สวัสดีเพื่อน ๆ ชาวก้นครัวทุกท่านครับ

วันนี้ตื่นสายครับ เนื่องด้วยเมื่อคืนฝนตก นอนหลับสบายแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
สะดุ้งตื่นมา 9 โมง!!!

พระเจ้าช่วยกล้วยตานีปลายหวีเหี่ยว!!

งานเข้า 9.30 น.!!!

อีก 30 นาที!!!


สายสิครับ ใครมาทันก็บ้าแล้ว กว่าจะล้างหน้าแปรงฟันอาบน้ำ ประแป้ง อมตังค์ เสร็จก็ 9.30 พอดีเด๊ะ ๆ T_T
ข้าวปลาไม่ต้องกินกัน (กลับบ้านโดนแม่ด่าแหง ๆ ทำกับข้าวไว้ไม่ยอมกิน)

มาถึงที่ทำงานโดยการแว๊นซ์ เวลา 10.25 น. ด้วยสภาพเยี่ยงศพ  หิว และ โหย กาแฟก็ไม่ได้แวะซื้อ
พยายามเดินขึ้นห้องทำงานให้เร็วที่สุด ไม่อยากให้ใครเห็นว่า "เอ็งมาสายอีกแล้วนะ"

ขึ้นมาเปิดประตูห้อง เจอน้องร่วมงาน ที่มาถึงตั้งแต่ 9 โมง มองด้วยสายตาหมางเมินประมาณว่า

"แกเป็นลูกพี่ฉันไม่ใช่เหรอ บอกให้ฉันมาเช้า แล้วทำไมแกมาเอาตอนนี้ยะ!!!"


ผมก็หน้ามึนทำเป็นไม่รู้จัก เดินมาเปิดเครื่อง เช็คงาน (ทั้ง ๆ ที่มันไม่มี) แก้เขิน
นั่งอยู่ได้ซักพัก น้องคนเดิม ก็เขยิบเก้าอี้ เอาขนมมาประเคน ประหนึ่งผมเป็นเจ้าอาวาส

"พี่กินแซนวิสไหมคะ"

ปกติผมเป็นคนที่ไม่กินอะไรพวกนี้อยู่แล้ว คือ เกิดที่มลรัฐมิชิแกนไง พวกแซนวิส พิซซ่า โดนัทอะไรพวกนี้ กินจนเบื่อ
หม่อมแม้ก็ทำพิซซ่าทุกวัน จนหน้าผมจะเหมือนพวกอิตาลี่เข้าไปอยู่แล้ว!!!  (มโนหลอกตัวเองไปวัน ๆ จริง ๆ ไม่มีตังค์ซื้อ)
ผมก็ปฎิเสธไป ว่า ไม่เอาอ่ะ พี่ไม่กิน  แต่เหมือนน้องมันจะรู้ว่า ผมหิวมาก ก็ยัดเยียดมาให้บอกพี่กินเหอะ หนูอิ่มแล้ว พี่ต้องหิวแน่ ๆ

คือ

ตอนแรกที่มันยัดเยียดมา ผมก็นึกว่ามันหวังดี แต่จริง ๆ แล้วเป็นแผนของมัน


ผมหยิบแซนวิสที่มันยื่นให้มาทั้งกล่อง ใจก็คิดว่า อ่ะโห แซนวิสไฮโซ ติดแบรนด์ด้วยแหะ

"มุ๊ย"

ผมอ่านชื่อแซนวิสออกมา

"มู-อิ โว้ยพี่"

"อ้าว เหรอ พี่ก็นึกว่าเป็นแซนวิสของ ธีรศิลป์ แดงดา"

สายตาน้องหมางเมินมากขึ้นกว่าเดิม แต่มียิ้มมุมปากเล็ก ๆ



ผมไม่สนใจน้องร่วมงาน แต่หันมาสนใจแซนวิส ที่ชื่อว่า มุ๊ย เอ๊ย มู-อิ แทน
ถามว่าซื้อมาราคาเท่าไหร่ น้องบอกว่า  2 กล่อง 100 บาท ไม่ได้ถามต่อว่า กล่องละกี่ชิ้นนะครับ
แต่ที่มันให้มา ในกล่องมีชิ้นเดียว ที่เหลือมันคงซัดไปหมดแล้ว มันบอกว่า อร่อยมาก
ผมก็คิดในใจว่า อร่อยมากแล้วเหลือมาให้กุทำไม

เปิดกล่องใส ๆ ของ มูอิ แซนวิสรุ่นใหม่ มาในลักษณะ สี่เหลี่ยมผืนผ้า  เป็นแท่ง ๆ จากสายตาที่มอง เป็นไส้ทูน่า
หยิบแซนวิสออกจากกล่อง ใส่ปากกัดไปคำแรก!!!

หมั่บ!!!


ยิ่งเคี้ยวยิ่งเหนียว (ใครเคยเคี้ยวขนมปังเปล่า ๆ จะเข้าใจ) ได้แต่รสชาติของขนมปัง   แล้วไหนล่ะทูน่า????

นาทีนั้น ภาพแซนวิส อันละ 10 บาทก่อนที่จะมีขายในเซเว่น ผุดขึ้นมาทันที
แซนวินที่ทั้งแผ่น มีแฮมใส่หลอกอยู่หน่อยเดียว ให้เห็นว่ามี!!!

ไม่ใช่หรอก นี่มันของมียี่ห้อ  ยี่ห้อ มุ๊ยเชียวนะโว้ย กล่องละตั้ง 50 บาท ขายในร้านกาแฟชื่อดังอย่าง อะเมซอน!!

ผมก็เลยลองของโดยการ เอาแซนวิสที่ว่านั้น มาแบ่ะดู......




"ชัด"


จิตวิญญาณของทูน่า

กินเข้าไปแล้วแทบจะกรวดน้ำสวดส่งให้ทูน่าที่ต้องสละครีบมาป่นใส่แซนวิสชิ้นนี้

100% เป็นขนมปัง  ในขณะที่ ทูน่า ถ้าให้เทียบเป็นเปอเซนต์ น่าจะประมาณ 10% เท่านั้น
ผมหันไปหาน้องทันที เฮ้ย นี่มันแซนวิส ส้วนเตียน อะไรวะเนี่ย
น้องทำหน้าเหมือนสะใจอะไรซักอย่าง ประมาณว่า ในที่สุด มันก็หาผู้ที่จะมาร่วมอุดมการณ์ รำลึกถึงจิตวิญญาณทูน่ากับมันได้แล้ว


จาก 11 โมง - ตอนนี้ 16.31 น.  ไอ้แซนวิสชิ้นนั้นก็ยังอยู่ ใจอยากจะเก็บไว้เป็นอนุสรณ์รำลึกถึงแซนวิสรุ่นแรก ๆ ที่ออกมาสู่ท้องตลาด
แต่ก็เกรงใจกลัวมันจะเสียแล้วเหม็นไปทั้งห้อง  อีกใจนึงก็อยากจะเอาทั้งกล่องและแซนวิส แว๊นซ์มอไซค์ไปปั้ม แล้วเอาเขวี้ยงกะบาลคนขาย
แต่มาคิด ๆ ดู คนขายเขาก็คงไม่รู้เรื่อง น่าจะเป็นของที่ฝากขายมากกว่า


เอาเป็นว่า มาแบ่งปันประสบการณ์ กินแซนวิส แล้วระลึกถึงจิตวิญญาณของทูน่าก็แล้วกันครับ
ผมไม่รู้ว่ามันมีรสอื่นไหม แล้วเป็นเหมือนกันหรือเปล่า หรือว่า ผมแจ๊คพ็อต โดนอยู่คนเดียว
ประมาณว่าเป็น ลิมิเต็ด อิดิชั่น   1000 ชิ้น จะมีแบบนี้ซักชิ้น อะไรประมาณนี้

ถ้าเป็นแบบนั้น ผมก็ไม่ภูมิใจซักนิด เพราะแบบนี้แถวบ้านผมเรียก "ซวย"  ไม่ใช่ "โชคดี"


ถ้าผู้ที่รับผิดชอบผลิตภัณฑ์นี้เข้ามาอ่าน ก็รบกวนนำไปปรับปรุงด้วยนะครับ
อย่างน้อย แม้จะไม่เพิ่มปริมาณ แต่ทามันมาให้ทั่วแผ่นก็ยังดี ถือว่าขอร้องก็แล้วกัน

กัดไปเจอแต่ขนมปังแล้วมันอารมณ์เสียว๊อย!!!!




กล่องสวยงามน่ารับประทาน แนว มินิมอลลิส



กัดไป 1 คำ รู้ซึ้งถึงคำว่า "ขนมปังเลี้ยงปลา"




ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ของแบบนี้ต้องพิสูจน์




ชัดเจน  จิตวิญญาณทูน่า