สวัสดีค่ะ พอดีหนูอยากเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองค่ะ มันไม่ใช่เรื่องที่มีผีโผล่มาหลอกตรง ๆ แต่เป็นอะไรที่ฝังอยู่ในใจหนูมานานมาก ๆ และจนทุกวันนี้ หนูก็ยังไม่ลืม
หนูเป็นคนที่มีเซ้นส์เรื่องผีมาตั้งแต่เด็กค่ะ มักจะรู้สึกหรือเห็นอะไรแปลก ๆ อยู่เป็นระยะ โดยเฉพาะตอนนอนคนเดียวหรืออยู่ในที่เงียบ ๆ
แต่เหตุการณ์ที่ฝังใจที่สุด เกิดขึ้นตอนหนูเรียนอยู่ ม.5 ค่ะ ตอนนั้นครอบครัวหนูยังไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง แม่เลยเช่าบ้านหลังหนึ่งอยู่ในซอยค่อนข้างเงียบ
เป็นบ้านเดี่ยวธรรมดา ๆ ไม่เก่ามาก แต่ก็ไม่ใหม่ ดูเงียบ ๆ ค่ะ อยู่กันมาเกือบปี ก็ไม่เคยมีอะไรผิดปกติ
จนกระทั่งวันหนึ่ง แม่ฝันถึงผู้ชายวัยรุ่นหน้าตาธรรมดา ๆ คนหนึ่ง
ในฝัน เขามายืนอยู่หน้าบ้าน แล้วบอกกับแม่ว่า
แม่ครับ…น้องเคยสัญญาว่าจะให้ของผมอย่างหนึ่งครับ
แม่ก็ถามเขาว่า ของอะไร
เขาไม่ตอบ แค่ยิ้ม แล้วพูดอีกว่า “หนูรออยู่นะครับ”
แล้วเขาก็หายไปในฝัน ( แม่บอกว่าลักษณะรูปร่างรุ่นราวคราวเดียวกันกับเรา ใส่กางเกงเก่า ไม่ใส่เสื้อค่ะ บทสนทนาแม่เคยเล่าให้นานแล้ว จึงเรียบเรียงใหม่ ความหมายประมาณนั้น )
พอแม่ตื่นมา เล่าให้หนูฟัง หนูขนลุกทั้งตัวเลยค่ะ เพราะหนูไม่ได้จำได้เลยว่าตัวเองเคยพูดอะไรแบบนั้น หรือเคยเจออะไร หรือเคยให้คำสัญญาใคร
มันเหมือนเป็นฝันธรรมดา แต่ความรู้สึกของแม่ที่เล่ามันจริงมาก หนูจำได้ว่าแม่นิ่งไปหลายวันเลยค่ะ และย้ำให้ทำบุญตลอดเลย
หลังจากนั้น หนูก็เริ่มรู้สึกว่าบรรยากาศในบ้านเปลี่ยนไป เวลาอยู่คนเดียว โดยเฉพาะช่วงเย็น หนูชอบเผลอหลับบ่อย ๆ
และทุกครั้งที่หลับ จะได้ยินเสียงคล้าย ๆ คนเดินในบ้าน หรือบางทีก็เหมือนมีคนยืนอยู่ตรงประตู
หนูเคยคิดว่าเป็นเสียงบ้านไม้ยวบ แต่พอเปิดประตูไปก็ไม่มีอะไรเลย และช่วง ม.5 หนูมีแฟนนะคะ แม่ก็ให้คบแบบเปืดเผยมาบ้านได้ แต่อยู่ได้เฉพาะหน้าบ้าน ครั้งหนึ่งแฟนบอกว่า ตรงหน้าบ้านที่เป็นศาล มุมมืดมีต้นไม่ใหญ่ แฟนให้ความรู้สึกเหมือนมีคนมองเราทั้งคู่เลย แต่แฟนเป็นคนไม่ค่อยเชื่อ แฟนไม่เคยเจอค่ะ แต่แฟนก็ปลอบใจให้เหตุผลว่าแม่คงแค่ฝันไปแหละ
หนูพยายามไม่คิดอะไรมาก จนกระทั่งเวลาผ่านไป หนูย้ายมาเรียน ปวส. ที่นนทบุรีค่ะ ห่างจากบ้านนั้นพอสมควร ช่วง ปวส.ปี2
และตอนนั้นเองที่เกิดเรื่องแปลกขึ้นอีกครั้ง — แต่คราวนี้มาในรูปของ “ความฝัน” ที่ชัดเจนมาก
ฝันที่ 1 ปกติทำงานใช้รถสาธารณะในการเดอนทาง วันนัเนที่ทำงานมีนับสต็อกจึงกลับดึกกว่าปกติ เราป่วยค่ะ จังหวะที่ขึ้นรถเมล์กลับ นานพอสมรวรเลย และปกติเรานั้นจะพกหูฟังตลอด วันนั้นดันลืม เลยหลับ แปลกมาก ปกตินั่งรถเมล์ไม่เคยหลับลึกถึงขั้นฝันเลย เรานั่งริมหน้าต่าง เบาะด้านข้างว่าง ในฝันมี ผช.คนนึงเดินมายืน เราก็พูดไปว่า นั่งได้นะคะ เขานั่นค่ะ ในฝันเราไม่มองเขา เขานั่งนิ่ง จนกระทั่งถึงป้ายๆนึง เราสะดุ้งเสียงกริ่งรถเมล์ ข้างๆเราว่างเปล่าค่ะ และผ่านมาได้ระยะนึง ฝันอีก ฝันว่ามีคนมายืนหน้าห้อง ( หอพัก ) เงาดำๆ ในความรู้สึกในฝัน เรามีอารมณ์โมโห+เหนื่อย เราจะโกนกลับไปว่า เหนื่อย จะพัก อย่ามายุ่ง จำได้แม่นเลย เขาเดินถอยไป แล้วเราตื่น เอาไปเล่าให้เพื่อนร่วมงานฟัง เขาบอกแปลกมากนะ จะเจอผีตอนขึ้นรถเมล์หรอ ? เราก็ไม่ได้พูดอะไร เอาไปบอกแม่ แม่บอกให้ไปใส่บาตร เราก็ใส่ ก็ไม่มีอะไร จนกระทั่งฝันที่ติดค้างในใจเกิด.....
ฝันนี้ผ่านมาได้สักเดือนได้ถ้าจำไม่ผิด หนูฝันว่าตัวเองเป็นครู พาเด็ก ๆ ไปเข้าค่ายในป่า
แล้วอยู่ ๆ ก็หลงทาง
หนูพยายามหาทางกลับ แต่ไม่มีสัญญาณ ไม่มีใครรู้ว่าอยู่ตรงไหน
จู่ ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งโผล่มาจากเงามืด เหมือนเราเห็นหน้าเขาแต่บรรยายรูปร่างไม่ออก (ตอนนั้นหนูไม่แน่ใจว่าคิดไปเองหรือเปล่า)
เขายื่นนั่งลงแล้วพูดว่า
เดี๋ยวผมจะพาออกไป แต่ต้องให้ของผมก่อน
ตอนนั้นในฝัน หนูรู้สึกเหมือนตัวเอง ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธเลยค่ะ มันเหมือนถูกสะกด
หนูตอบตกลง ในฝันจำได้จริงๆว่าเหมือนเขาขอมาแล้ว เราดันตกลง แล้วหลังจากนั้นภาพก็เหมือนตัดไปเลย
ตื่นมาหนูจำอะไรไม่ได้ จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าจะให้ของอะไรไป
แต่ที่ชัดมากคือ...ความรู้สึกตอนนั้น หนูกลัวมากค่ะ เหมือนบางอย่างถูก “ผูก” เอาไว้กับตัวเรา
หนูไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลย เพราะกลัวคนจะหาว่าคิดมากหรือมโน
แต่ความรู้สึกนั้น มันยังอยู่ในใจหนูจนถึงทุกวันนี้
หนูแค่อยากรู้ว่า “เราสัญญาอะไรไว้กับใคร” จริง ๆ หรือเปล่
และถ้าเคยให้ของอะไรไป…มันจะส่งผลอะไรในอนาคตไหม เพราะ ณ ตอนนี้เป็นช่วงจังหวะชีวิตแย่มากๆ มันเกี่ยวข้องกันไหม กับสิ่งๆนัเนที่เราไม่ได้ให้เขา
ย้ำว่าเจอจริงๆ เหตุการณ์นี้
---
หมายเหตุ: แล้วแต่ความเชื่อ เรื่องเกิดนานแล้วรายละเอียดอาจขาดหายไปบางส่วน
ของที่เขาขอ?
หนูเป็นคนที่มีเซ้นส์เรื่องผีมาตั้งแต่เด็กค่ะ มักจะรู้สึกหรือเห็นอะไรแปลก ๆ อยู่เป็นระยะ โดยเฉพาะตอนนอนคนเดียวหรืออยู่ในที่เงียบ ๆ
แต่เหตุการณ์ที่ฝังใจที่สุด เกิดขึ้นตอนหนูเรียนอยู่ ม.5 ค่ะ ตอนนั้นครอบครัวหนูยังไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง แม่เลยเช่าบ้านหลังหนึ่งอยู่ในซอยค่อนข้างเงียบ
เป็นบ้านเดี่ยวธรรมดา ๆ ไม่เก่ามาก แต่ก็ไม่ใหม่ ดูเงียบ ๆ ค่ะ อยู่กันมาเกือบปี ก็ไม่เคยมีอะไรผิดปกติ
จนกระทั่งวันหนึ่ง แม่ฝันถึงผู้ชายวัยรุ่นหน้าตาธรรมดา ๆ คนหนึ่ง
ในฝัน เขามายืนอยู่หน้าบ้าน แล้วบอกกับแม่ว่า
แม่ครับ…น้องเคยสัญญาว่าจะให้ของผมอย่างหนึ่งครับ
แม่ก็ถามเขาว่า ของอะไร
เขาไม่ตอบ แค่ยิ้ม แล้วพูดอีกว่า “หนูรออยู่นะครับ”
แล้วเขาก็หายไปในฝัน ( แม่บอกว่าลักษณะรูปร่างรุ่นราวคราวเดียวกันกับเรา ใส่กางเกงเก่า ไม่ใส่เสื้อค่ะ บทสนทนาแม่เคยเล่าให้นานแล้ว จึงเรียบเรียงใหม่ ความหมายประมาณนั้น )
พอแม่ตื่นมา เล่าให้หนูฟัง หนูขนลุกทั้งตัวเลยค่ะ เพราะหนูไม่ได้จำได้เลยว่าตัวเองเคยพูดอะไรแบบนั้น หรือเคยเจออะไร หรือเคยให้คำสัญญาใคร
มันเหมือนเป็นฝันธรรมดา แต่ความรู้สึกของแม่ที่เล่ามันจริงมาก หนูจำได้ว่าแม่นิ่งไปหลายวันเลยค่ะ และย้ำให้ทำบุญตลอดเลย
หลังจากนั้น หนูก็เริ่มรู้สึกว่าบรรยากาศในบ้านเปลี่ยนไป เวลาอยู่คนเดียว โดยเฉพาะช่วงเย็น หนูชอบเผลอหลับบ่อย ๆ
และทุกครั้งที่หลับ จะได้ยินเสียงคล้าย ๆ คนเดินในบ้าน หรือบางทีก็เหมือนมีคนยืนอยู่ตรงประตู
หนูเคยคิดว่าเป็นเสียงบ้านไม้ยวบ แต่พอเปิดประตูไปก็ไม่มีอะไรเลย และช่วง ม.5 หนูมีแฟนนะคะ แม่ก็ให้คบแบบเปืดเผยมาบ้านได้ แต่อยู่ได้เฉพาะหน้าบ้าน ครั้งหนึ่งแฟนบอกว่า ตรงหน้าบ้านที่เป็นศาล มุมมืดมีต้นไม่ใหญ่ แฟนให้ความรู้สึกเหมือนมีคนมองเราทั้งคู่เลย แต่แฟนเป็นคนไม่ค่อยเชื่อ แฟนไม่เคยเจอค่ะ แต่แฟนก็ปลอบใจให้เหตุผลว่าแม่คงแค่ฝันไปแหละ
หนูพยายามไม่คิดอะไรมาก จนกระทั่งเวลาผ่านไป หนูย้ายมาเรียน ปวส. ที่นนทบุรีค่ะ ห่างจากบ้านนั้นพอสมควร ช่วง ปวส.ปี2
และตอนนั้นเองที่เกิดเรื่องแปลกขึ้นอีกครั้ง — แต่คราวนี้มาในรูปของ “ความฝัน” ที่ชัดเจนมาก
ฝันที่ 1 ปกติทำงานใช้รถสาธารณะในการเดอนทาง วันนัเนที่ทำงานมีนับสต็อกจึงกลับดึกกว่าปกติ เราป่วยค่ะ จังหวะที่ขึ้นรถเมล์กลับ นานพอสมรวรเลย และปกติเรานั้นจะพกหูฟังตลอด วันนั้นดันลืม เลยหลับ แปลกมาก ปกตินั่งรถเมล์ไม่เคยหลับลึกถึงขั้นฝันเลย เรานั่งริมหน้าต่าง เบาะด้านข้างว่าง ในฝันมี ผช.คนนึงเดินมายืน เราก็พูดไปว่า นั่งได้นะคะ เขานั่นค่ะ ในฝันเราไม่มองเขา เขานั่งนิ่ง จนกระทั่งถึงป้ายๆนึง เราสะดุ้งเสียงกริ่งรถเมล์ ข้างๆเราว่างเปล่าค่ะ และผ่านมาได้ระยะนึง ฝันอีก ฝันว่ามีคนมายืนหน้าห้อง ( หอพัก ) เงาดำๆ ในความรู้สึกในฝัน เรามีอารมณ์โมโห+เหนื่อย เราจะโกนกลับไปว่า เหนื่อย จะพัก อย่ามายุ่ง จำได้แม่นเลย เขาเดินถอยไป แล้วเราตื่น เอาไปเล่าให้เพื่อนร่วมงานฟัง เขาบอกแปลกมากนะ จะเจอผีตอนขึ้นรถเมล์หรอ ? เราก็ไม่ได้พูดอะไร เอาไปบอกแม่ แม่บอกให้ไปใส่บาตร เราก็ใส่ ก็ไม่มีอะไร จนกระทั่งฝันที่ติดค้างในใจเกิด.....
ฝันนี้ผ่านมาได้สักเดือนได้ถ้าจำไม่ผิด หนูฝันว่าตัวเองเป็นครู พาเด็ก ๆ ไปเข้าค่ายในป่า
แล้วอยู่ ๆ ก็หลงทาง
หนูพยายามหาทางกลับ แต่ไม่มีสัญญาณ ไม่มีใครรู้ว่าอยู่ตรงไหน
จู่ ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งโผล่มาจากเงามืด เหมือนเราเห็นหน้าเขาแต่บรรยายรูปร่างไม่ออก (ตอนนั้นหนูไม่แน่ใจว่าคิดไปเองหรือเปล่า)
เขายื่นนั่งลงแล้วพูดว่า
เดี๋ยวผมจะพาออกไป แต่ต้องให้ของผมก่อน
ตอนนั้นในฝัน หนูรู้สึกเหมือนตัวเอง ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธเลยค่ะ มันเหมือนถูกสะกด
หนูตอบตกลง ในฝันจำได้จริงๆว่าเหมือนเขาขอมาแล้ว เราดันตกลง แล้วหลังจากนั้นภาพก็เหมือนตัดไปเลย
ตื่นมาหนูจำอะไรไม่ได้ จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าจะให้ของอะไรไป
แต่ที่ชัดมากคือ...ความรู้สึกตอนนั้น หนูกลัวมากค่ะ เหมือนบางอย่างถูก “ผูก” เอาไว้กับตัวเรา
หนูไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลย เพราะกลัวคนจะหาว่าคิดมากหรือมโน
แต่ความรู้สึกนั้น มันยังอยู่ในใจหนูจนถึงทุกวันนี้
หนูแค่อยากรู้ว่า “เราสัญญาอะไรไว้กับใคร” จริง ๆ หรือเปล่
และถ้าเคยให้ของอะไรไป…มันจะส่งผลอะไรในอนาคตไหม เพราะ ณ ตอนนี้เป็นช่วงจังหวะชีวิตแย่มากๆ มันเกี่ยวข้องกันไหม กับสิ่งๆนัเนที่เราไม่ได้ให้เขา
ย้ำว่าเจอจริงๆ เหตุการณ์นี้
---
หมายเหตุ: แล้วแต่ความเชื่อ เรื่องเกิดนานแล้วรายละเอียดอาจขาดหายไปบางส่วน