้วย

เราเห็นแบบนั้นถึงกับตกใจ เพื่อนเราเป็นคนละแวกนั้นเลยถามว่าบ้านน้องอยู่ไหนจะพาไปหามะ คือแถวนั้นเป็นหมู่บ้านอิสลามค่ะ น้องเขาก็ชี้ไป

เราเลยพาน้องเขาไปที่บ้าน กะว่าจะไปเรียกแม่เขา แต่ปรากฎว่าที่บ้านไม่มีใครอยู่เลย บ้านเปิดโล่งแบบไม่กลัวขโมยเลย เรากับเพื่อนแอบเดินเข้าไป

ดูทั่วบ้านแล้วไม่มีคนอยู่ เลยตัดสินใจ ดูแลน้อง โดยการล้างปาก และพยายามหยิบเศษแก้วออกเบาๆ แล้วพาน้องอาบน้ำ

เพื่อนเราเข้าไปเอาเสื้อผ้าออกมาเปลี่ยนให้ ตอนนั้นคิดในใจว่า ถ้าเกิดแม่เขากลับมาจะโดนหาว่ามาขโมยของหรือเปล่า

พออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เราก็ถามว่าหิวไหม น้องบอกว่าหิว เลยเดินเข้าไปในครัว ในครัวไม่มีกับข้าว แกง หรือแม่กระทั่งหม้อหุงข้าวเลย

เปิดตู้เย็นก็เป็นตู้เย็นที่ไม่ได้ใช้ เรากับเพื่อนเลยตัดสินใจไปซื้อของร้านค้าใกล้ๆ ซื้อน้ำแดงที่น้องเขาอยากกิน กับข้าวเหนียวไก่ทอดมาให้

กับขนมอื่นๆ เราถามน้องว่าอยู่กี่คน น้องบอกว่าอยู่กับหญิงและมะ (ยายและแม่) ถามว่าหญิงไปไหน มะไปไหน น้องเขาก็บอกไม่รู้

เราสงสารน้องเขามากเลย ถ้าเรากับเพื่อนไม่ไปเห็นน้องเขา คงจะกินเศษแก้วพวกนั้นเข้าไปแน่ ด้วยความที่หิวน้ำอยากกิน เด็กตัวเล็ก2-3ขวบ

เดินไปซื้อน้ำ ระหว่างทางทำขวดหล่นแตก ด้วยความที่อยากกิน เลยเอาเศษขวดที่แตกแล้วมีน้ำอยู่หน่อยๆกินเข้าไป เห็นแล้วเวทนามาก

หดหู่มากเลยค่ะ พอรู้ว่ายังมีเด็กที่เติบโตมาสภาพแบบนี้  รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากๆ  ตอนนี้ไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นจะเป็นยังไงบ้างนะคะ

ทราบทีหลังว่า เพื่อนไปถามคนที่ขายของที่ร้านค้าแถวนั้น บอกว่าบ้านนั้นมีลูกสองคน ยายทำงาน ส่วนแม่นั้นแต่งตัวเที่ยวกับผู้ชายไม่สนใจลูก

เราก็ไม่รู้หรอกนะว่า เรื่องเป็นแบบนั้นจริงๆหรือเปล่า แต่สงสารน้องเขามากเลยค่ะ