ผมหงุดหงิดกับเพื่อนสนิทคนนึงที่ชอบกั๊กๆ ไม่ลงรายละเอียด ไม่สรุป ดูมีความลับ (แบบนี้ผมเยอะไปไหมครับ)

*** ขอเพิ่มรายละเอียดครับ (ผมค่อย ๆ นึกออก)

ผมมีเพื่อน ญ สนิทมากอยู่คนนึงครับ  คิดแค่เพื่อนจริงๆ ครับ ไม่ได้คิดแบบแฟนเลย
เวลาเพื่อนผมถามผม ผมก็ตอบลงรายละเอียด หรือ สรุปไปเลย หรือ บอกไปเลย เช่น

เพื่อน : เด๋วออกไปไหนวะ?
ผม : นัดเพื่อน ตอน ม.ต้น  ไปกินข้าวแถว สะพานพระราม 8 ร้าน ... (ร้านอะไรก็ว่าไป)

เพื่อน : ไปกับใคร?
ผม : ไปกับไอ้วุฒิ (นามสุมมติ) (เพื่อนผมก็รู้ว่า ไอ้วุฒิ คือเพื่อนสมัย ม.ต้น)

เพื่อน : อยู่ไหนแล้ว?
ผม : อยู่แถวบางแคละ

เพื่อน : พรุ่งนี้ถ้าว่างไปดูหนังเอ็มโพเรียมกัน ช่วงบ่ายสอง เดี๋ยวค่อยบอกว่าไปป่าวนะ
ผม : อือ (ต้องมาลุ้นอีกว่าพรุ่งนี้มันจะไปหรือไม่ไป เหมือนผมต้อง แสตนด์บาย ให้มัน)



แต่กลับกันเพื่อนสนิทผมไม่ค่อยบอกรายละเอียดผมเลย แต่ชอบแบบกั๊กๆ  และก็ไม่สรุป ทำให้ผมวางแผนไม่ถูกว่า พรุ่งนี้ผมจะทำอะไร โดนใช้คำประมาณว่า

ผม : เด๋วออกไปไหนวะ?
เพื่อน : ไปธุระ

ผม : ไปกับใคร
เพื่อน : ไปกับเพื่อน (ผมรู้จักเพื่อนมันหลายคน ก็แค่บอกชื่อมาผมก็รู้แล้ว)

ผม : อยู่ไหนแล้ว
เพื่อน : อยู่ข้างนอก

ผม : พรุ่งนี้ถ้าว่างไปดูหนังเอ็มโพเรียมกัน บ่ายสองนะ (ผมไม่ชอบดูหนังคนเดียว)
เพื่อน : โอเค ดูก่อน เดี๋ยวค่อยบอกพรุ่งนี้นะ (ผมต้องลุ้นอีกว่า พรุ่งนี้ผมจะได้ไปหรือไม่ได้ไป)




เวลาผมเล่นมือถือ ผมก็ไม่เคยหลบ (เพื่อนผมก็มองเห็นว่าผม แชทกับใครอยู่  ดู facebook ใครอยู่ เข้าเว็บอะไรอยู่)
แต่กลับกัน
เวลาเพื่อนผม แชท หรือ ดู facebook มันจะไม่ให้ผมเห็นหน้าจอมันเลย มันจะเบี่ยงโทรศัพท์ออกตลอดไม่ให้ผมเห็นหน้าจอ (ผมไม่ได้อยากเห็นขนาดนั้นครับ ไม่ได้อยากรู้เลยว่าแชทกับใคร ดูอะไรอยู่)





เพื่อน : เฮ๊ย พรุ่งนี้ไปเจเจกัน
ผม : โอเค ไปได้ช่วงบ่ายนะ เพราะตอนสายๆ  มีนัดคุยงานกับลูกค้า ก็จะว่างตอนบ่าย
เพื่อน : โอเค งั้นไปช่วงบ่ายละกัน แต่เดี๋ยวขอดูก่อนนะว่าไปดีหรือเปล่า?
รุ่งขึ้น เวลา ช่วงสายๆ
ผม : ว่าไง บ่ายนี้ไปเจเจป่าวเนี่ย คุยงานใกล้เสร็จแล้ว
เพื่อน : เพิ่งตื่น งัวเงีย นอนไม่อิ่ม ขึ้เกียจไปละ เดี๋ยวงีบก่อน
ผม : โอเค
เวลาบ่าย
ผม : นอนทั้งวันเลยนะ
เพื่อน : ออกมากับเพื่อนแล้ว





เพื่อน : เฮ๊ยๆๆๆ ซักอาทิตย์หน้าไปหัวหินกัน (มีไอเดียตลอด อยากไปนู่นไปนี่)
ผม : เออ โอเค ไม่ติดธุระอะไร เดี๋ยวใกล้ๆ ค่อยดูอีกที
ผ่านไป 1 อาทิตย์
ผม : ว่าไงจะไปหัวหินวันไหน
เพื่อน : ขี้เกียจไปละ (สุดท้ายมาจบด้วยคำๆ นี้ตลอด)



นี่แค่ยกตัวอย่างครับ จริงๆ มีอีกเยอะครับ

ตอนนี้ผมรู้สึกหงุดหงิดกับคำตอบทำนองนี้ของเพื่อนผมครับ จริงๆ  มันก็เป็นลักษณะนี้มานานละครับ แต่ช่วงนี้ผมรู้สึกว่าผมเริ่มรำคาญครับ  แบบนี้ผมเยอะไปไหมครับ ควรจะลดๆ ลงมาไหมครับ หรือว่าที่ผมหงุดหงิดคือปกติครับ


ปล... ผมตอบลักษณะนี้กับเพื่อนเกือบทุกคนครับ ส่วนใหญ่จะบอกรายละเอียดไปเลย