เมื่อรักเล่นๆทำให้รอยยิ้มของฉันหายไป

สวัสดีค่ะดิฉันมีเรื่องราวมาแบ่งปันค่ะ
ฉันได้รู้จีกกับคนคนนึง  เรารู้จักกันในนามเพื่อนร่วมสถาบันเขาเป็นนักเรียนใหม่ที่เข้ามากลางคัน ฉันไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อนเลยทั้งๆที่เรียนอยู่สถาบันเดียวกัน  ฉันเริ่มมีความรู้สึกดีๆให้เขาเมื่อสายตาเรามาชนกันบ่อยๆ จนฉันเริ่มจำหน้าเขาได้ฉันก็แอบมองอยู่เรื่อยๆจนลองพูดกับเพื่อนดู  เพื่อนก็เชียกันว่า เอาเลยๆ(ออกแนวมุ้งมิ้ง) ฉันก็มีความสุขในการแอบมองเดินผ่านหน้าห้องบ้างแต่ทุกคนจะเข้าใจว่าฉันมีแฟนแล้วเพราะฉันจะแชทตลอดเวลา คุยโทรศัพบ้างมีคนซื้อของมาให้ บางทีก็มีคนขับรถมารับ ทุกคนเลยเข้าใจว่ามีแฟนแล้ว  แต่คือความจริงแล้ว เราก็ไม่เชิงว่ามีแฟนหรอกก็แค่มีคนมาคุยด้วยเฉยๆ แต่เราก็คุยด้วยตามมารยาท  แล้วคนที่มารับเราก็คือพี่ชายเรา บางทีก็พี่ข้างบ้าน55555  ฉันชอบเขามาได้ระยะนึงแต่ก็นานอยู่น่ะ เพื่อนก็นำข่าวดีของเขาแต่เป็นข่าวร้ายของเรามาบอกคือ แม่เขาจะส่งเขาไปเรียนต่างประเทศ ฉันก็แบบเศร้านิดๆแต่ก็เฉยๆน่ะ  จนมีคนรู้เรื่องที่เราชอบเขาเยอะขึ้น จนเขารู้ตัว ความซวยก็มาเยือนมันก็ไม่ใช่ซวยหรอก แฟนเขาก็เริ่มมาปรากฎตัวให้ฉันได้รู้ว่าเขามีเจ้าของ  สิทของคนแอบชอบคงทำอะไรได้ไม่มากนอกจาก"เก็บอาการ" จนช่วงที่เขาต้องไปต่างประเทศคือประทาณอีก 2 สัปดาห์ ฉุนได้ไปหาเพื่อนเขา(เพื่อนเขาเป็นแฟนพี่เรา) เราก็ไปขอไลน์เขามา ตอนนั้นเราดองไอดีไว้นานมาก กว่าจะแอด จนเราตัดสินใจแอดไป แล้วไม่เอารูปตัวเองขึ้น แต่ชื่อไลน์เราก็ตั้งชื่อเราปกติน่ะเป็นภาษาอังกิด เมื่อเราแอดไปมันคือจุดเริ่มต้นของความซับซนของเราในตอนนี้ เพราะเราแอดไลน์ไป แล้วเราทักเลย (เป็นผู้หญิงใจกล้าปนน่าด้านนิดๆ) เดี่ยวมาต่อน่ะค่ะ