Lucy สวยพิฆาต - ดูจบแล้วคิดเหมือนเราไหม ว่า ....

Lucy สวยพิฆาต
กำกับและเขียนบทโดย : Luc Besson
นำแสดง : Scarlett Johansson, Morgan Freeman, Min-sik Choi
ประเภท : Action , Sci-Fi , Thriller

ไม่ได้ตั้งใจไปดูเรื่องนี้นะคะ ไม่เคยดูตัวอย่างภาพยนตร์มาก่อน และไม่ทราบรายละเอียดใดๆเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
เพื่อนชวนดูเลยเข้าไปดูค่ะ คิดว่าคงเป็นแนว Action นั่งดูฆ่าเวลา ปกติไม่ชอบดูแนวนี้ในโรงนะคะ
พอดูไปสักพัก ดำเนินเรื่องแปลกๆดี มี action สลับกับภาพแนวสารคดี  ดูไปเรื่อยๆ เริ่มรู้สึกว่าเป็นแนว Sci-fi แนวที่ชอบดู
ตื่นตากับ Special Effect  และเนื้อหาแนว Sci-fi ดูแบบไม่คิดมากว่าอิงทฤษฎีจริงหรือไม่
จนกระทั่งดูจบ ....

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้  
สปอยล์นะคะ ใครยังไม่ดูไม่ควรอ่านนะคะ

ตอนจบของภาพยนตร์ ซึ่งตลอดทั้งเรื่องนอกจากสีสันจากฉากและบท Action แล้ว ภาพยนตร์พยายามมุ่งเน้นประเด็น เกี่ยวกับความสามารถของสมองในการใช้อย่างมีประสิทธิภาพ จน 100 % , ประเด็นของธรรมชาติ , ประเด็นของเวลา   จนกระทั่งจบด้วยการสลายไปของนางเอก
ทำให้นึกถึงว่า
(วิเคราะห์) สิ่งที่ภาพยนตร์กำลังพูดถึงตลอดทั้งเรื่อง นี่คือ หลักทางพระพุทธศาสนา ที่พระพุทธเจ้าค้นพบมาแล้ว คือการนิพพานและหลักแห่งความเป็นจริง
นางเอกของเราสามารถเข้าถึงประสิทธิภาพของสมองได้เต็ม 100 % สามารถเรียนรู้และเข้าใจทุกอย่าง สามารถควบคุมทุกสิ่งอย่างได้ สามารถย้อนกลับไปสู่ภาพในอดีต ก่อนที่จะแตกดับหายไป และบอกว่า เธออยู่ในทุกๆที่  ซึ่งมองได้ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมแตกดับไป  ท้ายที่สุดคือการนิพพาน  แต่ต่างจากนิพพานในพระพุทธศาสนาคือนางเอกไม่ได้ปารถนาที่จะหลุดพ้นอย่างพระพุทธเจ้า และมีหลายตอนที่ทำให้เรานึกถึงว่านี่หนังกำลังอธิบายหลักการทางพระพุทธศาสนาให้เรารึเปล่า  ตัวอย่างเช่น ขณะที่นางเอกขับรถอย่างอันตรายนั้น ตำรวจที่เป็นตัวเอกพูคุยกับนางเองขณะนั่งอยู่บนรถ นางเอกตอบว่า " เราไม่เคยตายกันจริงๆหรอก" ทำให้นึกถึง การเวียนว่ายตายเกิด, การย้อนกลับในอดีตไปเรื่อยๆจนกระทั้งจุดกำเนิดจักรวาล นอกจากแนวคิดวิทยาศาสตร์แล้ว ทำให้นึกถึงที่พระพุทธเจ้าฮธิบายเรื่องของธรรมชาติ และวิทยาศาสตร์ที่พระพุทธเจ้าหยั่งรู้ ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร

อาจจะงงๆนะคะ  คือพอตั้งแต่กลางเรื่องจนกระทั่งจบเรื่อง มองได้อย่างเดียวคือ ภาพยนตร์พยายามจะอธิบายหลักธะรมทางพระพุทธศาสนารึเปล่า  ถ้าเป็นอย่างที่คิด ผู้แต่ง/เขียนบท คงมีความสนใจและเข้าในในพระพุทธศาสนามากพอควร