ขออนุญาติใช้นามสมมุติ เรื่องมีอยู่ว่า เรากับเอเป็นเพื่อนกันเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ปี 1 ตอนนี้ปี 4 เอเป็นคนโดดเรียนบ่อย มีทั้งไปช่วงเบรคหรือไปตั้งก่อนเริ่มคาบ เราก็เลยอยู่คนเดียวบ่อยเช่นกัน ในช่วงแรกๆเราก็พยายามทำทุกอย่างไม่ให้เอโดดแต่ส่วนใหญ่ไม่สำเร็จ แต่หลังๆมานี้เราพยายามปล่อยไปเพราะไม่อยากขัดใจ จนมาครั้งล่าสุด เรากับเอต้องไปร่วมงานกับคนที่เรากับเอไม่ชอบหน้า (ปกติเรากับเอจะทำงานกับบีและซี แต่สองคนนี้โดดในวันนี้) เรากับเอไม่ค่อยอยากทำแต่ไม่มีทางเลือก เราก็เออทนๆไปมีเพือนอยู่ไม่เป็นไร แต่ปรากฎว่าตอนเบรคอยู่ดีๆเอก็บอกว่าจะโดด เราก็พยายามรั้งไว้ด้วยเหตุผลที่ว่า"เอจะทิ้งเราไว้กับคนพวกนั้นหลอ" เอก็บอกว่า"ไม่อยากทิ้งแต่ก็ไม่อยากอยู่ ไปด้วยกันสิ" แต่ตัวเราเองก็ไม่อยากโดดโดยเฉพาะกลางคาบ เถียงกันไปมาซักพักลงเอยที่เอไปเราอยู่ เรารู้สึกแย่มากที่เอไปทิ้งเราให้ต้องร่วมงานกับคนที่เราไม่ชอบหน้า ถ้าเป็นสถานการณ์ปกติที่เราไม่ได้ร่วมงานกับคนที่ไม่ชอบหน้าเอจะไปเราก็ไม่รู้แย่แบบนี้ แต่นี่เอรู้ทั้งรู้ว่าเราต้องร่วมงานกับคนที่ไม่ชอบหน้าแต่ก็ทิ้งเราไป เราควรจะทำไง เลิกคบเอแล้วไปอยู่กับบีและซีเลยหรือลองให้โอกาสเอดู นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกด้วยแต่ครั้งนี้เรารู้สึกแย่ที่สุดเพราะเอไม่ใช่แค่ทิ้งแต่ทิ้งไว้กับคนที่เราไม่ชอบหน้าด้วย
เราควรจะทำไงกับเพื่อนคนนี้ดี