มนุษย์เเม่ มนุษย์เมีย สิ่งมีชีวิตที่คิดได้แต่ไร้ปาก

เช้าตื่น 11โมงพร้อมลูกน้อยหอยสังข์ที่ติดแม่เหมือนปลิง เมื่อแม่ลุกคุณเธอก็จะลุกตาม พร้อมด้วยอาการหงุดหงิดเพราะนอนไม่พอ
ทำให้แม่ลุกไปทำอะไรไม่ได้เช่นกัน ตื่นมาแม่มีหน้าที่อาบน้ำหนู ให้อาหารแมว วางหนูให้คลานบนเบาะแล้วไปกวาดบ้าน ถูบ้าน จัดห้อง ซักผ้า
จัดเตียง ทำความสะอาดบ้าน เอาหนูใส่รถเข็น เข็นไปหน้าห้องน้ำ เปิดประตูอาบน้ำแล้วเล่นกับหนูไปด้วย ราดน้ำหนึ่งขันพร้อมกันจ๊ะเอ๋หนู
อาบน้ำเสร็จ แม่เข็นหนูกลับมาแม่ก็แต่งตัว ตอนนี้หนูง่วงพอดี เวลานี้ก็บ่ายโมงพอดี

แม่อุ้มหนูเข้าห้องนอน ให้นมหนูหลับแม่ก็ต้องนอนกก แต่รอบนี้หนูจะหลับแป๊บเดียวเกือบๆบ่ายสองหนูก็ตื่น พอหนูตื่นรอบนี้แม่ถึงได้กินข้าว
จากนั้นแม่ก็เอาหนูใส่เป้อุ้ม พร้อมกับเอาผ้าออกจากเครื่องแล้วตากผ้า เสร็จจากนั้นพาหนูเดินเล่น ยอกกับหนู จนห้าโมงเย็นหนูก็ง่วงนอน
เย็นแม่เอาหนูนอน นอนแป๊บเดียวไม่ถึง ชม หนูก็ตื่น หกโมงป๊ากับจากทำงาน อุ้มหนูแปบเดียว ก็ให้แม่อุ้มบอกว่าเหนื่อยจากการทำงาน

กลับมาก็บ่นแม่ว่าแม่ทำงานบ้านไม่เรียบร้อย วันนี้ทำอะไรบ้าง นู้นนี้นั้น พร้อมกับมีย่าที่ร่วมผสมโรงกับป๊าไปด้วย
หนึ่งทุ่มป๊ากินข้าว แม่ก็ต้องอุ้มหนูไว้ ป๊ากินเสร็จเมื่อไหร่แม่ถึงได้กิน กินเสร็จจับหนูอาบน้ำ อุ้มหนูเดินเล่น
สามทุ่มป๊าอาบน้ำนอน แม่ก็เอาหนูนอนเหมือนกัน แต่กว่าหนูจะเลิกงอแงแล้วหลับสนิทก็เกือบห้าทุ่ม

ห้าทุ่มแม่เก็บบ้านทำความสะอาด อาบน้ำ ทำงาน(ส่วนตัว) ในขณะที่หนูตื่นกินนมทุก 2 ชม ตื่นทีก็ต้องอุ้มยาวกันที
กว่าหนูจะหลับสนิทจริงๆก็ปาเข้าไป ตี3-4 แม่ถึงได้นอนเจ็ดโมงเช้าป๊าตื่นไปทำงาน เสียงกุกกักพาหนูตื่นไปด้วย
แม่ต้องเอาหนูนอนใหม่ทุกครั้ง อุ้มหนูไปด้วยแม่ก็หลับไปด้วย

เหนื่อยจังเลย เลี้ยงลูกเหมือนการทำงานที่ไม่มีวันเสร็จ ทำทั้งวันทั้งคืน เป็นแม่คนมันต้องอดทนจริงๆนะ
เป็นเมียก็เหมือนกัน ในแต่ล่ะวันเจอหน้าสามีได้แค่ 3 ชม ก่อนที่เค้าจะหลับไป เค้าจะรู้บ้างไหม ว่าเราเหนื่อยแค่ไหน
เลี้ยงลูกอยู่บ้านไม่เคยออกไปไหน ทั้งกลางวันกลางคืน เพื่อนฝูงไม่มีสักคน เหมือนไร้ญาติขาดมิตรยังไงไม่รู้
สามีก็ไม่เคยมีเวลาให้บ้างเลย เคยคุยแล้วแต่เค้าก็ยังเป็นเหมือนเดิม จนปัญญาทำได้แค่เหงาคนเเดียวต่อไป...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่