จากน้อง
จากน้องไปอยู่ห้วง แห่งใด
ให้ห่วงหวงดวงใจ พี่นี้
รักเธอดั่งฤทัย หมายมั่น
ไกลห่างทางหมื่นลี้ ใช่ฟ้ากั้นกาง
แม้สุดฟ้ายิ่งกว้าง กั้นไกล
จงเร่งทำดีไป หมั่นสร้าง
รอคอยพี่คืนใน อกอุ่น
กอดกล่อมอิงเคียงข้าง ไม่ให้โศกตรม
เก็บน้ำตาอย่าให้ ไหลริน
พี่ย่อมโศกยามยิน ยิ่งเศร้า
หวิวทรวงหวั่นไหวจินต์ หมองหม่น
รอซึ่งวันเราเข้า คู่เคล้าเคียงครอง
จากน้องจะต้องไกล หฤทัยพิไรทวง
ยังรักและห่วงหวง มิละดวงฤดีไป
ขอบฟ้านภากาง นิรขวางนิยมได้
หวนถิ่นถวิลไป มติให้ลุย้อนคืน
หมั่นนึกระลึกพี่ สดุดีวจียืน
หวังรอชะลอฝืน ฐิติชื่นมลายไป
ชลนัยน์ชะลอหลั่ง อุระยังคะนึงใฝ่
หวิวหวาดจะขาดใจ ละมิได้เพราะจากกัน
จากน้องต้องไปไกล อยู่แห่งไหนดวงใจพี่
รักหวงดวงฤดี ดั่งใจที่มิอยากไกล
ขอบฟ้าพากั้นกาง ใช่กีดขวางทางรักได้
ฟ้ากว้างห่างเพียงไหน ยังคงได้หวนคืนมา
ยามนึกระลึกพี่ สร้างความดีที่รอหา
คอยน้องแนบนิทรา สุขเถิดหนาอย่าโศกศัลย์
น้ำตาอย่ารินไหล พาหัวใจพี่ไหวหวั่น
รู้ข่าวเจ้าโศกศัลย์ พี่หวิวหวั่นพลันขาดใจ
จำจากน้องต้องไปดวงใจนี้
ห่างคนดีพี่ไกลให้แหนหวง
ดังโดนพรากจากใจไปทั้งดวง
อย่าเร้นลวงทวงถามถึงความนัย
ขอบนภามากั้นพลันกีดขวาง
ใช่ปิดทางกางกั้นรักนั้นได้
สุดฟ้ากว้างห่างไปไกลเพียงไหน
ยังคงให้ได้คืนชื่นขวัญตา
ขอหมั่นนึกระลึกพี่ความดีสร้าง
เป็นแนวทางคอยพี่นี้มาหา
กลับมากอดน้องแนบแอบนิทรา
สุขเถิดหนาอย่าเศร้าเหงาโศกศัลย์
เก็บน้ำตาอย่าร้องนองไหลริน
ยามยลยินถวิลให้หวิวไหวหวั่น
ได้รู้เจ้าเศร้าซมตรมจาบัลย์
พี่ยิ่งหวั่นหวิวหวาดจะขาดใจ
จากน้องต้องไปไกล คิดอาลัยให้ห่วงหา
ไม่นานผ่านกลับมา รับขวัญตายอดดวงใจ
ขอให้ได้รับความสุขจากบทเพลงและร้อยกรองครับ
จากน้อง