สวัสดีครับ คือ ผมเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยของรัฐมีชื่อแห่งหนึ่ง ก่อนอื่นขอเล่าว่า ในกลุ่มเพื่อนของผม ก็เป็นกลุ่มที่เฮฮา ใช้คำด่าที่รุนแรงเสมอ แต่ทุกคนก็ชิน ตลก ฮา สนิทกันได้ในระยะเวลาอันสั้น  มีเพียงเพื่อนของผมอยู่คนนึง คนเดียวเท่านั้นที่เขาเป็นคนแปลกๆ  วันๆก็ก้มหน้าจิ้มสมาร์ทโฟน บอกตามตรงว่า  ในวันหนึ่งผมแทบจะไม่ไดคุยกับเขาเลย  นี่คือกลุ่มที่สนิทกันมากนะครับ จนกระทั่งเขาได้มีแฟนสาว จากที่เขาเป็นคนแบบนี้อยู่เเล้ว มันทำใหเขาเปลี่ยนไปและแปลกในสายตาของเพื่อนๆไปมากเลยทีเดียว ไม่มีใครรู้ว่าเขาคิดอะไร ยังไง หรือกับใคร จนกระทั่งเขาเล่าว่า เขามองสายตาของเพื่อนทุกคนออกว่า สายตานั้นเป็นสายตาที่ไม่ต้องการเขา ผมไม่รู้ว่าทำไมเขาคิดแบบนั้น  แต่ที่แน่ๆพวกผมทุกคนไม่ได้แอนตี้หรือไม่ต้องการเขาเลย เวลาเรียน เขาก็จะมาเรียนสาย และนั่งคนเดียวอยู่ท้ายสุดของห้องเรียน กดสมาร์ทโฟนตามเสต็ป  ขณะเดินมาทานอาหารเขาก็ยังกดอยู่ ไม่เห็นแม้กระทั่งเพื่อนที่เดินนำหน้ามาว่าใครเป็นใคร  และล่าสุด เป็นเหตุการณ์ขณะทานข้าว  ซึ่งจำนวนคนในกลุมมีมาก โต๊ะทานข้าวไม่พอจำนวนคน ก็จำเป็นที่จะต้องแยกโต๊ะกันนั่ง ซึ่งถ้าเป็นผม ผมก็จะไม่ได้คิดอะไร  แต่มันไม่ได้เกิดขึ้นกับผมหรือใครๆ ดันเกิดกับเพื่อนของผมคนนนี้เข้า  ผมจะสนใจและถามเขานะครับ ถ้าโต๊ะที่เขาแยกไปนั่งไม่มีเพื่อนในกลุ่มอีกคนไปนั่งด้วย  เขาน้อยใจและตั้งสเตตัสในเฟสบุคประชดประชัน แต่ไม่ได้ระบุชื่อ แต่เนื้อความไดว่า พวกผมไม่ต้องการเขา และเขาก็จะไม่เเคร์อีกต่อไป ผมควรทำยังไงดีครับ ผมไม่อยากให้  เพื่อนผมคิดแบบนี้ เพราะมันจะทำใหเสียเพื่อนไป  สังคมมันต้องมีเพื่อนสิครับ จริงมั้ย  กับผมเองผมชิน ไม่ได้คิดอะไร แต่กับคนอื่นๆ ผมไม่รู้  เขายังบอกอีกครับว่า เขาไม่เคยไว้ใจใครเลย แม้กระทั่งแฟนของเขาเอง  ไม่เคยไว้ใจเพื่อนคนไหนเลย แม้กระทั่งเพื่อนที่รู้จักกันคนแรกที่เข้ามาอยู่ในมหาลัย ไม่เคยไว้ใจใครเลย นอกจากตัวของเขาเอง