อันนี้เป็นเรื่องของเพื่อนผมนะครับ
เพื่อนมาปรึกษาผม ผมเลยบอกไปว่า เดี๋ยวไปถามคนในพันทิพก่อน
คนเก่งๆในพันทิพเยอะ เดี๋ยวได้คำตอบ จะมาบอกละกัน 555+
เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนผมเกิดในบ้านสังคมคุณหมอครับ
บ้านนี้มีพี่น้องรวม 3 คน เพื่อนผมเป็นคนกลาง
พี่สาวคนโตอายุ 35 เป็นอาจารย์หมอด้านสูตินารี ได้เฉพาะทางด้านการมีลูกยาก
เป็นอาจารย์ประจำมหาวิทยาลัย รับทั้งจ๊อบในจ๊อบนอก รายได้เท่าที่เพื่อนทราบคือ เดือนละ 120k
เพิ่งแต่งงานกับอาจารย์หมออายุ 40 จบด้านศัลยกรรมหัวใจ จบมาจากต่างประเทศ
น้องชายคนเล็กอายุ 28 อาชีพเล่นหุ้น
แต่ก็มีแฟนเป็นคุณหมออายุรกรรม เฉพาะทางเรื่องยาสำหรับอายุรกรรม และเปิดคลีนิคเองด้วย
เท่าที่เพื่อนทราบ รายได้น้องชายประมาณ 80k และรายได้แฟนน้องก็พอๆกัน
คุณพ่อเกษียณแล้ว เคยเป็น ผอ. โรงพยาบาลประจำอำเภอที่ค่อนข้างใหญ่
ทำแต่คลีนิคอย่างเดียว เปิดเฉพาะแค่ช่วงเย็นๆถึงค่ำๆ
ส่วนคุณแม่ก็เป็นหมอ ตั้งแต่มีลูก ก็เพลาๆเรื่องทำงานและหนักมาทางเลี้ยงลูก
เพื่อนผมเป็นคนกลาง อายุ 30 ทำอาชีพเกี่ยวกับรับเหมาก่อสร้าง
รับเหมางานทั่วๆไป รายได้เดือนนึงประมาณ 250k
แฟนของเพื่อนผมที่เป็นลูกคนกลาง
ก็เป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนนึง อายุพอๆกับเพื่อ เธอจบเป็นผู้ช่วยพยาบาล
เพื่อนกับแฟนคนนี้คบกันมาประมาณ 3 ปีแล้ว รู้จักผ่านเพื่อนของเพื่อน คุยกันแล้วถูกคอเลยคบหากัน
ผมก็เห็นใจผู้หญิงคนนี้เหมือนกัน เท่าที่ทราบคือ กำพร้าพ่อแม่แต่เด็ก ต้องไปอาศัยอยู่กับยาด และยาดพร้อมที่จะส่งเสียให้ได้แค่นี้และก็ออกมาทำงาน
ปัญหาคือ แฟนเพื่อนเคยไปบ้านเพื่อน 2-3 ครั้ง และเพื่อนรู้สึกได้ว่าแฟนอึดอัด
และแฟนเคยพูดว่ าเค้ารู้สึกเหมือนเป็นอะไรซักอย่างที่ด้อยสุด
แต่เพื่อนผมก็บอก อย่าไปคิดอะไรมาก
ช่วงหลังเพื่อนเริ่มคุยอนาคต คือ เพื่อนอยากอยู่กับที่บ้าน เพราะเพือนเป็นคนที่ free time มากสุด
ไปดูงานแค่ช่วงสายๆบ่ายๆก็พอ เวลาที่เหลือก็ขับรถไปส่งพ่อก็ได้ พาแม่ไปตลาดก็ได้
แต่ตัวผู้หญิงก็คืออยากแยกออกมาเพราะคงอึดอัดกับบรรยากาศครอบครัว
เพื่อนผมก็บอกว่า ได้นะ ไม่ยาก แค่หาซื้อที่ดินและปลูกบ้าน แค่นี้ก็จบ
แต่ปัญหาคือ ถ้าอีกหน่อย เรามีลูก หรือ พี่น้องคนอื่นมีลูก และ ต้องไปมาหาสู่บ่อยๆ แล้วมันจะยังไงต่อละ?
และยิ่งถ้ารวมญาติ เจอญาติพี่น้องที่กลุ่มใหญ่กว่านี้ แล้วจะยังไงต่ออีกละ
ถ้าตอนนั้นก็ส่วนตอนนั้น ตอนนี้ก็ส่วนตอนนี้ ก็ได้นะ ไม่มีปัญหาอะไร
ทางฝั่งบ้านเพื่อนก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร ก็คุยกันตามปกติ เวลา พ่อแม่เพื่อนเจอแฟนคนนี้ก็เรียกว่าลูกทุกคำ
แต่เพื่อนก็บอก ฝั่งพ่อแม่เค้าคิดยังไงมันก็เรื่องนึง ส่วนฝั่งแฟนคิดยังไงมันก็เรื่องนึง
เพื่อนบอกว่า ปัญหาเรื่องนี้คุยกันมาปีนึงแล้ว แล้วมันก็อึนๆทั้งสองฝ่าย
ฝ่ายหญิงเคยเปิดก่อนด้วยว่า จะเลิกกันก็ได้นะ ไม่ได้ว่าอะไร
เพื่อนก็คุยกับแฟนว่าเค้าพร้อมที่จะสร้างครอบครัวไปด้วยกันนะ
แต่เค้าไม่รู้นะควรจะเดินยังไงออกมาให้ดีที่สุด และฝั่งผู้หญิงเองก็จะ 30 แล้ว ยิ่งนานไปก็จะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
สรุปคือ เพื่อนก็บอกว่าคิดไม่ออก 555+
ผมก็บอกได้เหมือนกันว่า คิดไม่ออกเหมือนกัน 555+
ผมก็แซวไปเล่นๆว่า ลองมีลูกก่อนแต่งไปเลย ถ้าแฟนไม่อยากให้ลูกกำพร้าคุณปู่คุณย่า เดี๋ยวก็คงทำใจได้เอง
เพื่อนก็บอก ไอเดียนี้ดี 555+
แต่ก็แซวเล่นกันนะครับ
ใครเคยเจอปัญหาลักษณะนี้รบกวนขอคำแนะนำด้วยนะครับ
จะลองเอาไปปรับใข้ดู
ขอบคุณครับ
ครอบครัวหมอๆ ถ้าเจอปัญหาความรักประมาณนี้จะทำยังไง
เพื่อนมาปรึกษาผม ผมเลยบอกไปว่า เดี๋ยวไปถามคนในพันทิพก่อน
คนเก่งๆในพันทิพเยอะ เดี๋ยวได้คำตอบ จะมาบอกละกัน 555+
เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนผมเกิดในบ้านสังคมคุณหมอครับ
บ้านนี้มีพี่น้องรวม 3 คน เพื่อนผมเป็นคนกลาง
พี่สาวคนโตอายุ 35 เป็นอาจารย์หมอด้านสูตินารี ได้เฉพาะทางด้านการมีลูกยาก
เป็นอาจารย์ประจำมหาวิทยาลัย รับทั้งจ๊อบในจ๊อบนอก รายได้เท่าที่เพื่อนทราบคือ เดือนละ 120k
เพิ่งแต่งงานกับอาจารย์หมออายุ 40 จบด้านศัลยกรรมหัวใจ จบมาจากต่างประเทศ
น้องชายคนเล็กอายุ 28 อาชีพเล่นหุ้น
แต่ก็มีแฟนเป็นคุณหมออายุรกรรม เฉพาะทางเรื่องยาสำหรับอายุรกรรม และเปิดคลีนิคเองด้วย
เท่าที่เพื่อนทราบ รายได้น้องชายประมาณ 80k และรายได้แฟนน้องก็พอๆกัน
คุณพ่อเกษียณแล้ว เคยเป็น ผอ. โรงพยาบาลประจำอำเภอที่ค่อนข้างใหญ่
ทำแต่คลีนิคอย่างเดียว เปิดเฉพาะแค่ช่วงเย็นๆถึงค่ำๆ
ส่วนคุณแม่ก็เป็นหมอ ตั้งแต่มีลูก ก็เพลาๆเรื่องทำงานและหนักมาทางเลี้ยงลูก
เพื่อนผมเป็นคนกลาง อายุ 30 ทำอาชีพเกี่ยวกับรับเหมาก่อสร้าง
รับเหมางานทั่วๆไป รายได้เดือนนึงประมาณ 250k
แฟนของเพื่อนผมที่เป็นลูกคนกลาง
ก็เป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนนึง อายุพอๆกับเพื่อ เธอจบเป็นผู้ช่วยพยาบาล
เพื่อนกับแฟนคนนี้คบกันมาประมาณ 3 ปีแล้ว รู้จักผ่านเพื่อนของเพื่อน คุยกันแล้วถูกคอเลยคบหากัน
ผมก็เห็นใจผู้หญิงคนนี้เหมือนกัน เท่าที่ทราบคือ กำพร้าพ่อแม่แต่เด็ก ต้องไปอาศัยอยู่กับยาด และยาดพร้อมที่จะส่งเสียให้ได้แค่นี้และก็ออกมาทำงาน
ปัญหาคือ แฟนเพื่อนเคยไปบ้านเพื่อน 2-3 ครั้ง และเพื่อนรู้สึกได้ว่าแฟนอึดอัด
และแฟนเคยพูดว่ าเค้ารู้สึกเหมือนเป็นอะไรซักอย่างที่ด้อยสุด
แต่เพื่อนผมก็บอก อย่าไปคิดอะไรมาก
ช่วงหลังเพื่อนเริ่มคุยอนาคต คือ เพื่อนอยากอยู่กับที่บ้าน เพราะเพือนเป็นคนที่ free time มากสุด
ไปดูงานแค่ช่วงสายๆบ่ายๆก็พอ เวลาที่เหลือก็ขับรถไปส่งพ่อก็ได้ พาแม่ไปตลาดก็ได้
แต่ตัวผู้หญิงก็คืออยากแยกออกมาเพราะคงอึดอัดกับบรรยากาศครอบครัว
เพื่อนผมก็บอกว่า ได้นะ ไม่ยาก แค่หาซื้อที่ดินและปลูกบ้าน แค่นี้ก็จบ
แต่ปัญหาคือ ถ้าอีกหน่อย เรามีลูก หรือ พี่น้องคนอื่นมีลูก และ ต้องไปมาหาสู่บ่อยๆ แล้วมันจะยังไงต่อละ?
และยิ่งถ้ารวมญาติ เจอญาติพี่น้องที่กลุ่มใหญ่กว่านี้ แล้วจะยังไงต่ออีกละ
ถ้าตอนนั้นก็ส่วนตอนนั้น ตอนนี้ก็ส่วนตอนนี้ ก็ได้นะ ไม่มีปัญหาอะไร
ทางฝั่งบ้านเพื่อนก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร ก็คุยกันตามปกติ เวลา พ่อแม่เพื่อนเจอแฟนคนนี้ก็เรียกว่าลูกทุกคำ
แต่เพื่อนก็บอก ฝั่งพ่อแม่เค้าคิดยังไงมันก็เรื่องนึง ส่วนฝั่งแฟนคิดยังไงมันก็เรื่องนึง
เพื่อนบอกว่า ปัญหาเรื่องนี้คุยกันมาปีนึงแล้ว แล้วมันก็อึนๆทั้งสองฝ่าย
ฝ่ายหญิงเคยเปิดก่อนด้วยว่า จะเลิกกันก็ได้นะ ไม่ได้ว่าอะไร
เพื่อนก็คุยกับแฟนว่าเค้าพร้อมที่จะสร้างครอบครัวไปด้วยกันนะ
แต่เค้าไม่รู้นะควรจะเดินยังไงออกมาให้ดีที่สุด และฝั่งผู้หญิงเองก็จะ 30 แล้ว ยิ่งนานไปก็จะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
สรุปคือ เพื่อนก็บอกว่าคิดไม่ออก 555+
ผมก็บอกได้เหมือนกันว่า คิดไม่ออกเหมือนกัน 555+
ผมก็แซวไปเล่นๆว่า ลองมีลูกก่อนแต่งไปเลย ถ้าแฟนไม่อยากให้ลูกกำพร้าคุณปู่คุณย่า เดี๋ยวก็คงทำใจได้เอง
เพื่อนก็บอก ไอเดียนี้ดี 555+
แต่ก็แซวเล่นกันนะครับ
ใครเคยเจอปัญหาลักษณะนี้รบกวนขอคำแนะนำด้วยนะครับ
จะลองเอาไปปรับใข้ดู
ขอบคุณครับ