นี่คือภาพกี้ วันที่10/10/57 เวลา 2ทุ่ม เราเปิดประตูมา กี้ดันที่นอนมานอนตรงประตู เราเปิดมา เขาโดดถีบขาเราเลยจ้า แล้วทำหน้ากวนมาก
แล้วนางก็ไปวิ่งเล่นต่อ โดยไม่มีวี่แววซึมป่วยอะไรเลย เราอุ้มขึ้นมากอดหอมกันปกติ กินปกติเลยค่ะ
11/10/57 9.12น. เฮดีสหรือกี้ (หรือไอ่เหมียว) ได้จากเราไปแบบไม่มีวันกลับ ไม่มีเสียงร้อง ไม่มีสัญญาณล่วงหน้า ไม่มีแม้แต่การบอกลา เวลาของเราหยุดเดิน เหมือนโลกทั้งโลกมืดลงไปชั่วขณะ
เราเรียกให้กี้ตื่น เราเอามือทาบที่อกที่ยังอุ่นแต่ไม่ขยับขึ้นลงอีกต่อไปแล้ว
เราเขย่า กรีดเสียงร้องเหมือนคนบ้า และเริ่มกดโทร.หาพ่อของกี้ ให้มาช่วยเราที
ที่ผ่านมาเราเบื่อโลก อยากนอนฝันไปเรื่อยๆ ฝันเราสนุกจนเราไม่อยากตื่น
แต่วันนั้นเราได้แต่บอกตัวเองว่า ฝันนี้ร้ายแรงเกินกว่าเราจะทนไหว เราไม่อยากฝันอีกต่อไปแล้ว
ความจริงคือความจริง เราห่อกี้ใส่ถุงดำ แล้วนำใส่กล่องโฟมบรรจุน้ำแข็งไปชันสูตรศพในตอนเที่ยงที่รพส.จุฬาฯ
ทุกวันผ่านไปขณะรอผล มีคำถามวนในหัวเราวันละ3-4ครั้ง ว่า"แม่ผิดอะไร ทำไมถึงทิ้งแม่ไป แม่สัญญาว่าแม่จะไม่ทำอีก"
พ่อของกี้ได้โทรไปสอบถามผลชันสูตรแทบทุกวัน และวันนี้เราได้โทรไปอีกที
ผลคือ Internal bleeding ,Acute dead
โดยไม่ยังไม่ทราบสาเหตุ
หมอบอกต้องใช้เวลาผ่าชันสูตรเพื่อหาสาเหตุว่าคืออะไรที่ทำให้เลือดออกที่อวัยวะภายใน
หมอให้สาเหตุคร่าวๆมา 2 อย่าง
1.กระแทกอย่างแรง ข้อนี้เราบอกหมอว่า กี้อยู่ในห้องตลอดเวลาไม่ได้ไปไหนเลย
คืนวันที่10ยังวิ่งเล่นถีบเราถีบประตู กินข้าวอ้อนปกติ หมอบอกก็จริงนะ มันจะไปกระแทกอะไรได้
2.สารเคมี เรากลับไปเคลียร์ห้อง ไม่พบอ้วก หรือขอเหลว ฉี่-อึเลือดอะไรเลย ตรงนี้หมอบอกว่า กำลังนำชิ้นเนื้อไปตรวจ ขอให้รอผลcompleteต่อไป
เรานั่งคิดเมื่อวานว่า เมื่ออาทิตย์ก่อนนู้น เราใช้น้ำยายืดผม แล้วน้ำยาหยดลงพื้น
เราเช็ดและเช็ดน้ำสะอาด
แต่อาจไม่หมดจด กี้อาจมาเลียพื้นเข้าไป
แต่พ่อของกี้มองอีกทาง
ถ้าพื้นมีสารเคมีตกค้างจริง พี่ต่ายม่องไปแล้ว
น่าจะเป็นเพราะกี้ไปคุ้ยถังขยะหาซีลฝาน้ำมาเล่นแล้วไปเจอสารเคมีที่ทิ้งแล้วมากกว่า
เพราะกี้ชอบคุ้ยขยะหาของเล่น เช่นซีลฝาน้ำและทิชชู่
เรารู้สึกเหมือนโดนทุบกระโหลกด้วยความสะเพร่าของตนเองที่ไม่ใช้ถังขยะแบบมีฝาปิด ทำให้เราฆ่าลูกโดยไม่ตั้งใจ ไม่ตั้งใจคิดให้รอบคอบ
เรารู้ว่าย่อหน้าที่แล้วเป็นการสันนิษฐาน และต้องรอผลที่แท้จริงอยู่ดี
เราต้องรอไปถึงเมื่อไหร่
เราต้องจมกับสภาพนี้ไปอีกนานไม๊
เราต้องสะดุ้งทุกครั้งเวลาผ้าม่านอาบน้ำกระดิกไปกี่คืน (กี้ชอบแอบดูเราอาบน้ำ - -)
เราต้องเศร้าไปอีกกี่เช้าที่มองไปข้างหมอนแล้วไม่มีหน้ากลมๆมาซุกอีกต่อไปแล้ว
ตอนเราแต่งหน้าเขาจะชอบมานั่งมองเราตลอดค่ะ
12/10/57
นอนด้วยกันทุกคืนค่ะ
5วันที่ผ่านมา เราต้องเข้มแข็งดำเนินชีวิตต่อไป เพื่อเตรียมทุกอย่างให้พร้อมสำหรับซุปเห็ดกับไข่พะโล้ (ลูกสาวของกี้เองค่ะ)
ซุปเห็ด
ไข่พะโล้ วันที่11/10 ปกติพะโล้จะซนมาก แต่วันนั้นให้อุ้มอยู่นานเลย
พอเราส่งกี้เสร็จ ตอนเย็นเราไปบ้านเด็กๆเลยค่ะ เราพยายามไม่ปล่อยโฮลั่นบ้าน จากนั้นเราอุ้มพวกเค้า4ตนขึ้นมาแล้วบอกเรื่องราวให้พวกเค้าฟัง
ผลที่ได้คือ เด็กๆนิ่งและดูงงแล้วไปวิ่งไล่งับกันต่อค่ะ
สุดท้ายนี้เราจะรอผลอย่างมีสติ หากได้ผลcompleteแล้วจะมาupdateให้ทุกคนทราบอีกทีนะคะ
และขอบคุณพ่อของกี้ที่ไม่เคยทอดทิ้งเรา
ปล.กี้มีลูกกับชาดา ด้วยกัน4ตัว กะทิ กับมะลิ อยู่ที่บ้านชาดา ส่วน ซุปเห็ดกับไข่พะโล้ จะย้ายมาอยู่กับเราเดือนหน้าค่ะ
แต่ที่แน่ๆเราจะเปลี่ยนถังขยะเป็นแบบมีฝาปิดเป็นอันดับแรก!!!!!
(อุทาหรณ์) กี้ Birth: 11/3/56 Dead: 11/10/57 รายงานผลชันสูตร ภาค1
นี่คือภาพกี้ วันที่10/10/57 เวลา 2ทุ่ม เราเปิดประตูมา กี้ดันที่นอนมานอนตรงประตู เราเปิดมา เขาโดดถีบขาเราเลยจ้า แล้วทำหน้ากวนมาก
แล้วนางก็ไปวิ่งเล่นต่อ โดยไม่มีวี่แววซึมป่วยอะไรเลย เราอุ้มขึ้นมากอดหอมกันปกติ กินปกติเลยค่ะ
11/10/57 9.12น. เฮดีสหรือกี้ (หรือไอ่เหมียว) ได้จากเราไปแบบไม่มีวันกลับ ไม่มีเสียงร้อง ไม่มีสัญญาณล่วงหน้า ไม่มีแม้แต่การบอกลา เวลาของเราหยุดเดิน เหมือนโลกทั้งโลกมืดลงไปชั่วขณะ
เราเรียกให้กี้ตื่น เราเอามือทาบที่อกที่ยังอุ่นแต่ไม่ขยับขึ้นลงอีกต่อไปแล้ว
เราเขย่า กรีดเสียงร้องเหมือนคนบ้า และเริ่มกดโทร.หาพ่อของกี้ ให้มาช่วยเราที
ที่ผ่านมาเราเบื่อโลก อยากนอนฝันไปเรื่อยๆ ฝันเราสนุกจนเราไม่อยากตื่น
แต่วันนั้นเราได้แต่บอกตัวเองว่า ฝันนี้ร้ายแรงเกินกว่าเราจะทนไหว เราไม่อยากฝันอีกต่อไปแล้ว
ความจริงคือความจริง เราห่อกี้ใส่ถุงดำ แล้วนำใส่กล่องโฟมบรรจุน้ำแข็งไปชันสูตรศพในตอนเที่ยงที่รพส.จุฬาฯ
ทุกวันผ่านไปขณะรอผล มีคำถามวนในหัวเราวันละ3-4ครั้ง ว่า"แม่ผิดอะไร ทำไมถึงทิ้งแม่ไป แม่สัญญาว่าแม่จะไม่ทำอีก"
พ่อของกี้ได้โทรไปสอบถามผลชันสูตรแทบทุกวัน และวันนี้เราได้โทรไปอีกที
ผลคือ Internal bleeding ,Acute dead โดยไม่ยังไม่ทราบสาเหตุ
หมอบอกต้องใช้เวลาผ่าชันสูตรเพื่อหาสาเหตุว่าคืออะไรที่ทำให้เลือดออกที่อวัยวะภายใน
หมอให้สาเหตุคร่าวๆมา 2 อย่าง
1.กระแทกอย่างแรง ข้อนี้เราบอกหมอว่า กี้อยู่ในห้องตลอดเวลาไม่ได้ไปไหนเลย
คืนวันที่10ยังวิ่งเล่นถีบเราถีบประตู กินข้าวอ้อนปกติ หมอบอกก็จริงนะ มันจะไปกระแทกอะไรได้
2.สารเคมี เรากลับไปเคลียร์ห้อง ไม่พบอ้วก หรือขอเหลว ฉี่-อึเลือดอะไรเลย ตรงนี้หมอบอกว่า กำลังนำชิ้นเนื้อไปตรวจ ขอให้รอผลcompleteต่อไป
เรานั่งคิดเมื่อวานว่า เมื่ออาทิตย์ก่อนนู้น เราใช้น้ำยายืดผม แล้วน้ำยาหยดลงพื้น
เราเช็ดและเช็ดน้ำสะอาด
แต่อาจไม่หมดจด กี้อาจมาเลียพื้นเข้าไป
แต่พ่อของกี้มองอีกทาง
ถ้าพื้นมีสารเคมีตกค้างจริง พี่ต่ายม่องไปแล้ว
น่าจะเป็นเพราะกี้ไปคุ้ยถังขยะหาซีลฝาน้ำมาเล่นแล้วไปเจอสารเคมีที่ทิ้งแล้วมากกว่า
เพราะกี้ชอบคุ้ยขยะหาของเล่น เช่นซีลฝาน้ำและทิชชู่
เรารู้สึกเหมือนโดนทุบกระโหลกด้วยความสะเพร่าของตนเองที่ไม่ใช้ถังขยะแบบมีฝาปิด ทำให้เราฆ่าลูกโดยไม่ตั้งใจ ไม่ตั้งใจคิดให้รอบคอบ
เรารู้ว่าย่อหน้าที่แล้วเป็นการสันนิษฐาน และต้องรอผลที่แท้จริงอยู่ดี
เราต้องรอไปถึงเมื่อไหร่
เราต้องจมกับสภาพนี้ไปอีกนานไม๊
เราต้องสะดุ้งทุกครั้งเวลาผ้าม่านอาบน้ำกระดิกไปกี่คืน (กี้ชอบแอบดูเราอาบน้ำ - -)
เราต้องเศร้าไปอีกกี่เช้าที่มองไปข้างหมอนแล้วไม่มีหน้ากลมๆมาซุกอีกต่อไปแล้ว
ตอนเราแต่งหน้าเขาจะชอบมานั่งมองเราตลอดค่ะ
12/10/57
นอนด้วยกันทุกคืนค่ะ
5วันที่ผ่านมา เราต้องเข้มแข็งดำเนินชีวิตต่อไป เพื่อเตรียมทุกอย่างให้พร้อมสำหรับซุปเห็ดกับไข่พะโล้ (ลูกสาวของกี้เองค่ะ)
ซุปเห็ด
ไข่พะโล้ วันที่11/10 ปกติพะโล้จะซนมาก แต่วันนั้นให้อุ้มอยู่นานเลย
พอเราส่งกี้เสร็จ ตอนเย็นเราไปบ้านเด็กๆเลยค่ะ เราพยายามไม่ปล่อยโฮลั่นบ้าน จากนั้นเราอุ้มพวกเค้า4ตนขึ้นมาแล้วบอกเรื่องราวให้พวกเค้าฟัง
ผลที่ได้คือ เด็กๆนิ่งและดูงงแล้วไปวิ่งไล่งับกันต่อค่ะ
สุดท้ายนี้เราจะรอผลอย่างมีสติ หากได้ผลcompleteแล้วจะมาupdateให้ทุกคนทราบอีกทีนะคะ
และขอบคุณพ่อของกี้ที่ไม่เคยทอดทิ้งเรา
ปล.กี้มีลูกกับชาดา ด้วยกัน4ตัว กะทิ กับมะลิ อยู่ที่บ้านชาดา ส่วน ซุปเห็ดกับไข่พะโล้ จะย้ายมาอยู่กับเราเดือนหน้าค่ะ
แต่ที่แน่ๆเราจะเปลี่ยนถังขยะเป็นแบบมีฝาปิดเป็นอันดับแรก!!!!!