เรื่องย่อ
เรื่องราวของผู้ชายขี้ริ้วขี้เหร่คนหนึ่งที่ชื่อ สาแคน โคกกระโดน หากแต่ชายผู้อัปลักษณ์ผู้นี้กลับมีมันสมองเป็นเลิศ! เหตุเพราะก่อนหน้านั้นเขาคือเทวดารูปงามองค์หนึ่งที่หมดบุญในสรวงสวรรค์ และก่อนลงมาจุติมีกฎของสวรรค์ที่ให้เลือกเพิ่มคะแนนของตนเองในส่วนไหนก็ได้ เทวดาองค์นี้ไม่รีรอที่จะเพิ่มคะแนนในส่วนของสมองให้สูงปรี๊ดและปล่อยให้คะแนนหน้าตาและคะแนนฐานะทางบ้านให้ต่ำเตี้ยเรี่ยดิน เมื่อพอถึงเวลาจุติความฮาจึงบังเกิด
ด.ช.สาแคน โคกกระโดน มักไม่เป็นที่รักของผู้ที่พบเห็นในครั้งแรกจากหน้าตาอันอัปลักษณ์ของเขา จนแม่ที่ให้กำเนิดเรียกว่า ‘บักก่ำกาดำ’ แต่ด้วยระดับมันสมองน้องๆ อัจฉริยะ ก็ทำให้สาแคนโดดเด่นเรื่องการเรียนเป็นอย่างมาก แต่ก็ถูกกีดกันเรื่องหน้าตาอยู่เป็นเนืองๆ จนในที่สุดสาแคนก็สอบติดแพทย์ศาสตร์
หากแต่เส้นทางชีวิตของสาแคนไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบมาตั้งแต่ต้น เพราะด้วยความที่บ้านจน หน้าตาไม่หล่อเหลาก็เลยไม่ได้รับความรักสาวที่หมายปองก็คือน้ำมนต์ แต่ก็ยังมีเพื่อนซี้ที่ทั้งรวย ทั้งหล่อ แต่ไม่ชอบชะนีอย่าง ตุ้น มาคอยเป็นกำลังใจและเพื่อนแท้เพียงคนเดียว
แต่ถึงแม้หน้าตาอย่างสาแคนจะเป็นที่ตกอกตกใจของคนไข้สาวๆ ที่เข้ามาตรวจจนต้องมีนางพยาบาลมาคอยยืนอยู่เป็นเพื่อน กระนั้นเนื้อคู่ของสาแคนก็ยังสวยระดับนางสาวไทย เพราะก่อนลงมาจุติเขาไม่ได้ลดคะแนนหน้าตาของเนื้อคู่ลงแต่อย่างใด เอริกา สาวสวยที่มาพร้อมกับความน่ารักผู้ที่พ่อแม่ของตุ้นต้องการตัวมาเป็นสะใภ้กลับหลงรักบักก่ำกาดำด้วยเพราะจิตใจที่ดีของเขา ทั้งคู่ต้องผ่านด่านร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำกว่าจะได้ครองคู่กัน ทั้งพ่อตาสุดแสบ ที่ทั้งชังทั้งสงสาร ไหนจะยังพ่อหนุ่มรูปหล่อที่อยากจะจับแม่สาวเอริกาเอามาเป็นของตัวเองอีก แต่ทว่าความรักที่ทั้งคู่มีด้วยกันก็ฝ่าฝันทุกอย่างมาได้อย่างดี
รีวิว หลังจากอ่านเรื่อง ทางเทวดา-เทวาวาด แล้ว มาจาก "Bloggang แก้วกังใส"
หลังจากกลับมากรุงเทพฯ ได้ 2 วัน ก็มีเพื่อนอีก
คนหนึ่ง ที่รู้ว่าเจ้าแก้วกำลังอ่านทางเทวดา ก็เอา
"ทางเทวดา-เทวาวาด"มาให้ซึ่งเล่มหลังนี้รวม 2 เรื่อง
ไว้ในเล่มเดียวกันแต่เปลี่ยนสำนักพิมพ์ค่ะ จริงๆ แล้ว
ทางเทวดา กับ เทวาวาด เป็นคนละเรื่องกันค่ะ แต่ใช้
ทีมเทวดาทีมเดิม เหมือนว่าเป็นเรื่องชุดที่คนละตอนกัน
มากกว่า ดังนั้นอารมณ์ของเรื่องก็ไปกันคนละทางกัน
บ่นจบแล้วกลับมาพูดถึงเนื้อหาภายเล่มกันบ้างดีกว่า
“ทางเทวดา” เป็นเลิฟคอมมันดี้ค่ะ อ่านไปด้วย
ความลัลล้ามากมาย เรื่องเล่มต้นด้วยเทพบุตรบนฟ้า
คนหนึ่งจะลงมาจุติบนโลกมนุษย์ แล้วก็ต้องเข้าโปรแกรม
คัดสรรการเกิดว่าอยากจะเลือกเมนูไหน คล้ายๆ ลง
ทะเบียนเรียนน่ะค่ะ ซึ่งพระเอกของเราขอนั้นมีผลบุญ
เป็นคะแนนรวมเฉลี่ยกลางๆ ไปทางค่อนข้างสูงทั้งหมด
ไม่ว่าจะเป็น สุขภาพ -ฐานะ-สติปัญญา- และความหล่อ
แต่พ่อเจ้าพระคุณขอเอาคะแนนอื่นๆ ไปลงที่สติปัญญา
หมด ด้วยเหตุนี้ “สาแคน” พระเอกของเรื่องจึงเกิดมา
ขี้เหร่สุดใจขาดดิ้นแต่ฉลาดล้ำเลิศเป็นหนึ่งไม่มีใครเกิน
เท่านั้นไม่พอ...ไม่หล่อดันเกิดมาจนเสียด้วยนี่สิ!!
เลยมีอุปสรรคเรื่องความรัก อกหักตั้งแต่สมัยเอ๊าะๆ
ยันจนเป็นนายแพทย์มีชื่อเสียงระดับประเทศ แต่
ด้วยใบหน้าที่ดูกลมกลืนกับคนงานก่อสร้างนี่สิ
ทำให้เขาไม่มั่นใจในตนเอง เมื่อไปหลงรักดอกไม้
รูปงามฐานะดั่งเจ้าหญิงอย่าง “เอริกา” เข้า
แต่เนื่องจากเรื่องนี้เป็นเรื่องสุขสันต์จึงไม่ต้องช่วย
พระเอกลุ้นมากนัก แค่คอยนั่งหัวเราะไปตลอด
เรื่องกับมุกฮาๆ ที่ทั้งเทวดาอย่างพระหู หรือพ่อตา
ของดอกฟ้า พยายามขัดขวางทุกวิถีทาง ยังผล
ให้คนอ่านฮาท้องคัดท้องคัดท้องแข็ง เช่น
ตอนที่พระราหูหันไปแสยะยิ้มให้พระอาทิตย์และ
พระจันทร์ ซึ่งสององค์นี้กลัวโดนอม เลยถอย
กรูดไปสุดห้องประชุมด้วยอาการประมาณว่า
“อย่าอมเค้าน้าตัวเอง.... !!!”
(ฉากนี้เจ้าแก้วเผลอจินตนาการถึงตอนพระราอูอม
2 เทพเข้าไป...นึกภาพไปแล้วกลายเป็น กัดหัวอยู่
เลยหัวเราะดังลั่นห้อง...เอิ่ม...ลืมไปว่าพระรา
หูนั้นมีวรกายใหญ่โตราวตึก 2 ชั้น คงอมมิด
ไม่ใช่แทะหัวแบบที่เผลอนึกไป)
หรือ ตอนที่ว่าที่พ่อตาวางแผนกลั่นแกล้ง
คุณพระเอกจนเข้าตัวเอง ต้องไปนอนความ
ดันขึ้นใน รพ.หลายครั้งหลายคราว ก็ขำค่ะ
แต่เล่าตรงนี้ไม่ได้ต้องไปอ่านเองนะคะ
จะได้อารมณ์มากกว่า รับประกันว่าขำจริงๆ
นอกจากเพื่อนมนุษย์ของ “สาแคน” พระเอก
ขี้เหร่ที่สุดในนิยายทุกเรื่องในบรรณพิภพ เขา
ยังมีผู้ช่วยเป็นเกย์หนุ่มหล่อแต่ใจสาวชื่อ “ตุ้น”
ซึ่งมีมิตรภาพเหนือพรมแดนไม่ว่าจะอยู่ใน
เพศไหน หรือใครจะคิดอกกุศลกับมิตรภาพ
ของทั้งคู่ก็ตาม(กระทั่งนางเอกยังคิด) ตุ้นเป็นสีสัน
ของเรื่องนี้เอามากๆ หากขาดเขาไปเรื่องคงจืดชืด
ถ้าเรื่องนี้เป็นละครเมื่อไรแล้วตุ้นไม่หล่อเจ้าแก้ว
คงเคืองหนักล่ะค่ะ แต่กลัวว่าจะเห็นตุ้นในภาค
ละครแสดงออกแบบกระเทยตามกระแสทีวี
นี่สิคะ...เฮ้อ ไม่นะ...แค่เกย์เก๊กชงเอง
ไม่รู้จะเล่าอะไรมากค่ะสำหรับรีวิวเรื่องนี้
ห้ามสปอยล์เด็ดขาดไม่งั้นคนอ่านจะอ่านไม่สนุก
งั้นเรามาคุยเรื่องแรงบันดาลใจและคำเตือน
จากคุณแก้วเก้าผู้เขียนกันดีกว่าค่ะ คุณหญิงวินิตา
หรือคุณแก้วเก้าเขียนเรื่องนี้โดยใช้แรงบันดาลใจ
จากวรรณคดีโบราณเป็น 1 ใน 4 เรื่องของท่าน
เช่น ปลายเทียน(จากขุนช้างขุนแผน – อ่านรีวิว
ได้จากบล็อกเก่าๆ นะคะ) เรือนนพเกล้า(จากกากี)
พิมมาลา(จากอิลราชคำฉันท์) และทางเทวดาเรื่องนี้
มาจาก สังข์ทอง ค่ะ
สาแคน พระเอกของเรื่องจึงตัวดำขี้ริ้วขี้เหร่ประหนึ่ง
เจ้าเงาะซึ่งไม่มีทางถอดรูปได้ กับเอริกาสาวสวย
ไฮโซผู้เป็นตัวแทนของนางรจนาธิดากษัตริย์ เอริกา
กับรจนานั้นมองผ่านรูปชั่วตัวดำที่ภายนอก ไปถึง
เนื้อในสุกสกวาวดั่งทองแท้นพคุณของเจ้าเงาะ
และสาแคนได้ นางเอกของเรื่องนี้น่ารักและเป็น
ตัวของตัวเองมากๆ ค่ะ ไม่ใช่นางเอกสไตล์นุ่มนิ่ม
หรือเย่อหยิ่ง หน้าเชิดประเภท...ถึงชั้นจะจนแต่
ฉันก็มีศักดิ์ศรีนะคะ (สไตล์พิมพ์นิยมที่เจ้าแก้เบื่อแล้ว)
เอริกานั้น เธอสวยใส สดใสน่ารัก มีทั้งความเป็นเด็ก
และผู้ใหญ่ในตนเอง รวมถึงมนุษย์สัมพันธ์ดี
ปรับตัวเก่ง และไม่ถือตัวยอมศึกษาวัฒนธรรม
ที่แตกต่าง เป็นเหมือนของขวัญแทนความดีที่สาแคน
กระทำมาตลอดชีวิตเลยค่ะ
แล้วด้วยความดีนี้เองเทวดาก็ไม่ใจร้าย
กับเขาจนเกินไป สาแคนจึงได้พรให้รูปหล่อ
ได้เท่าสมัยเป็นเทพบุตรบนสวรรค์...แต่มีข้อแม้ค่ะ
ว่าหล่อเฉพาะในที่มืดเท่านั้น ความหล่อจะลดลง
ไปตามความสว่างของแสง อยากรู้แล้วใช่ม้า
เรื่องเป็นไงต่อ...สนุกและตลกมากๆ ค่ะ ไปหา
อ่านกันนะคะ
มาถึงคำเตือนกันดีกว่า ทางเทวดาฉบับที่ไม่ได้
รวมกับเทวาวาดนั้น คุณแก้วเก้าส่งไฟล์เรื่องผิด
ให้ สนพ.ไป ถ้าอ่านแบบไม่คิดมากก็จะไม่เห็น
ว่าตกอะไรไป เจ้าแก้วอ่านแล้วตะหงิดๆ เล็กน้อย
พอมาอ่านฉบับรวมเล่มถึงได้ร้องอ๋อ....เนื้อเรื่อง
หายไปประมาณ 10 หน้าค่ะ แต่ไม่ใช่ประเด็น
หลักของเรื่อง เป็นส่วนที่มีคู่แข่งเข้ามาจีบเอริกา
กับรายละเอียดยิบย่อยของอาหารอีสานอีก
นิดหน่อยค่ะ ดังนั้นถ้าจะซื้ออ่านเอาเป็นฉบับ
รวมสองเรื่องเข้าด้วยกันดีกว่าค่ะ(ประหยัดดี)
ทีนี้มาว่ากันถึง “เทวาวาด” เรื่องครึ่งหลังของเล่ม
ดีกว่าค่ะ “เทวาวาด” อารมณ์คนละแนวกับทาง
เทวดาเลยค่ะ เทวาวาดออกจะเครียดๆ กว่า
เรื่องเล่าถึงเทวดาบนสภากำลังวิตกกังวลเมื่อ
ชะตามนุษย์ที่เป็นความลับในคอมพิวเตอร์สวรรค์
หลุดลอดออกไปถึงมือเจ้าของชะตาด้วยความ
บังเอิญ เนื่องจากเทวดานิมนต์หลวงตาคง
แห่งวัดสมอเหล็กขึ้นไปเทศนาบนสวรรค์ แล้ว
ท่านขอดูชะตาชีวิตลูกศิษย์ในวัด และจดเอา
ไว้กันลืม แต่พอท่านมรณกรรมไปลูกศิษย์ 3 คน
ไปทำความสะอาดกุฏิก็เกิดพบใบชะตาลิขิตนี้เข้า
คนแรกคือ “เขต” พระเอกของเรื่องซึ่งชะตาร้ายที่สุด
ต้องวนเวียนเข้าออกคุกเป็นว่าเล่น คนที่สองคือ
“อุ๋ย” หนุ่มหล่อและเค็มที่สุดในกลุ่ม มีชะตาขาด
เมื่ออายุครบ 26 ปี และ “โยโย่” หนุ่มอ้วนที่ชะตา
ธรรมดาสามัญที่สุด
“เขต” กลัวคำทำนายนี้จับใจ เขาจะคอยระแวง
มันอยู่เสมอ รวมทั้งหลีกเลี่ยง “ปะการัง” หญิงสาว
ที่ถูกเขียนไว้ว่าเป็นเนื้อคู่ของเขา เพราะเขา
คิดว่าหากเปลี่ยนชะตาชีวิตได้เรื่องหนึ่งเรื่องอื่นๆ
ก็จะถูกเปลี่ยนไปได้ เขตจึงพยายามดิ้นรน
และตั้งมั่นอยู่ในความดีห่างไกลเรื่องที่ทำให้เขา
ติดคุกให้ได้มากที่สุด รวมถึงพยายามหลีกเลี่ยง
หัวใจตนเองอีกด้วย
ตรงกันข้ามกับ “อุ๋ย” เขาพอใจเฉพาะคำทำนาย
ส่วนดีๆ อย่าง มีชื่อเสียงโด่งดัง มีฐานะ มีนารี
อุปถัมภ์ เมื่อเชื่อเฉพาะสิ่งดีๆ อุ๋ยจึงไม่พยายาม
อะไรมากนักอย่างเขต เลยทำให้คนอ่านลุ้น
ว่าจะเป็นไปอย่างคำทำนายไหม?
“โยโย่”ดูจะเป็นคนที่มีความสุขที่สุด ชะตาชีวิต
ของเราเรียบง่ายค่อนไปทางดี เป็นคนโชคดีที่สุด
ในกลุ่มจึงไม่มีอะไรให้ลุ้นเท่าเพื่อนอีกสองคนนัก
สำหรับตัวละครอื่นๆ ในเรื่องนี้ “ปะการัง” นางเอก
ของเรื่องดูจะคล้ายๆ เอริกานางเอกเรื่อง”ทางเทวดา”
ไปสักนิด คือเป็นคนธรรมดาดูจับต้องได้มากกว่า
จะดีในเนื้อแท้มาแต่กำเนิดตกระกำลำบากอย่างไร
ก็ยังเป็นคนดี หรือผู้ดีมาแต่กำเนิดเกิดมาเพื่อเป็น
นางเอกดื่มน้ำส้มได้อย่างเดียวน้ำชนิดอื่นไม่ดื่มค่ะ
ความดูเป็นคนมีเลือดมีเนื้อ มีการพัฒนาไปตามวัย
และความสดใส ไม่ถือเรื่องฐานะ และชอบขัดคอ
แม่ตรงนี้แหละค่ะทำให้เธอคล้ายๆ เอริกา นางเอก
ในเล่มเดียวกันอีกคน
“คุณนายรื่นรวย” แม่ของปะการัง....เอิ่ม...แอบคิดว่า
เธอเหมือนคุณลีน่าจัง ชะมัดเลย คือฮาๆ และ
มีความฝันอยากเป็นนักการเมือง เป็นคนมีน้ำใจ
ฉลาดแต่อารมณ์เพี้ยนๆ นิดหนึ่ง และแสดงออก
อย่างตรงไปตรงมา แอบคิดว่าถ้าเป็นละครแล้วไม่เอา
คุณลีน่าจังมาแสดงก็ขอเป็นเจ๊จิ๊กเนาวรัตน์นะคะ
คนนั้นเหมาะมาก
ตอนท้ายของเรื่องราวสรุปที่ว่าแม้เทวดาฟ้ากำหนด
ยังไม่สู้หนึ่งคนกระทำ อนาคตนั้นมาจากปัจจุบัน
ทั้งสิ้นอดีตเป็นเพียงพื้นฐานในการเรียนรู้ที่จะเลือกเส้น
ทางในอนาคต แม้จะเป็นเรื่องที่ไม่ได้หนักสมอง
มากนัก แต่สื่อที่ผู้เขียนต้องการจะสื่อนั้นมากสาระ
และมีคุณค่าให้เก็บไปคิด ทั้งนี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับว่า
คนอ่านจะได้อะไรมากไปกว่าการอ่านเพื่อความ
สนุกสนานจบแล้วจบไปอย่างฉาบฉวย หรือฉกฉวย
สิ่งดีๆ ในเรื่องเก็บไปใช้ในชีวิตประจำวันค่ะ
** จขกท. เจอนิยายเรื่องหนึ่ง นับตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ยังไม่มีช่องไหนซื้อไปทำเป็นละครเลย ชื่อเรื่อง "ทางเทวดา - เทวาวาด" ของแก้วเก้า
เท่าที่ จขกท. อ่านรีวิวจากความเห็นของคนอื่นในเว็บแล้ว ว่า มันก็สนุกดี ตลกๆ ฮาดี น่าจะทำเป็นละครได้เลย จขกท.ยังไม่รู้เหตุผลที่แท้จริงว่า ทำไมนิยายเรื่อง ทางเทวดา - เทวาวาด ถึงไม่มีช่องไหนซื้อไปทำเป็นละครเลย
จขกท. อาจจะให้เหตุผล
1. คุณแก้วเก้า อาจจะเป็นคนที่เลือกนักแสดงเอง เหมือนกับ เรือนมยุรา ที่คุณแก้วเก้าเลือกแหม่ม คัทริยา มาเป็นแม่นกยูง
2. ถ้าเรื่องนี้นำไปทำเป็นละคร การลงทุนการสร้างแพงมากๆ
3. พระเอก (สาแคน) ต้องไม่หล่อเลย ขี้เหร่ ถ้าสมัยก่อนยังมีหวัง เพราะเน้นความสามารถในการแสดง แต่ถ้าในสมัยนี้จะทำ ยากมาก เพราะเน้นหน้าตาหล่อ สวย มากกว่าฝีมือการแสดง
(ถ้า) จะทำเรื่องนี้จริงๆ ช่องทีวีดิจิตอลมีโอกาสมากกว่า ยกเว้นช่อง 3 (เพราะเน้นหล่อ สวย)
- ถ้าทางเทวดา ทำเป็นละคร ตัวละครมีดังนี้
สาแคน (พระเอกต้องไม่หล่อ ขี้เหร่)
เอริกา (นางเอก)
ราหู
ตุ้น
เทวาวาด มีตัวละครดังนี้
เขต (พระเอก)
ปะการัง (นางเอก)
อุ๋ย (พระรอง)
โยโย่ (หนุ่มอ้วน) - แจ็ค แฟนฉัน เหมาะสุด
คุณนายรวยรื่น (แม่นางเอก ตลก ฮา)
นับตั้งแต่อดีต-ถึงปัจจุบัน ทำไมนิยายเรื่อง "ทางเทวดา - เทวาวาด" ของแก้วเก้า ถึงไม่มีช่องไหนซื้อทำเป็นละครเลย ?
เรื่องย่อ
เรื่องราวของผู้ชายขี้ริ้วขี้เหร่คนหนึ่งที่ชื่อ สาแคน โคกกระโดน หากแต่ชายผู้อัปลักษณ์ผู้นี้กลับมีมันสมองเป็นเลิศ! เหตุเพราะก่อนหน้านั้นเขาคือเทวดารูปงามองค์หนึ่งที่หมดบุญในสรวงสวรรค์ และก่อนลงมาจุติมีกฎของสวรรค์ที่ให้เลือกเพิ่มคะแนนของตนเองในส่วนไหนก็ได้ เทวดาองค์นี้ไม่รีรอที่จะเพิ่มคะแนนในส่วนของสมองให้สูงปรี๊ดและปล่อยให้คะแนนหน้าตาและคะแนนฐานะทางบ้านให้ต่ำเตี้ยเรี่ยดิน เมื่อพอถึงเวลาจุติความฮาจึงบังเกิด
ด.ช.สาแคน โคกกระโดน มักไม่เป็นที่รักของผู้ที่พบเห็นในครั้งแรกจากหน้าตาอันอัปลักษณ์ของเขา จนแม่ที่ให้กำเนิดเรียกว่า ‘บักก่ำกาดำ’ แต่ด้วยระดับมันสมองน้องๆ อัจฉริยะ ก็ทำให้สาแคนโดดเด่นเรื่องการเรียนเป็นอย่างมาก แต่ก็ถูกกีดกันเรื่องหน้าตาอยู่เป็นเนืองๆ จนในที่สุดสาแคนก็สอบติดแพทย์ศาสตร์
หากแต่เส้นทางชีวิตของสาแคนไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบมาตั้งแต่ต้น เพราะด้วยความที่บ้านจน หน้าตาไม่หล่อเหลาก็เลยไม่ได้รับความรักสาวที่หมายปองก็คือน้ำมนต์ แต่ก็ยังมีเพื่อนซี้ที่ทั้งรวย ทั้งหล่อ แต่ไม่ชอบชะนีอย่าง ตุ้น มาคอยเป็นกำลังใจและเพื่อนแท้เพียงคนเดียว
แต่ถึงแม้หน้าตาอย่างสาแคนจะเป็นที่ตกอกตกใจของคนไข้สาวๆ ที่เข้ามาตรวจจนต้องมีนางพยาบาลมาคอยยืนอยู่เป็นเพื่อน กระนั้นเนื้อคู่ของสาแคนก็ยังสวยระดับนางสาวไทย เพราะก่อนลงมาจุติเขาไม่ได้ลดคะแนนหน้าตาของเนื้อคู่ลงแต่อย่างใด เอริกา สาวสวยที่มาพร้อมกับความน่ารักผู้ที่พ่อแม่ของตุ้นต้องการตัวมาเป็นสะใภ้กลับหลงรักบักก่ำกาดำด้วยเพราะจิตใจที่ดีของเขา ทั้งคู่ต้องผ่านด่านร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำกว่าจะได้ครองคู่กัน ทั้งพ่อตาสุดแสบ ที่ทั้งชังทั้งสงสาร ไหนจะยังพ่อหนุ่มรูปหล่อที่อยากจะจับแม่สาวเอริกาเอามาเป็นของตัวเองอีก แต่ทว่าความรักที่ทั้งคู่มีด้วยกันก็ฝ่าฝันทุกอย่างมาได้อย่างดี
รีวิว หลังจากอ่านเรื่อง ทางเทวดา-เทวาวาด แล้ว มาจาก "Bloggang แก้วกังใส"
หลังจากกลับมากรุงเทพฯ ได้ 2 วัน ก็มีเพื่อนอีก
คนหนึ่ง ที่รู้ว่าเจ้าแก้วกำลังอ่านทางเทวดา ก็เอา
"ทางเทวดา-เทวาวาด"มาให้ซึ่งเล่มหลังนี้รวม 2 เรื่อง
ไว้ในเล่มเดียวกันแต่เปลี่ยนสำนักพิมพ์ค่ะ จริงๆ แล้ว
ทางเทวดา กับ เทวาวาด เป็นคนละเรื่องกันค่ะ แต่ใช้
ทีมเทวดาทีมเดิม เหมือนว่าเป็นเรื่องชุดที่คนละตอนกัน
มากกว่า ดังนั้นอารมณ์ของเรื่องก็ไปกันคนละทางกัน
บ่นจบแล้วกลับมาพูดถึงเนื้อหาภายเล่มกันบ้างดีกว่า
“ทางเทวดา” เป็นเลิฟคอมมันดี้ค่ะ อ่านไปด้วย
ความลัลล้ามากมาย เรื่องเล่มต้นด้วยเทพบุตรบนฟ้า
คนหนึ่งจะลงมาจุติบนโลกมนุษย์ แล้วก็ต้องเข้าโปรแกรม
คัดสรรการเกิดว่าอยากจะเลือกเมนูไหน คล้ายๆ ลง
ทะเบียนเรียนน่ะค่ะ ซึ่งพระเอกของเราขอนั้นมีผลบุญ
เป็นคะแนนรวมเฉลี่ยกลางๆ ไปทางค่อนข้างสูงทั้งหมด
ไม่ว่าจะเป็น สุขภาพ -ฐานะ-สติปัญญา- และความหล่อ
แต่พ่อเจ้าพระคุณขอเอาคะแนนอื่นๆ ไปลงที่สติปัญญา
หมด ด้วยเหตุนี้ “สาแคน” พระเอกของเรื่องจึงเกิดมา
ขี้เหร่สุดใจขาดดิ้นแต่ฉลาดล้ำเลิศเป็นหนึ่งไม่มีใครเกิน
เท่านั้นไม่พอ...ไม่หล่อดันเกิดมาจนเสียด้วยนี่สิ!!
เลยมีอุปสรรคเรื่องความรัก อกหักตั้งแต่สมัยเอ๊าะๆ
ยันจนเป็นนายแพทย์มีชื่อเสียงระดับประเทศ แต่
ด้วยใบหน้าที่ดูกลมกลืนกับคนงานก่อสร้างนี่สิ
ทำให้เขาไม่มั่นใจในตนเอง เมื่อไปหลงรักดอกไม้
รูปงามฐานะดั่งเจ้าหญิงอย่าง “เอริกา” เข้า
แต่เนื่องจากเรื่องนี้เป็นเรื่องสุขสันต์จึงไม่ต้องช่วย
พระเอกลุ้นมากนัก แค่คอยนั่งหัวเราะไปตลอด
เรื่องกับมุกฮาๆ ที่ทั้งเทวดาอย่างพระหู หรือพ่อตา
ของดอกฟ้า พยายามขัดขวางทุกวิถีทาง ยังผล
ให้คนอ่านฮาท้องคัดท้องคัดท้องแข็ง เช่น
ตอนที่พระราหูหันไปแสยะยิ้มให้พระอาทิตย์และ
พระจันทร์ ซึ่งสององค์นี้กลัวโดนอม เลยถอย
กรูดไปสุดห้องประชุมด้วยอาการประมาณว่า
“อย่าอมเค้าน้าตัวเอง.... !!!”
(ฉากนี้เจ้าแก้วเผลอจินตนาการถึงตอนพระราอูอม
2 เทพเข้าไป...นึกภาพไปแล้วกลายเป็น กัดหัวอยู่
เลยหัวเราะดังลั่นห้อง...เอิ่ม...ลืมไปว่าพระรา
หูนั้นมีวรกายใหญ่โตราวตึก 2 ชั้น คงอมมิด
ไม่ใช่แทะหัวแบบที่เผลอนึกไป)
หรือ ตอนที่ว่าที่พ่อตาวางแผนกลั่นแกล้ง
คุณพระเอกจนเข้าตัวเอง ต้องไปนอนความ
ดันขึ้นใน รพ.หลายครั้งหลายคราว ก็ขำค่ะ
แต่เล่าตรงนี้ไม่ได้ต้องไปอ่านเองนะคะ
จะได้อารมณ์มากกว่า รับประกันว่าขำจริงๆ
นอกจากเพื่อนมนุษย์ของ “สาแคน” พระเอก
ขี้เหร่ที่สุดในนิยายทุกเรื่องในบรรณพิภพ เขา
ยังมีผู้ช่วยเป็นเกย์หนุ่มหล่อแต่ใจสาวชื่อ “ตุ้น”
ซึ่งมีมิตรภาพเหนือพรมแดนไม่ว่าจะอยู่ใน
เพศไหน หรือใครจะคิดอกกุศลกับมิตรภาพ
ของทั้งคู่ก็ตาม(กระทั่งนางเอกยังคิด) ตุ้นเป็นสีสัน
ของเรื่องนี้เอามากๆ หากขาดเขาไปเรื่องคงจืดชืด
ถ้าเรื่องนี้เป็นละครเมื่อไรแล้วตุ้นไม่หล่อเจ้าแก้ว
คงเคืองหนักล่ะค่ะ แต่กลัวว่าจะเห็นตุ้นในภาค
ละครแสดงออกแบบกระเทยตามกระแสทีวี
นี่สิคะ...เฮ้อ ไม่นะ...แค่เกย์เก๊กชงเอง
ไม่รู้จะเล่าอะไรมากค่ะสำหรับรีวิวเรื่องนี้
ห้ามสปอยล์เด็ดขาดไม่งั้นคนอ่านจะอ่านไม่สนุก
งั้นเรามาคุยเรื่องแรงบันดาลใจและคำเตือน
จากคุณแก้วเก้าผู้เขียนกันดีกว่าค่ะ คุณหญิงวินิตา
หรือคุณแก้วเก้าเขียนเรื่องนี้โดยใช้แรงบันดาลใจ
จากวรรณคดีโบราณเป็น 1 ใน 4 เรื่องของท่าน
เช่น ปลายเทียน(จากขุนช้างขุนแผน – อ่านรีวิว
ได้จากบล็อกเก่าๆ นะคะ) เรือนนพเกล้า(จากกากี)
พิมมาลา(จากอิลราชคำฉันท์) และทางเทวดาเรื่องนี้
มาจาก สังข์ทอง ค่ะ
สาแคน พระเอกของเรื่องจึงตัวดำขี้ริ้วขี้เหร่ประหนึ่ง
เจ้าเงาะซึ่งไม่มีทางถอดรูปได้ กับเอริกาสาวสวย
ไฮโซผู้เป็นตัวแทนของนางรจนาธิดากษัตริย์ เอริกา
กับรจนานั้นมองผ่านรูปชั่วตัวดำที่ภายนอก ไปถึง
เนื้อในสุกสกวาวดั่งทองแท้นพคุณของเจ้าเงาะ
และสาแคนได้ นางเอกของเรื่องนี้น่ารักและเป็น
ตัวของตัวเองมากๆ ค่ะ ไม่ใช่นางเอกสไตล์นุ่มนิ่ม
หรือเย่อหยิ่ง หน้าเชิดประเภท...ถึงชั้นจะจนแต่
ฉันก็มีศักดิ์ศรีนะคะ (สไตล์พิมพ์นิยมที่เจ้าแก้เบื่อแล้ว)
เอริกานั้น เธอสวยใส สดใสน่ารัก มีทั้งความเป็นเด็ก
และผู้ใหญ่ในตนเอง รวมถึงมนุษย์สัมพันธ์ดี
ปรับตัวเก่ง และไม่ถือตัวยอมศึกษาวัฒนธรรม
ที่แตกต่าง เป็นเหมือนของขวัญแทนความดีที่สาแคน
กระทำมาตลอดชีวิตเลยค่ะ
แล้วด้วยความดีนี้เองเทวดาก็ไม่ใจร้าย
กับเขาจนเกินไป สาแคนจึงได้พรให้รูปหล่อ
ได้เท่าสมัยเป็นเทพบุตรบนสวรรค์...แต่มีข้อแม้ค่ะ
ว่าหล่อเฉพาะในที่มืดเท่านั้น ความหล่อจะลดลง
ไปตามความสว่างของแสง อยากรู้แล้วใช่ม้า
เรื่องเป็นไงต่อ...สนุกและตลกมากๆ ค่ะ ไปหา
อ่านกันนะคะ
มาถึงคำเตือนกันดีกว่า ทางเทวดาฉบับที่ไม่ได้
รวมกับเทวาวาดนั้น คุณแก้วเก้าส่งไฟล์เรื่องผิด
ให้ สนพ.ไป ถ้าอ่านแบบไม่คิดมากก็จะไม่เห็น
ว่าตกอะไรไป เจ้าแก้วอ่านแล้วตะหงิดๆ เล็กน้อย
พอมาอ่านฉบับรวมเล่มถึงได้ร้องอ๋อ....เนื้อเรื่อง
หายไปประมาณ 10 หน้าค่ะ แต่ไม่ใช่ประเด็น
หลักของเรื่อง เป็นส่วนที่มีคู่แข่งเข้ามาจีบเอริกา
กับรายละเอียดยิบย่อยของอาหารอีสานอีก
นิดหน่อยค่ะ ดังนั้นถ้าจะซื้ออ่านเอาเป็นฉบับ
รวมสองเรื่องเข้าด้วยกันดีกว่าค่ะ(ประหยัดดี)
ทีนี้มาว่ากันถึง “เทวาวาด” เรื่องครึ่งหลังของเล่ม
ดีกว่าค่ะ “เทวาวาด” อารมณ์คนละแนวกับทาง
เทวดาเลยค่ะ เทวาวาดออกจะเครียดๆ กว่า
เรื่องเล่าถึงเทวดาบนสภากำลังวิตกกังวลเมื่อ
ชะตามนุษย์ที่เป็นความลับในคอมพิวเตอร์สวรรค์
หลุดลอดออกไปถึงมือเจ้าของชะตาด้วยความ
บังเอิญ เนื่องจากเทวดานิมนต์หลวงตาคง
แห่งวัดสมอเหล็กขึ้นไปเทศนาบนสวรรค์ แล้ว
ท่านขอดูชะตาชีวิตลูกศิษย์ในวัด และจดเอา
ไว้กันลืม แต่พอท่านมรณกรรมไปลูกศิษย์ 3 คน
ไปทำความสะอาดกุฏิก็เกิดพบใบชะตาลิขิตนี้เข้า
คนแรกคือ “เขต” พระเอกของเรื่องซึ่งชะตาร้ายที่สุด
ต้องวนเวียนเข้าออกคุกเป็นว่าเล่น คนที่สองคือ
“อุ๋ย” หนุ่มหล่อและเค็มที่สุดในกลุ่ม มีชะตาขาด
เมื่ออายุครบ 26 ปี และ “โยโย่” หนุ่มอ้วนที่ชะตา
ธรรมดาสามัญที่สุด
“เขต” กลัวคำทำนายนี้จับใจ เขาจะคอยระแวง
มันอยู่เสมอ รวมทั้งหลีกเลี่ยง “ปะการัง” หญิงสาว
ที่ถูกเขียนไว้ว่าเป็นเนื้อคู่ของเขา เพราะเขา
คิดว่าหากเปลี่ยนชะตาชีวิตได้เรื่องหนึ่งเรื่องอื่นๆ
ก็จะถูกเปลี่ยนไปได้ เขตจึงพยายามดิ้นรน
และตั้งมั่นอยู่ในความดีห่างไกลเรื่องที่ทำให้เขา
ติดคุกให้ได้มากที่สุด รวมถึงพยายามหลีกเลี่ยง
หัวใจตนเองอีกด้วย
ตรงกันข้ามกับ “อุ๋ย” เขาพอใจเฉพาะคำทำนาย
ส่วนดีๆ อย่าง มีชื่อเสียงโด่งดัง มีฐานะ มีนารี
อุปถัมภ์ เมื่อเชื่อเฉพาะสิ่งดีๆ อุ๋ยจึงไม่พยายาม
อะไรมากนักอย่างเขต เลยทำให้คนอ่านลุ้น
ว่าจะเป็นไปอย่างคำทำนายไหม?
“โยโย่”ดูจะเป็นคนที่มีความสุขที่สุด ชะตาชีวิต
ของเราเรียบง่ายค่อนไปทางดี เป็นคนโชคดีที่สุด
ในกลุ่มจึงไม่มีอะไรให้ลุ้นเท่าเพื่อนอีกสองคนนัก
สำหรับตัวละครอื่นๆ ในเรื่องนี้ “ปะการัง” นางเอก
ของเรื่องดูจะคล้ายๆ เอริกานางเอกเรื่อง”ทางเทวดา”
ไปสักนิด คือเป็นคนธรรมดาดูจับต้องได้มากกว่า
จะดีในเนื้อแท้มาแต่กำเนิดตกระกำลำบากอย่างไร
ก็ยังเป็นคนดี หรือผู้ดีมาแต่กำเนิดเกิดมาเพื่อเป็น
นางเอกดื่มน้ำส้มได้อย่างเดียวน้ำชนิดอื่นไม่ดื่มค่ะ
ความดูเป็นคนมีเลือดมีเนื้อ มีการพัฒนาไปตามวัย
และความสดใส ไม่ถือเรื่องฐานะ และชอบขัดคอ
แม่ตรงนี้แหละค่ะทำให้เธอคล้ายๆ เอริกา นางเอก
ในเล่มเดียวกันอีกคน
“คุณนายรื่นรวย” แม่ของปะการัง....เอิ่ม...แอบคิดว่า
เธอเหมือนคุณลีน่าจัง ชะมัดเลย คือฮาๆ และ
มีความฝันอยากเป็นนักการเมือง เป็นคนมีน้ำใจ
ฉลาดแต่อารมณ์เพี้ยนๆ นิดหนึ่ง และแสดงออก
อย่างตรงไปตรงมา แอบคิดว่าถ้าเป็นละครแล้วไม่เอา
คุณลีน่าจังมาแสดงก็ขอเป็นเจ๊จิ๊กเนาวรัตน์นะคะ
คนนั้นเหมาะมาก
ตอนท้ายของเรื่องราวสรุปที่ว่าแม้เทวดาฟ้ากำหนด
ยังไม่สู้หนึ่งคนกระทำ อนาคตนั้นมาจากปัจจุบัน
ทั้งสิ้นอดีตเป็นเพียงพื้นฐานในการเรียนรู้ที่จะเลือกเส้น
ทางในอนาคต แม้จะเป็นเรื่องที่ไม่ได้หนักสมอง
มากนัก แต่สื่อที่ผู้เขียนต้องการจะสื่อนั้นมากสาระ
และมีคุณค่าให้เก็บไปคิด ทั้งนี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับว่า
คนอ่านจะได้อะไรมากไปกว่าการอ่านเพื่อความ
สนุกสนานจบแล้วจบไปอย่างฉาบฉวย หรือฉกฉวย
สิ่งดีๆ ในเรื่องเก็บไปใช้ในชีวิตประจำวันค่ะ
** จขกท. เจอนิยายเรื่องหนึ่ง นับตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ยังไม่มีช่องไหนซื้อไปทำเป็นละครเลย ชื่อเรื่อง "ทางเทวดา - เทวาวาด" ของแก้วเก้า
เท่าที่ จขกท. อ่านรีวิวจากความเห็นของคนอื่นในเว็บแล้ว ว่า มันก็สนุกดี ตลกๆ ฮาดี น่าจะทำเป็นละครได้เลย จขกท.ยังไม่รู้เหตุผลที่แท้จริงว่า ทำไมนิยายเรื่อง ทางเทวดา - เทวาวาด ถึงไม่มีช่องไหนซื้อไปทำเป็นละครเลย
จขกท. อาจจะให้เหตุผล
1. คุณแก้วเก้า อาจจะเป็นคนที่เลือกนักแสดงเอง เหมือนกับ เรือนมยุรา ที่คุณแก้วเก้าเลือกแหม่ม คัทริยา มาเป็นแม่นกยูง
2. ถ้าเรื่องนี้นำไปทำเป็นละคร การลงทุนการสร้างแพงมากๆ
3. พระเอก (สาแคน) ต้องไม่หล่อเลย ขี้เหร่ ถ้าสมัยก่อนยังมีหวัง เพราะเน้นความสามารถในการแสดง แต่ถ้าในสมัยนี้จะทำ ยากมาก เพราะเน้นหน้าตาหล่อ สวย มากกว่าฝีมือการแสดง
(ถ้า) จะทำเรื่องนี้จริงๆ ช่องทีวีดิจิตอลมีโอกาสมากกว่า ยกเว้นช่อง 3 (เพราะเน้นหล่อ สวย)
- ถ้าทางเทวดา ทำเป็นละคร ตัวละครมีดังนี้
สาแคน (พระเอกต้องไม่หล่อ ขี้เหร่)
เอริกา (นางเอก)
ราหู
ตุ้น
เทวาวาด มีตัวละครดังนี้
เขต (พระเอก)
ปะการัง (นางเอก)
อุ๋ย (พระรอง)
โยโย่ (หนุ่มอ้วน) - แจ็ค แฟนฉัน เหมาะสุด
คุณนายรวยรื่น (แม่นางเอก ตลก ฮา)