สวัสดีค่ะทุกท่าน ..
เจ้าของกระทู้ไม่มีอะไรมากกกกกก... แค่อยากจะรีวิวเมนูสุดติ่งกระดิ่งโดเรม่อนให้ฟังค่ะ
เรื่องของเรื่องก็คือ..
ตอนนั้นช่วงอายุน่าจะประมาณประถมได้ค่ะ เราเป็นคนชอบทำอาหาร(เมื่อแม่ไม่อยู่)เสมอ
วันนี้ก็เช่นกัน ขุ่นแม่.. ไม่อยู่บ้านและไม่ได้ให้สตังติดไว้ให้เราเลย
ครั่นรู้สึกหิวขึ้นมา วิญญาณเชฟกะทะทองแดงก็เข้าสิงขึ้นมาทันใด บรื๋ออออออ ..
เราเลยคิดจะทำเมนูแบบฟูลคอร์สจัดเต็ม เมนูนั้นก็คือ แทแด้นนนนน.. "ต้มยำกุ้งน้ำข้น" จ้าาาา
เมื่อคิดเมนูเสร็จก็เริ่มทำในทันที พร้อมกับจัดรายการทำอาหารไปด้วยเพื่อเพิ่มอรรถรสในการทำอาหาร
"วันนี้เราจะมาทำต้มยำกุ้งน้ำข้นกันนะคะคุณผู้โชมมมมม " (เลียนแบบอาจารย์ ยิ่งเลิศ (นามสมมุติ))
วัตถุดิบที่ดิฉันหาได้ก็คือ มาม่าค่ะ พูดไม่ผิด มาม่าค่ะ !!
เพราะมันเป็นอะไรที่ครบสูตรสมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่จะหาได้แล้วในเวลานั้น
แต่บังเอิ้ญญญญญญญญญ ดันมีมาม่าต้มยำธรรมดานี่จิคะ ไม่มีน้ำข้น!!
เอาซิ มันจะไปยากอะไร เราก็ทำให้มันเป็นน้ำข้นซิคะ ก็อยากกินนี่คะ..
สุดท้ายก็ไปควานหาในตู้เย็น ก็เจอะเข้ากับไอเทมสุดจี๊ดดดดดดด
สิ่งนั้นคือ " นมเปรี้ยวรสบลูเบอร์รี่ ยี่ห้อ ดัชชุน (นามสมมุติ) " ห้าๆๆๆๆ คิดภาพไม่ออกล้ะซิคะว่ามันจาทำได้
แต่เราเชื่อว่ามันทำได้ค่ะ มั่นมาก..
จากนั้นก็เดินมาจัดรายการต่อค่ะ จนถึงขั้นตอนสำคัญ " ขั้นตอนต่อไป เราจะใส่นม เพื่อทำเป็นน้ำข้นนะคะ คุณผู้โชมมมมม "
และเราก็ใส่นมไป 1ขวดเล็ก และ ปรุงต้มยำกุ้งน้ำข้นอย่างเมามือ
"และท้ายที่สุด เราก็มาถึงขั้นตอนการปรุงนะคะ ปรุงรสได้ตามใจชอบเลยค่ะคุณผู้โชมมมมม"
และก้อชิมมันเข้าไป
พร้อมทั้งปลอบตัวเองและคุณผู้ชมว่า " อร่อยมากค่ะคุณผู้โชมมม"
ถึงแม้จะรู้สึกว่ามันทะ
ๆ แต่เราก็มั่นใจว่า ถ้าเรากินเป็นชามๆ คงจะอร่อยแหละน่า
จากนั้นเราก็เสริฟค่ะ เสริฟให้ตัวเองพร้อมทั้งกินเอง และมโนว่ามันจะต้องเลอค่ามากแน่ๆ
พอกินเข้าไปเท่านั้นแหละ ..คำแรกอาการยังไม่ออกค่ะ .. คำที่สองเริ่มละ .. คำที่สามพอดีกว่า !!
นี่น่ะหรือ สิ่งที่มนุษย์เรียกกันว่า "ต้มยำกุ้งน้ำข้น"
และก็เอาไปเททิ้งและทำลายหลักฐานทุกอย่างไม่มีเหลือ ใครมาดูนี่ไม่รู้เลยคิดว่า ครัวนี้ไม่เคยผ่านการทำอาหารมาก่อนแน่นอน
สรุป ทั้งหมดทั้งมวล " คิดเอง ทำเอง กินเอง เทเอง "
ปล. ขอตั้งชื่อเมนูนี้ว่า " ต้มยำกุ้งน้ำข้นรสบลูเบอร์รี่ " ค่ะ
ปล.2 ใครมีเมนูสุดจี๊ดด มาเล่าให้ฟังกันหน่อยค่าาาา
พร้อมทั้งตั้งชื่อเมนูด้วยนะคะ *-*
ปล.3 ขอบคุณมากค่ะที่อ่านกระทู้ไร้สาระจนจบ 555555555555555+
ใครเคยทำเมนูในวัยเด็ก..แล้ว Fail บ้างไหมจ๊ะ
เจ้าของกระทู้ไม่มีอะไรมากกกกกก... แค่อยากจะรีวิวเมนูสุดติ่งกระดิ่งโดเรม่อนให้ฟังค่ะ
เรื่องของเรื่องก็คือ..
ตอนนั้นช่วงอายุน่าจะประมาณประถมได้ค่ะ เราเป็นคนชอบทำอาหาร(เมื่อแม่ไม่อยู่)เสมอ
วันนี้ก็เช่นกัน ขุ่นแม่.. ไม่อยู่บ้านและไม่ได้ให้สตังติดไว้ให้เราเลย
ครั่นรู้สึกหิวขึ้นมา วิญญาณเชฟกะทะทองแดงก็เข้าสิงขึ้นมาทันใด บรื๋ออออออ ..
เราเลยคิดจะทำเมนูแบบฟูลคอร์สจัดเต็ม เมนูนั้นก็คือ แทแด้นนนนน.. "ต้มยำกุ้งน้ำข้น" จ้าาาา
เมื่อคิดเมนูเสร็จก็เริ่มทำในทันที พร้อมกับจัดรายการทำอาหารไปด้วยเพื่อเพิ่มอรรถรสในการทำอาหาร
"วันนี้เราจะมาทำต้มยำกุ้งน้ำข้นกันนะคะคุณผู้โชมมมมม " (เลียนแบบอาจารย์ ยิ่งเลิศ (นามสมมุติ))
วัตถุดิบที่ดิฉันหาได้ก็คือ มาม่าค่ะ พูดไม่ผิด มาม่าค่ะ !!
เพราะมันเป็นอะไรที่ครบสูตรสมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่จะหาได้แล้วในเวลานั้น
แต่บังเอิ้ญญญญญญญญญ ดันมีมาม่าต้มยำธรรมดานี่จิคะ ไม่มีน้ำข้น!!
เอาซิ มันจะไปยากอะไร เราก็ทำให้มันเป็นน้ำข้นซิคะ ก็อยากกินนี่คะ..
สุดท้ายก็ไปควานหาในตู้เย็น ก็เจอะเข้ากับไอเทมสุดจี๊ดดดดดดด
สิ่งนั้นคือ " นมเปรี้ยวรสบลูเบอร์รี่ ยี่ห้อ ดัชชุน (นามสมมุติ) " ห้าๆๆๆๆ คิดภาพไม่ออกล้ะซิคะว่ามันจาทำได้
แต่เราเชื่อว่ามันทำได้ค่ะ มั่นมาก..
จากนั้นก็เดินมาจัดรายการต่อค่ะ จนถึงขั้นตอนสำคัญ " ขั้นตอนต่อไป เราจะใส่นม เพื่อทำเป็นน้ำข้นนะคะ คุณผู้โชมมมมม "
และเราก็ใส่นมไป 1ขวดเล็ก และ ปรุงต้มยำกุ้งน้ำข้นอย่างเมามือ
"และท้ายที่สุด เราก็มาถึงขั้นตอนการปรุงนะคะ ปรุงรสได้ตามใจชอบเลยค่ะคุณผู้โชมมมมม"
และก้อชิมมันเข้าไป
ถึงแม้จะรู้สึกว่ามันทะ
จากนั้นเราก็เสริฟค่ะ เสริฟให้ตัวเองพร้อมทั้งกินเอง และมโนว่ามันจะต้องเลอค่ามากแน่ๆ
พอกินเข้าไปเท่านั้นแหละ ..คำแรกอาการยังไม่ออกค่ะ .. คำที่สองเริ่มละ .. คำที่สามพอดีกว่า !!
นี่น่ะหรือ สิ่งที่มนุษย์เรียกกันว่า "ต้มยำกุ้งน้ำข้น"
และก็เอาไปเททิ้งและทำลายหลักฐานทุกอย่างไม่มีเหลือ ใครมาดูนี่ไม่รู้เลยคิดว่า ครัวนี้ไม่เคยผ่านการทำอาหารมาก่อนแน่นอน
สรุป ทั้งหมดทั้งมวล " คิดเอง ทำเอง กินเอง เทเอง "
ปล. ขอตั้งชื่อเมนูนี้ว่า " ต้มยำกุ้งน้ำข้นรสบลูเบอร์รี่ " ค่ะ
ปล.2 ใครมีเมนูสุดจี๊ดด มาเล่าให้ฟังกันหน่อยค่าาาา
ปล.3 ขอบคุณมากค่ะที่อ่านกระทู้ไร้สาระจนจบ 555555555555555+