ต้อนรับชาวพันทิปครับ กระทู้นี้ผมขออุทิศแด่นักแสดงดังผู้จากไปผู้หนึ่ง ที่ข่าวการเสียชีวิตของเขา เป็นเหตุการณ์ชอคที่สะเทือนใจคนทั้งโลก
เช้าวันที่12สิงหาบ้านเรา ตำรวจได้พบว่า นักแสดงอาวุโสเจ้าของรางวัลออสการ์สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม โรบิน วิลเลียมส์ หรือที่ผมมักเรียกติดปากว่า ปู่โรบิน เพราะอายุรุ่นราวคราวรุ่นปู่นั่นเอง เขาเสียชีวิตเนื่องจากขาดอากาศหายใจในวัย63ปี. อย่างเงียบเหงาภายในบ้านตัวเอง กลายเป็นข่าวที่สร้างความตกใจและหลายๆคนคงไม่อยากเชื่อสิ่งที่เห็นว่ามันคือความจริง
ต่อจากกระทู้ที่เคยผ่านมาเกียวกับเรื่องราวความรักของผมที่เล่นซะโหมน้ำตาออกให้เอ่อเข้าไป แต่นั่นก็ยิ่งทำให้ผมเสียใจกับข่าวร้ายครั้งนี้
"มันไม่จริงใช่มั้ย" คือคำที่ผมยังคร่ำครวญอยู่จนทุกวันนี้ ไม่ต่างอะไรจากเมื่อหลายปีก่อน คราวที่ราชารอคเอนโรล เอลวิส เพรสลี่ย์ เสียชีวิต เหล่าแฟนๆที่มาไว้อาลัยไม่เชื่อตาตัวเองว่าเขาได้จากไปต่อหน้าต่อตา ผมก็เช่นกัน แทบไม่อยากเชื่อกับข่าวนี้
จะกล่าวว่าผมผูกพันใกล้ชิดกับเขาก็ไม่เชิง แต่ถึงแม้ปู่ไม่เคยรู้จักผม แต่ผมและหลายๆคน จดจำปู่เป็นเหมือนญาติสนิทใกล้ชิด ผ่านหนังทุกเรื่องของปู่ และคนหลายๆคนทั่วโลกก็คงเป็นเช่นนั้น
หนังของปู่เรื่องแรก และเป็นเรื่องที่ผมจดจำจนทุกๆวันนี้คือ hook ที่ปู่สมัยยังหนุ่มรับบทเป็น ปีเตอร์แพน ในสมัยนั้นผมไม่ตั้งใจดูอะไรมากไปกว่าความสนุกแบบเด็กๆ แต่เมื่อมาดูมันใหม่ในทุกๆปีที่โตขึ้น
...ไม่ว่ายุคสมัยจะผ่านเท่าไหร่ มันกลับสอนอะไรได้มากขึ้นไปเท่านั้น ดั่งวลีที่ว่า ความรักเป็นบทเรียนที่ไม่มีวันตาย และทุกๆครั้งที่ผมได้เห็นใบหน้าอบอุ่นที่ยิ้มแย้มแจ่มใส แววตาเปี่ยมด้วยความอบอุ่น และการแสดงอันสมบทบาทของเขา ทำให้ผมรู้สึกชื่นชอบและใกล้ชิดกันผ่านผลงาน แม้ห่างไกลวัย เวลา และระยะทาง
และเรื่องล่าสุดที่ดู และเพิ่งจะดูจบไม่นานก่อนจะทราบข่าวนี้คือ bicentennial man บุรุษ2ศตวรรษ ที่ผมออกตามหาวีซีดีเป็นเวลาหลายปี หลังจากที่ผมได้ดูตอนท้ายในทีวีแล้วประทับใจ
ถึงเล่นในบทหุ่นยนต์ แต่เป็นหุ่นยนต์ที่มีจิตใจ ปู่เล่นบทแอนดรู หุ่นยนต์ที่มีความรักและเสียใจกับการจากไปไม่ต่างกับคนที่เขาผูกพัน แค่เขาไม่มีน้ำตาและได้เพียงแค่รับรู้กับมัน สุดท้ายเมื่อเขาเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง และพยายามจะรักษาทุกๆคนไว มันก็ไม่ได้เป็นแบบที่เขาคิด ปู่แสดงภาพของคนที่ไม่อยากสูญเสียคนที่รักมากไป ช่างเหมือนกับที่ผมได้แสดงต่อปู่ แต่สุดท้าย ในเรื่อง ปู่ได้รับรู้ว่าสิ่งที่ถูกต้องแท้จริง ไม่ใช่การยื้อทุกๆคนให้อยู่ร่วมกับเขาไปตราบชีวิตอมตะของเขา ซึ่งเป็นหุ่นยนต์ แต่คือการที่เขาต้องหยุด เสื่อมสภาพ และจากลาไปพร้อมๆกับใครซักคนเมื่อถึงเวลาต่างหาก
สิ่งที่แอนดรูหวัง คือเขาอยากจะตายในฐานะมนุษย์ ไม่เพียงหยุดทำงานแบบหุ่นยนต์ และได้แต่งงานกับผู้หญิงที่เขารัก ถึงแม้เขาจะตายไปก่อน แต่สุดท้าย ศาลโลกก็ได้ยกให้เขากลายเป็นมนุษย์ ที่อายุยืนยาวที่สุดในโลกถึง200ปี
เป็นหนังที่ผมดูทีไรก็เกิดอารมณ์ร่วม เพราะถึงแม้จะเป็นหนังไซไฟ แต่เนื้อเรื่องต้นฉบับที่กลั่นกรองจากใจเซอร์ไอแซค อาสิมอฟ และจิตวิญญาณนักแสดงทุกคนที่ใส่ลงไปนั้นทำให้เรื่องราวเอิบอิ่มและสุขใจ
เมื่อผมย้อนกลับไปดูหนังเรื่องนี้อีกครั้ง นอกจากความสุขและอิน ผมกลับสะเทือนอารมณ์เมื่อนึกถึงชีวิตจริงของปู่โรบิน แม้แทบจะไม่มีน้ำตาในเรื่อง แต่น้ำตาของผมก็ไหลออกมาด้วยความเสียใจ และนึกไม่ถึงเลยว่า มันจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้
เขาถูกสันริษฐานว่าฆ่าตัวตานจากอาการของโรคซึมเศร้าที่ผู้จัดการส่วนตัวบอกว่ารุมเร้าเขามานาน
ในวัยสูงอายุผมเข้าใจว่าเป็นเวลาที่ความเงียบเหงามาเยือน กับคนอายุ63ทั่วไปอาจตะไม่ขนาดนี้ แต่ชีวิตของปู่ที่หย่าร้างมาถึง3หน และขาดคนเคียงข้าง ปู่คงเหงามากๆ เพราะถึงแม้หลานๆแบบผมและทุกคนที่ชื่นชอบจะส่งกำลังใจและพร้อมจะช่วยเขา ถึงอย่างไรมันไม่อาจทดแทนให้ปู่ลืมความผิดหวังรอบกาย และสุดท้าย ปู่ก็ได้ตัดสินใจไปแบบนั้น
ไม่ค่อยใช่เรื่องแปลกของคนอเมริกันในปัจจุบันซึ่งเริ่มจะซึมเศร้าและฆ่าตัวตายมากขึ้นทุกปี
หากไม่มองบาป ก็คงเป็นวิธีหนึ่งสำหรับคนที่ไม่อยากจะทรมานกับชีวิตที่ขมขื่นทุกๆวินาที แต่การกระทำนั้นสร้างความเศร้าเสียใจให้คนรอบข้างปู่อย่างมาก และอาจทำให้อัตราความซึมเศร้า
"ไม่มีข่าวอะไรทำให้คุณชอคไปกว่า โรบิน เสียชีวิต" คำกล่าวของดาราฮอลลิวูดผู้หนึ่ง เป็น1ในหลายเสียงที่ไว้อาลัยและแสดงความเสียใจต่อการจากไปของปู่ในโลกฮอลลิวูด เสมือนเสียใจกับการจากไปของญาติผู้ใหญ่ และหลายๆคนก็ยังไม่เชื่อและทำใจไม่ได้
คนรอบข้างที่รุ่นราวคราวเดียวกับผม ทราบข่าวแต่ไม่เสียใจอะไรเท่าไรนัก แต่สำหรับผมและเหล่าอาจารย์ นี่คือข่าวร้ายที่สะเทือนใจพวกเรา เพราะปู่โรบินก็เป็นคนที่พวกเราชื่นชอบมากๆ
หนังตลก หนังไซไฟ และหนังรางวัลหลายเรื่อง มีลายเซ็นอันมีเสน่ห์ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ตลอดเวลาหลายต่อหลายปี
ในตัวผมเอง แม้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับปู่ และถึงแม้ที่ทำนี้จะเหมือนไร้สาระและไม่ใช่เรื่องที่จะมาไว้อาลงอาลัย แต่ผมสามารถทำได้เพราะหน้าที่ปกติไม่ได้ขาดตกบกพร่อง
แต่ผมต้องทำ เพราะเขาคือปู่โรบิน นักแสดงคนโปรดที่ผมชื่นชอบ ชื่นชอบในความอบอุ่น ดวงตา ความหวัง และจิตวิญญาณที่ถูกบันทึกของปู่ในหนังทุกๆเรื่องที่บันทึกไว้ ผ่านยุคสมัยมานานเท่าใด ความทรงจำที่สร้างแรงบันดาลใจทำให้ผมพูดได้ว่า "ผมรักและเคารพปู่" เหมือนปู่เป็นญาติใกล้ชิด ปู่เป็นเหมือนเพื่อนทุกๆครั้งที่ผมดูหนังที่มีปู่ และปู่เป็นนักแสดงที่เปี่ยมไปด้วยความรัก แต่สุดท้ายเมื่อปู่จากไป ผมก็ขอแสดงความเสียใจยิ่ง
ถึงแม้ไม่ใช่กระทู้ที่มีคำคมบาดสะเทือนถึงอารมณ์ แต่คำทื่อๆอันซ้ำซากวนไปวนมาเหล่านี้ คือคำที่ออกมาจากใจของผม
หลังจากนี้เวลาที่ผมจะดูหนังของปู่ คงต้องทำใจครับ แต่เรื่องสุดท้ายที่ปู่ได้ทำไว้ อย่าง night at at the museum ภาค3 คือหนังอีกเรื่องที่ผมต้องดูให้ได้ เพราะมันเป็นบันทึกม้วนสุดท้ายของปู่แล้ว ในโลกของภาพยนตร์ที่เราจะได้เจอกัน. แต่ผมคงต้องเริ่มทบทวนเรื่องราวของปู่ เพื่อทบทวนย้อนรอยและตามหาแรงบันดาลใจ เพื่อให้รับเหตุการณ์ครั้งนี้ได้
สุดท้าย ผมได้แต่"ขอให้ปู่โรบินหลับสบาย ขอให้ปู่มีความสุข และถึงแม้ไม่ใช่การจากไปที่สบาย แต่ผมขอให้ปู่ที่อยู่ที่ไหนซักแห่งรับรู้ว่า ทุกคนเป็นกำบังใจให้ปู่เสมอครับ...ปู่โรบิน"
ล่าก่อนครับปู่......และสวัสดีครับชาวพันทิป
อำลาอาลัย ปู่จากไป เราคิดถึง ....ปู่โรบิน วิลเลียมส์
เช้าวันที่12สิงหาบ้านเรา ตำรวจได้พบว่า นักแสดงอาวุโสเจ้าของรางวัลออสการ์สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม โรบิน วิลเลียมส์ หรือที่ผมมักเรียกติดปากว่า ปู่โรบิน เพราะอายุรุ่นราวคราวรุ่นปู่นั่นเอง เขาเสียชีวิตเนื่องจากขาดอากาศหายใจในวัย63ปี. อย่างเงียบเหงาภายในบ้านตัวเอง กลายเป็นข่าวที่สร้างความตกใจและหลายๆคนคงไม่อยากเชื่อสิ่งที่เห็นว่ามันคือความจริง
ต่อจากกระทู้ที่เคยผ่านมาเกียวกับเรื่องราวความรักของผมที่เล่นซะโหมน้ำตาออกให้เอ่อเข้าไป แต่นั่นก็ยิ่งทำให้ผมเสียใจกับข่าวร้ายครั้งนี้
"มันไม่จริงใช่มั้ย" คือคำที่ผมยังคร่ำครวญอยู่จนทุกวันนี้ ไม่ต่างอะไรจากเมื่อหลายปีก่อน คราวที่ราชารอคเอนโรล เอลวิส เพรสลี่ย์ เสียชีวิต เหล่าแฟนๆที่มาไว้อาลัยไม่เชื่อตาตัวเองว่าเขาได้จากไปต่อหน้าต่อตา ผมก็เช่นกัน แทบไม่อยากเชื่อกับข่าวนี้
จะกล่าวว่าผมผูกพันใกล้ชิดกับเขาก็ไม่เชิง แต่ถึงแม้ปู่ไม่เคยรู้จักผม แต่ผมและหลายๆคน จดจำปู่เป็นเหมือนญาติสนิทใกล้ชิด ผ่านหนังทุกเรื่องของปู่ และคนหลายๆคนทั่วโลกก็คงเป็นเช่นนั้น
หนังของปู่เรื่องแรก และเป็นเรื่องที่ผมจดจำจนทุกๆวันนี้คือ hook ที่ปู่สมัยยังหนุ่มรับบทเป็น ปีเตอร์แพน ในสมัยนั้นผมไม่ตั้งใจดูอะไรมากไปกว่าความสนุกแบบเด็กๆ แต่เมื่อมาดูมันใหม่ในทุกๆปีที่โตขึ้น
...ไม่ว่ายุคสมัยจะผ่านเท่าไหร่ มันกลับสอนอะไรได้มากขึ้นไปเท่านั้น ดั่งวลีที่ว่า ความรักเป็นบทเรียนที่ไม่มีวันตาย และทุกๆครั้งที่ผมได้เห็นใบหน้าอบอุ่นที่ยิ้มแย้มแจ่มใส แววตาเปี่ยมด้วยความอบอุ่น และการแสดงอันสมบทบาทของเขา ทำให้ผมรู้สึกชื่นชอบและใกล้ชิดกันผ่านผลงาน แม้ห่างไกลวัย เวลา และระยะทาง
และเรื่องล่าสุดที่ดู และเพิ่งจะดูจบไม่นานก่อนจะทราบข่าวนี้คือ bicentennial man บุรุษ2ศตวรรษ ที่ผมออกตามหาวีซีดีเป็นเวลาหลายปี หลังจากที่ผมได้ดูตอนท้ายในทีวีแล้วประทับใจ
ถึงเล่นในบทหุ่นยนต์ แต่เป็นหุ่นยนต์ที่มีจิตใจ ปู่เล่นบทแอนดรู หุ่นยนต์ที่มีความรักและเสียใจกับการจากไปไม่ต่างกับคนที่เขาผูกพัน แค่เขาไม่มีน้ำตาและได้เพียงแค่รับรู้กับมัน สุดท้ายเมื่อเขาเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง และพยายามจะรักษาทุกๆคนไว มันก็ไม่ได้เป็นแบบที่เขาคิด ปู่แสดงภาพของคนที่ไม่อยากสูญเสียคนที่รักมากไป ช่างเหมือนกับที่ผมได้แสดงต่อปู่ แต่สุดท้าย ในเรื่อง ปู่ได้รับรู้ว่าสิ่งที่ถูกต้องแท้จริง ไม่ใช่การยื้อทุกๆคนให้อยู่ร่วมกับเขาไปตราบชีวิตอมตะของเขา ซึ่งเป็นหุ่นยนต์ แต่คือการที่เขาต้องหยุด เสื่อมสภาพ และจากลาไปพร้อมๆกับใครซักคนเมื่อถึงเวลาต่างหาก
สิ่งที่แอนดรูหวัง คือเขาอยากจะตายในฐานะมนุษย์ ไม่เพียงหยุดทำงานแบบหุ่นยนต์ และได้แต่งงานกับผู้หญิงที่เขารัก ถึงแม้เขาจะตายไปก่อน แต่สุดท้าย ศาลโลกก็ได้ยกให้เขากลายเป็นมนุษย์ ที่อายุยืนยาวที่สุดในโลกถึง200ปี
เป็นหนังที่ผมดูทีไรก็เกิดอารมณ์ร่วม เพราะถึงแม้จะเป็นหนังไซไฟ แต่เนื้อเรื่องต้นฉบับที่กลั่นกรองจากใจเซอร์ไอแซค อาสิมอฟ และจิตวิญญาณนักแสดงทุกคนที่ใส่ลงไปนั้นทำให้เรื่องราวเอิบอิ่มและสุขใจ
เมื่อผมย้อนกลับไปดูหนังเรื่องนี้อีกครั้ง นอกจากความสุขและอิน ผมกลับสะเทือนอารมณ์เมื่อนึกถึงชีวิตจริงของปู่โรบิน แม้แทบจะไม่มีน้ำตาในเรื่อง แต่น้ำตาของผมก็ไหลออกมาด้วยความเสียใจ และนึกไม่ถึงเลยว่า มันจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้
เขาถูกสันริษฐานว่าฆ่าตัวตานจากอาการของโรคซึมเศร้าที่ผู้จัดการส่วนตัวบอกว่ารุมเร้าเขามานาน
ในวัยสูงอายุผมเข้าใจว่าเป็นเวลาที่ความเงียบเหงามาเยือน กับคนอายุ63ทั่วไปอาจตะไม่ขนาดนี้ แต่ชีวิตของปู่ที่หย่าร้างมาถึง3หน และขาดคนเคียงข้าง ปู่คงเหงามากๆ เพราะถึงแม้หลานๆแบบผมและทุกคนที่ชื่นชอบจะส่งกำลังใจและพร้อมจะช่วยเขา ถึงอย่างไรมันไม่อาจทดแทนให้ปู่ลืมความผิดหวังรอบกาย และสุดท้าย ปู่ก็ได้ตัดสินใจไปแบบนั้น
ไม่ค่อยใช่เรื่องแปลกของคนอเมริกันในปัจจุบันซึ่งเริ่มจะซึมเศร้าและฆ่าตัวตายมากขึ้นทุกปี
หากไม่มองบาป ก็คงเป็นวิธีหนึ่งสำหรับคนที่ไม่อยากจะทรมานกับชีวิตที่ขมขื่นทุกๆวินาที แต่การกระทำนั้นสร้างความเศร้าเสียใจให้คนรอบข้างปู่อย่างมาก และอาจทำให้อัตราความซึมเศร้า
"ไม่มีข่าวอะไรทำให้คุณชอคไปกว่า โรบิน เสียชีวิต" คำกล่าวของดาราฮอลลิวูดผู้หนึ่ง เป็น1ในหลายเสียงที่ไว้อาลัยและแสดงความเสียใจต่อการจากไปของปู่ในโลกฮอลลิวูด เสมือนเสียใจกับการจากไปของญาติผู้ใหญ่ และหลายๆคนก็ยังไม่เชื่อและทำใจไม่ได้
คนรอบข้างที่รุ่นราวคราวเดียวกับผม ทราบข่าวแต่ไม่เสียใจอะไรเท่าไรนัก แต่สำหรับผมและเหล่าอาจารย์ นี่คือข่าวร้ายที่สะเทือนใจพวกเรา เพราะปู่โรบินก็เป็นคนที่พวกเราชื่นชอบมากๆ
หนังตลก หนังไซไฟ และหนังรางวัลหลายเรื่อง มีลายเซ็นอันมีเสน่ห์ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ตลอดเวลาหลายต่อหลายปี
ในตัวผมเอง แม้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับปู่ และถึงแม้ที่ทำนี้จะเหมือนไร้สาระและไม่ใช่เรื่องที่จะมาไว้อาลงอาลัย แต่ผมสามารถทำได้เพราะหน้าที่ปกติไม่ได้ขาดตกบกพร่อง
แต่ผมต้องทำ เพราะเขาคือปู่โรบิน นักแสดงคนโปรดที่ผมชื่นชอบ ชื่นชอบในความอบอุ่น ดวงตา ความหวัง และจิตวิญญาณที่ถูกบันทึกของปู่ในหนังทุกๆเรื่องที่บันทึกไว้ ผ่านยุคสมัยมานานเท่าใด ความทรงจำที่สร้างแรงบันดาลใจทำให้ผมพูดได้ว่า "ผมรักและเคารพปู่" เหมือนปู่เป็นญาติใกล้ชิด ปู่เป็นเหมือนเพื่อนทุกๆครั้งที่ผมดูหนังที่มีปู่ และปู่เป็นนักแสดงที่เปี่ยมไปด้วยความรัก แต่สุดท้ายเมื่อปู่จากไป ผมก็ขอแสดงความเสียใจยิ่ง
ถึงแม้ไม่ใช่กระทู้ที่มีคำคมบาดสะเทือนถึงอารมณ์ แต่คำทื่อๆอันซ้ำซากวนไปวนมาเหล่านี้ คือคำที่ออกมาจากใจของผม
หลังจากนี้เวลาที่ผมจะดูหนังของปู่ คงต้องทำใจครับ แต่เรื่องสุดท้ายที่ปู่ได้ทำไว้ อย่าง night at at the museum ภาค3 คือหนังอีกเรื่องที่ผมต้องดูให้ได้ เพราะมันเป็นบันทึกม้วนสุดท้ายของปู่แล้ว ในโลกของภาพยนตร์ที่เราจะได้เจอกัน. แต่ผมคงต้องเริ่มทบทวนเรื่องราวของปู่ เพื่อทบทวนย้อนรอยและตามหาแรงบันดาลใจ เพื่อให้รับเหตุการณ์ครั้งนี้ได้
สุดท้าย ผมได้แต่"ขอให้ปู่โรบินหลับสบาย ขอให้ปู่มีความสุข และถึงแม้ไม่ใช่การจากไปที่สบาย แต่ผมขอให้ปู่ที่อยู่ที่ไหนซักแห่งรับรู้ว่า ทุกคนเป็นกำบังใจให้ปู่เสมอครับ...ปู่โรบิน"
ล่าก่อนครับปู่......และสวัสดีครับชาวพันทิป