มาแชร์บทสนทนาระหว่างเรากับแม่ ที่อยู่ในช่วงวัยทองกันครับ

ผมอายุ 25  นะครับ แม่ผมอายุ 63 แล้ว  ซึ่งก็แน่นอนครับ อยู่ในช่วงวัยทองแบบเวิลคลาส!!  ฮ่าๆๆๆ

ช่วงก่อนหน้านี้ ผมยอมรับครับว่าผมหงุดหงิดกับแม่อยู่หลายครั้งหลายหน  แต่เมื่อผมโตขึ้น เข้าสู่วัยทำงาน มีวุฒิภาวะสูงขึ้น  จึงมองเรื่องต่างๆพวกนี้เป็นเรื่องที่ทำให้เรามีความสุขได้ครับ  ระยะหลังมานี้ผมคิดมาตลอดว่า  ผมรักแม่มาก เราได้ยินเสียงของแม่ก็ดีแค่ไหนแล้ว  

แต่ก็อย่างที่เกริ่นไว้ตอนแรกครับ  รู้ๆกันอยู่ว่าผู้หญิงวัยทอง ไม่รู้จะเอาอะไรมาบรรยายว่าคุณสมบัติเป็นอย่างไร  เรามาแชร์ประสบการณ์ หรือบทสนทนาที่เวลาเรานึกย้อนกลับไปแล้วทำให้อมยิ้มกันดีกว่าครับ

ฉาก (เหตุการณ์) : แม่กลับมาจากข้างนอก แล้วไม่มีกุญแจเข้าบ้าน  หลังจากนั้นก็โทรเข้ามาที่เบอร์มือถือเรา ซึ่งเราอยู่ในบ้านเพื่อให้เปิดประตูบ้านให้
พอเราไปถึงประตูบ้าน กำลังจะไขกุญแจ ก็เริ่มบทสนทนาว่า
เรา : อ้าว กลับมายังไง?
แม่ : ก็ไม่มีกุญแจไง เลยโทรเรียกให้มาเปิด...
เรา : ... (งงซักพัก แล้วถามใหม่อีกครั้งว่า)  อื้อออ รู้แล้วว่าไม่มีกุญแจกำลังเปิดประตูให้นี่ไง  แต่ถามว่ากลับมายังไง
แม่ : ก็ไม่มีกุญแจไง  ไม่งั้นจะโทรเรียกให้มาเปิดทำไม
เรา : ( ช็อคคค!!  พร้อมกับตัดสินใจถามอีกครั้งว่า )  กลับมาบ้านยังไงอ่ะ
แม่ : ถ้าเรื่องแค่นี้ลงมาเปิดให้ไม่ได้ ต่อไปถ้าม๊าทำประโยชน์ให้ที่บ้านไม่ได้แล้ว คงต้องไปอยู่บ้านคนชราสินะ...
..................................................

ปล. แม่เราไม่มีปัญหาเรื่องหู หรือการฟังอะไรเลยนะ ไม่เคยหูตึง  แต่เราเข้าใจว่า ณ ตอนนั้น แม่เรากลับมาจากข้างนอก คงทั้งร้อน ทั้งเหนื่อย  เลยอาจจะสับสนกับสิ่งที่เราถาม  กับสิ่งที่แม่อยากตอบอยู่บ้าง  555555

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่