ห้องประพันธ์ คนรากหญ้า : zzz สมชัย อีกแล้วค่ะท่าน zzz

หลงไปเชื่อ คำคน จึงจนจิต หลงความคิด เพ้อเจอ ละเมอฝัน หลงเหลวไหล ได้ปลื้ม ลืมชีวัน หลงเชื่อมั่น ใจว่า น่าจะดี หลงลืมคำ พูดตน จนหมดค่า หลงทำผิด สัญญา พาบัดสี หลงมัวเดิน ทางผิด คิดไม่ดี หลงที่มี อยู่นั้

ปากร้าย ใจดี พอดีได้ ปากดี ใจร้าย ย่อมร้ายกว่า ปากร้าย ใจร้าย ร้ายหนักหนา ปากดี ดีกว่า ถ้าใจดี ปากเป็นเอก เลขเป็นโท โบราณว่า ปากว่าถ้า มือถึง จึงบัดสี ปากปราศัย ใจเชือดคอ พอกันที ปากยินดี ใจอิจฉา ยิ่

ความแก่นี่ ที่ใคร กลัวนักหนา ไม่ใช่เรื่อง เคืองอุรา พาเหลวไหล เรื่องน่าอาย กว่านี้ มีถมไป อายอะไร กับความแก่ แค่อยู่นาน ความตายเป็น สิ่งที่ หนีไม่ได้ ไม่ใช่ใคร หลีกได้ ให้กล่าวขาน เรื่องน่ากลัว มั่วม

อายจนหน้าชา ซื้อปี๊ปมาคลุมหัว อายเขาไปทั่ว เอาปี๊ปคลุมหัวไม่ให้หน้าชา นายสุกรี เจริญสุข คณบดีวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดลแสดงความไม่เห็นด้วยที่ นพ.รัชตะ รัชตะนาวิน อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหิ

คนตาบอดทำเป็นสอดตาเห็น คนรู้ไม่ชัดเจนทำเป็นอวดรู้ คนอ่อนแอที่แท้กร่างน่าดู คนที่ไม่สู้มักทำเป็นเก่งเกินคน คนช่างพูดไม่ใช่ต้องทำเก่ง คนเป็นนักเลงไม่ใช่เก่งเหลือล้น คนพูดดีบางทีก็ปากพาจน คนไม่รู้จักตนย

#  อิสตรี คำฉันท์  ##  สัททุลวิกกีฬิตฉันท์  ๑๙ ๐  ปูชาเบื้องพิฆเนศอวยไชยปรมี บำบวงพระฤทธี          &

ขอถามเพื่อนๆพี่ๆหน่อยนะคะ มุมมองเรื่องความรักแบบ สองอารมณ์แบบเนี้ย คุณรู้สึก เช่นไรบ้าง...ถ้าหากหัวใจของเราตายไปแล้วพร้อมกับความรัก ที่เจ็บช้ำ จมอยู่กับน้ำตา ความทุกข์ทรมาน เจ็บปวดทุกๆนาทีมีแต่ความเศร

ถึงเวลาใกล้พรากจากกันแล้ว โอ้ดวงแก้วน้องครวญคร่ำรำพันหา อยากวอนขอเพียงหยุดฉุดเวลา เดินช้าๆได้ไหมใจ..อ้อนวอน เมื่อเวลาจากกันใกล้มาถึง ให้คะนึง..รำพึงพร่ำย้ำทอดถอน หัวใจเจ็บ..เหน็บหนาวช่างร้าวรอน