วันนี้ผมมีเรื่องยอดมนุษย์คนหนึ่งมาเล่าสู่กันฟังน่ะครับ ต้องเล่าย้อนไปตอนผมยังเป็นเด็กเท่าที่พอจำความได้ สมัยผมอยู่ป.1ได้ผมมีพี่ชายที่แสนดีอยู่คนหนึ่ง ที่ทุกๆวันหลังจากเลิกเรียนพี่ชายของผมมักจะสอนผมเล่นฟุตบอลทุกวันหัดจนกระทั่งผมเก่งเป็นนักฟุตบอลหมู่บ้าน
ตอนนี้ผมเรียนอยู่ชั้นมหาวิทยาลัยก็ยังเป็นนักฟุตบอลของมหาวิทยาลัยผมชื่นชอบและสนุกจากการเล่นฟุตบอลเนื่องจากมีพี่ชายของผมเป็นต้นแบบ และเหตุการณ์ที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้นที่สุดก็เกิด แม่ผมโทรมิสคอลสองสายสายที่สามผมรับแล้วได้ยินเสียงแม่สั่นๆพร้อมทั้งน้ำตาผมได้แต่งงๆและค่อยๆปลอบจนรู้มาว่าพี่ชายแท้ๆของผมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จึงทำให้ต้องเสียขาทั้งสองข้าง
ผมได้ยินแค่นั้นก็แทบทรุดลงไปกองกับพื้นแล้วก็รีบเก็บข้าวของกับบ้านเพื่อไปดูอาการพี่ชาย ขณะนั่งอยู่บนรถทัวร์ใจนึงก็พยายามคิดแต่คำปลอบใจพี่ต่างๆนาๆเพื่อให้พี่ไม่เครียด จนกระทั่งผมไปยืนมองพี่อยู่ที่ปลายเตียงเห็นพี่กำลังหลับพักผ่อนกะว่าจะรอพี่ตื่นมาแล้วค่อยคุยกัน แต่พี่ชายผมดันตื่นขึ้นมาเห็นซะก่อน พี่ของผมจะอ้าปากถามผมแต่ผมชิงถามขึ้นมาก่อนว่าเตะบอลกันมั้ย ?
พี่ของผมมองลงที่ขาแล้วถอนหายใจ ผมหยิบโน๊ตบุ๊คที่อยู่ในกระเป๋าออกมาแล้วเปิดเกมส์เตะฟุบอลออนไลน์เล่นกับพี่กันสองคน บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความสุข รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเราทั้งสองคนพี่น้อง ถึงวันนี้พี่ชายของผมไม่มีขาไว้เดินต่อไปแล้ว แต่ผมนี่แหละจะคอยพยุงพี่ชายของผมให้เดินต่อไปเอง
สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าพี่ชาย!!!
ตอนนี้ผมเรียนอยู่ชั้นมหาวิทยาลัยก็ยังเป็นนักฟุตบอลของมหาวิทยาลัยผมชื่นชอบและสนุกจากการเล่นฟุตบอลเนื่องจากมีพี่ชายของผมเป็นต้นแบบ และเหตุการณ์ที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้นที่สุดก็เกิด แม่ผมโทรมิสคอลสองสายสายที่สามผมรับแล้วได้ยินเสียงแม่สั่นๆพร้อมทั้งน้ำตาผมได้แต่งงๆและค่อยๆปลอบจนรู้มาว่าพี่ชายแท้ๆของผมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จึงทำให้ต้องเสียขาทั้งสองข้าง
ผมได้ยินแค่นั้นก็แทบทรุดลงไปกองกับพื้นแล้วก็รีบเก็บข้าวของกับบ้านเพื่อไปดูอาการพี่ชาย ขณะนั่งอยู่บนรถทัวร์ใจนึงก็พยายามคิดแต่คำปลอบใจพี่ต่างๆนาๆเพื่อให้พี่ไม่เครียด จนกระทั่งผมไปยืนมองพี่อยู่ที่ปลายเตียงเห็นพี่กำลังหลับพักผ่อนกะว่าจะรอพี่ตื่นมาแล้วค่อยคุยกัน แต่พี่ชายผมดันตื่นขึ้นมาเห็นซะก่อน พี่ของผมจะอ้าปากถามผมแต่ผมชิงถามขึ้นมาก่อนว่าเตะบอลกันมั้ย ?
พี่ของผมมองลงที่ขาแล้วถอนหายใจ ผมหยิบโน๊ตบุ๊คที่อยู่ในกระเป๋าออกมาแล้วเปิดเกมส์เตะฟุบอลออนไลน์เล่นกับพี่กันสองคน บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความสุข รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเราทั้งสองคนพี่น้อง ถึงวันนี้พี่ชายของผมไม่มีขาไว้เดินต่อไปแล้ว แต่ผมนี่แหละจะคอยพยุงพี่ชายของผมให้เดินต่อไปเอง