ว่าด้วยผู้ประพฤติธรรมอยู่ไกลเหมือนอยู่ใกล้พระองค์

ว่าด้วยผู้ประพฤติธรรมอยู่ไกลเหมือนอยู่ใกล้พระองค์ เล่ม45 หน้า581
http://www.tripitaka91.com/91book/book45/551_600.htm#581
[๒๗๒]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ถ้าแม้ภิกษุจับชายสังฆาฏิแล้วพึงเป็นผู้ติดตามไปข้างหลัง ๆ   เดินไปตามรอยเท้าของเราอยู่ไซร้  แต่ภิกษุนั้นเป็นผู้มีอภิชฌาเป็นปกติ     มีความกำหนัดแรงกล้าในกามทั้งหลาย   มีจิตพยาบาท  มีความดำริแห่งใจชั่วร้าย    มีสติหลงลืม  ไม่รู้สึกตัว    มีจิตไม่ตั้งมั่น   มีจิตหมุนไปผิด   ไม่สำรวมอินทรีย์   โดยที่แท้   ภิกษุนั้นอยู่ห่างไกลเราทีเดียว   และเราก็อยู่ห่างไกลภิกษุนั้น    
///ข้อนั้นเพราะเหตุไร ?  เพราะภิกษุนั้นย่อมไม่เห็นธรรมเมื่อไม่เห็นธรรมย่อมเชื่อว่าไม่เห็นเรา  
///ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ถ้าแม้ภิกษุนั้นพึงอยู่ในที่ประมาณ   ๑๐๐  โยชน์ไซร้    แต่ภิกษุนั้นเป็นผู้ไม่มีอภิชฌา  ไม่มีความกำหนัดอันแรงกล้าในกามทั้งหลาย  ไม่มีจิตพยาบาท  ไม่มีความดำริแห่งใจชั่วร้าย  มีสติมั่น  รู้สึกตัว  มีจิตตั้งมั่น   มีจิตมีอารมณ์เป็นอันเดียว  สำรวมอินทรีย์โดยที่แท้  ภิกษุนั้นอยู่ใกล้ชิดเราทีเดียว    และเราก็อยู่ใกล้ชิดภิกษุนั้น    
//ข้อนั้นเพราะเหตุไร ? เพราะภิกษุนั้น  ย่อมเห็นธรรม   เมื่อเห็นธรรมย่อมชื่อว่าเห็นเรา.

บุคคลผู้มักมาก  มีความคับแค้น  ยัง

เป็นไปตามตัณหา  ดับความเร่าร้อนไม่ได้

แม่หากว่าพึงเป็นผู้ติดตามพระสัมมาสัม-

พุทธเจ้าผู้หาความหวั่นไหวมิได้ ผู้ดับความ

เร่าร้อนได้แล้วไซร้    บุคคลนั้นผู้กำหนัด

ยินดี   ชื่อว่าพึงเห็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ผู้ปราศจากความกำหนัดยินดี    เพียงในที่

ไกลเท่านั้น     ส่วนบุคคลใดเป็นบัณฑิต รู้

ธรรมด้วยปัญญา   เป็นเครื่องรู้ธรรมอันยิ่ง

เป็นผู้หาความหวั่นไหวมิได้     สงบระงับ

เปรียบเหมือนห้วงน้ำที่ไม่มีลมฉะนั้น   บุค-

คลนั้นผู้หาความหวั่นไหวมิได้  ทั้งดับความ

เร่าร้อนได้แล้ว   ผู้ไม่กำหนัดยินดี   ชื่อว่า

พึงเห็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า    ผู้หาความ

หวั่นไหวมิได้  ทั้งดับความเร่าร้อนได้แล้ว

ปราศจากความกำหนัดยินดี  ในที่ใกล้แท้.

จบสังฆาฏิสูตรที่  ๓