ห้องประพันธ์ คนรากหญ้า : zzz อย่าถือคนบ้า อย่าว่าใครเขา zzz

อย่าหาเหา มาทำไม ได้คันทั่ว ใส่หัวตัว มันคัน นั่นใข่ไหม อย่าหาเรื่อง เลวร้าย ให้ทุกข์ใจ ใส่ตัวไว้ ทำไม ไม่เข้าที รู้ว่าไฟ ร้อนแค่ไหน ให้ไกลห่าง รู้ว่าทาง ไปไม่ได้ ให้หลีกหนี รู้ว่าคน คบไม่ได้ อย่าใยด

ยิ้มเมื่อมี คนเขา เฝ้าเยาะเย้ย หัวเราะเลย ใครเขา เฝ้าเย้ยหยัน เฉยเมื่อได้ คำชม นิยมกัน อารมณ์นั้น อย่าหวั่นไหว ไปตามคน อย่าไปสน ใจใคร ได้ความสุข อย่าไปทุกข์ เพราะใคร ใจสับสน จงเชื่อมั่น ในดี มีของตน

ชีวิตดี มีสุข ทุกคนหวัง มืดมนบ้าง บางครา พาเศร้าหมอง เพราะจนใจ ไปทั่ว มัวหวังปอง ปัญญาต้อง ต่อสู้ อยู่ทุกทาง ชีวิตเรา เท่านี้ อย่างที่เห็น ก้าวหน้าเป็น ไปได้ ใครถากถาง เพราะปัญญา พาพบ สบช่องทาง ดีทุก

ทำวันนี้ ให้ได้ ดั่งใจหวัง พรุ่งนี้ยัง ไม่ถึง จึงแค่ฝัน เมื่อวานนี้ ผ่านมา พาคิดกัน วันนี้นั้น ทำเต็มที่ มีอยู่จริง ชีวิตนี้ มีอยู่ สู้ให้ได้ วันนี้ใช้ ให้คุ้ม ภูมิใจยิ่ง สุขวันนี้ ของเรา เข้าใจจริง

เมื่อมีทุกข์ วิ่งเข้ามา พาใจเศร้า ใจของเรา ก็หาทาง ห่างทุกข์เข็น ธรรมะพา ให้ใจ ได้ร่มเย็น ทุกข์ยากเย็น เมื่อเห็นธรรม นำถูกทาง หากมีธรรม นำใจ ให้สงบ ทุกอย่างพบ จบจริง ยิ่งสว่าง ทุกข์ก็ไม่ เก็บไว้ ได้ป

ชนะคน ด้วยการให้ ได้ใจแน่ ให้อภัย ใช่คนแพ้ แท้จริงได้ ชนะใจ เพราะให้ใจ จึงได้ใจ ให้ความสุข แก่ใคร ย่อมได้คืน ชนะอื่น หมื่นแสน ไม่แม้นเหมือน สูงสุดเตือน ใจให้ ไม่เป็นอื่น คือชนะ ใครก็ได้ ให้ยั่งยืน ใจ

เมื่อทุกข์ใจ อย่าได้ ไร้สติ ต้องอย่าริ เริ่มสร้าง ทางทุกข์ได้ อย่าบ่นบ้า หาเรื่อง ขัดเคืองใจ อย่าท้อไป ให้ใจสู้ อยู่อย่างทน หายทุกข์ได้ เพราะใจ ไม่ไหวหวั่น สู้ต่อกัน มั่นใจ ไม่สับสน อย่าท้อแท้ แม้ทุก

ลิขิตฟ้า หรือจะสู้ มานะตน จะมีจน เราลิขิต ตัวเองได้ จะดีชั่ว อยู่ที่ตัว ทำลงไป ไม่ใช่ใคร ที่ไหน ทำให้เรา จะไปหวัง อะไร ใครทำให้ จงลงมือ ทำไป อย่าได้เขลา จะสำเร็จ หรือไม่ ไปทำเอา คือตัวเรา เท่านั้น ทำ

ชนันทา /ผู้ประพันธ์ ทุกชีวิต อนิจจัง ตั้งเเละดับ เเม้ลาลับ ล่วงไปตามวิถี ไม่มีใคร ยืนอยู่ค้ำ ธรณี จรลี มอดม้วยไปตามกัน อันเกิด เเก่ เจ็บตาย ในสังขาร สู่พิมาน ฉิมพลี นี้โศกศัลย์ เรื่องบุญบาป ในชาตินี