ขอสอบถามท่านผู้รู้ค่ะ สงสัยว่าการสวดมนต์จะทำให้จิตรวมเป็นสมาธิจนถึงระดับอัปปนา(ฌาน)ได้หรือไม่

สงสัยอยู่นานแล้ว  คือมีอยู่ครั้งหนึ่งเราไปทำบุญที่วัดใกล้ในวันพระ

วันนั้นวัดเปิดเทปคำสอนของหลวงพ่อท่านหนึ่ง  ถ้าจำเสียงไม่ผิดน่าจะเป็นหลวงพ่อฤาษีลิงดำเพราะเคยฟังเสียงคำสอนของท่านมาบ้าง(แต่ถ้าผิดก็ขอกราบขออภัยด้วยนะคะ)

เสียงหลวงพ่อในเทปท่านเล่าประมาณว่า  มีคุณป้าคนหนึ่ง ท่านสวดมนต์เป็นประจำ คืนละเป็นชั่วโมงๆ สวดไปก้เพ่งพระพุทธรูปไปด้วย ปฏิบัติเช่นนี้ติดต่อกันนับเป็นสิบๆปี

จนกระทั่งเห็นพระพุทธรูปนั้นทุกครั้งที่หลับตา  ตอนแรกเป็นเงา จากนั้นชัดขึ้นเรื่อยๆจนเป็นองค์พระ  ต่อมาค่อยๆใสขึ้นจนเป็นแก้วทั้งองค์

คุณป้าท่านนี้ไปฝึกสมาธิวัดไหนก็ไม่ได้  เพราะพอแกบอกอาจารย์ที่สอนสมาธินั้นๆ  เขาจะบอกว่าแกฟุ้งซ่านภาพนั้นเกิดจากแกฟุ้งซ่าน ให้ไล่ไปเสีย แกพยายามจะไม่คิดแต่มันติดตาตลอดไล่ไม่ไปเลย

จนกระทั่งแกได้พบหลวงพ่อท่านนี้ ท่านจึงได้บอกว่าแกมีวาสนา ได้ฌาน และเป็นผู้ทรงฌานแล้วด้วย  สามารถน้อมจิตสู่วิปัสนา หรือ จะฝึกอภิญญาก็ยังได้

จากที่เราเคยอ่านทฤษฎีป้าแกคงได้กสิณโดยไม่รู้ตัว แต่ตามทฤษฎี กสิณต้องภาวนาตามที่เอามาฝึกไม่ใช่เหรอคะ  เช่น สีขาว  สีเขียว สีแดง สีเหลือง ดิน น้ำ ลม ไฟ แสงสว่าง ช่องว่าง  ก็ต้องภาวนาตามนั้น

ของป้าแกน่าจะกสิณดิน  แต่แกสวดมนต์ท่องบทสวดอย่างอื่น มันจะเกิดกสิณโดยอัตโนมัติจากการเพ่งเพียงอย่างเดียวเหรอคะ

ขอขอบคุณล่วงหน้าทุกท่านที่มาให้ความรู้ค่ะ



(เครดิตรูปตามในรูปค่ะ)