คุณคิดว่าของขวัญวันเกิดชิ้นไหนมีค่ามากทางความรู้สึกสำหรับตัวคุณ(เป็นสิ่งของ หรือ คำพูด หรืออื่นๆก็ได้ค่ะ) ลองมาแชร์กันดูน่ะค่ะ
ต้องเกริ่นก่อนว่าตัวจขกท.พึ่งผ่านวันเกิดมาเมื่อเดือนที่แล้วนี้เองค่ะ ตอนนี้อายุ 22ปีค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าตอนจขกท.อายุ18ได้เสียคุณพ่อไปด้วยเหตุที่ว่าพ่อเป็นโรคตับแข็งค่ะ(กินเหล้าน้อยไปหน่อยค่ะ 😁😁)ตอนนั้นจขกท.ได้โควต้าไปเรียนที่มหาลัยทางภาคเหนือค่ะคราวนี้ที่บ้านก็อยู่กันแค่4คน คือ แม่ หลาน 3คน อายุประมาณ 6-7ขวบค่ะ พ่อของจขกท.จากไปแบบรวดเร็วมากจขกท.กลับมาไม่ทันแม้กระทั่งจะอาบน้ำศพพ่อมันทำให้เสียใจมากทำให้คิดว่าแม้กระทั้งจะดูแลครั้งสุดท้ายยังไม่มีโอกาส ยอมรับน่ะค่ะว่าตัวจขกท.ถูกเลี้ยงมาแบบตามใจมากและเป็นคนที่ค่อนข้างพูดตรงและแรงมากทำให้ทะเลาะกับพ่อบ่อยๆ(เฉพาะเวลาพ่อเมาน่ะค่ะ)คือแบบบางทีเรามองไปเห็นแม่เราขายของมาเหนื่อยๆต้องมานั่งเจอกับสภาพที่พ่อเมาแล้วแบบบอกตรงๆค่ะว่าสุดๆเนื้องด้วยตอนนั้นจขกท.อาจจะยังเด็กความคิดโง่ๆก็เลยเกิดขึ้นค่ะ วันนั้นพ่อโยนจานข้าวใส่แม่เราก็แบบสวนทันทีค่ะโยนจานข้าวกลับใส่พ่อเหมือนกันมันเป็นความคิดชั่วๆที่ผุดขึ้นมาในหัวค่ะแต่พอทำเสร็จอารมณ์โมโหหายไปจขกท.ร้องไห้จนคิดว่าทำแบบนั้นไปได้อย่างไรนั่นพ่อน่ะ อยากจะตัดมือตัวเองทิ้งจริงๆเลยค่ะ เรื่องของพ่อก็มีประมาณนี้ค่ะ พอจัดงานศพพ่อเสร็จจขกท.ก็ต้องกลับไปเรียนต่อค่ะช่วงนั้นจขกท.ห่วงแม่มากๆกลัวแม่จะเหงา กลัวแม่จะเป็นอะไร กลัวไปหมดทุกอย่างค่ะ แต่แม่จขกท.เป็นผู้หญิงที่เข้มแข์็งค่ะพอเวลาเราโทรหาแม่ก็จะถามว่าเป็นไงบ้าง เหงามั้ย คิดถึงพ่อมั้ย แม่ก็จะตอบว่าไม่เป็นไรอยู่ได้สบายมากไม่ต้องห่วงน่ะจขกท.ก็อยู่ที่เชียงใหม่จนสอบเสร็จพอปิดเทอมกลับมาอยู่บ้านก็อยู่กับแม่ตลอดจนวันหนึ่งไปข้างนอกกับแม่มีแต่คนทักทำไมแม่ตัวเหลืองจังจขกท.ก็เลยพาแม่ไปเช็คที่รพ.ค่ะ (ครอบครัวเราฐานะค่อนข้างจนค่ะ)รพ.รัฐน่ะค่ะหมอก็บอกว่าแม่พักผ่อนน้อยต้องพักผ่อนเยอะๆไม่ได้เป็นอะไรมากให้ยาบำรุงเลือดมากินแค่นี้จบ...
เวลาผ่านไปร่วมเดือนค่ะวันนึงแม่ของจขกท.อาเจียนออกมาเป็นเลือดขอย้ำน่ะค่ะว่า"เลือด" เป็นประมาณเกือบขันอ่ะค่ะ จขกท.ตกใจมากไม่เคยเห็นแม่เป็นอย่างนี้จึงรีบนำตัวส่งรพ.เดิมค่ะหมอตรวจเสร็จบอกว่าแม่เป็น"ตับแข็งค่ะ"จขกท.ก็งงว่าแม่เป็นได้อย่างไรเพราะแม่ไม่กินเหล้า หรือสูบบุหรี่เลย แม่แลัะจขกท.ช็อกค่ะ ยอมรับว่าช็อกมากตัวจขกท.ได้ลองมานั่งคุยกับคนข้างบ้านค่ะเค้าเล่าให้ฟังว่าอาการของแม่จขกท.นั้นเหมือนอาการของพ่อจขกท.เลยจขกท.ตกใจมากกลัวแม่จะต้องจากไปอย่างกระทันหันเหมือนพ่อถามหมอหมอก็บอกแต่ว่ารักษาไม่หายหรอกมีแต่ต้องกินยาประคองชีวิตไปเท่านั้น!!!!
เดี๋ยวมีต่อน่ะค่ะ
ของขวัญวันเกิดที่มีค่าที่สุดของคุณคืออะไร???
ต้องเกริ่นก่อนว่าตัวจขกท.พึ่งผ่านวันเกิดมาเมื่อเดือนที่แล้วนี้เองค่ะ ตอนนี้อายุ 22ปีค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าตอนจขกท.อายุ18ได้เสียคุณพ่อไปด้วยเหตุที่ว่าพ่อเป็นโรคตับแข็งค่ะ(กินเหล้าน้อยไปหน่อยค่ะ 😁😁)ตอนนั้นจขกท.ได้โควต้าไปเรียนที่มหาลัยทางภาคเหนือค่ะคราวนี้ที่บ้านก็อยู่กันแค่4คน คือ แม่ หลาน 3คน อายุประมาณ 6-7ขวบค่ะ พ่อของจขกท.จากไปแบบรวดเร็วมากจขกท.กลับมาไม่ทันแม้กระทั่งจะอาบน้ำศพพ่อมันทำให้เสียใจมากทำให้คิดว่าแม้กระทั้งจะดูแลครั้งสุดท้ายยังไม่มีโอกาส ยอมรับน่ะค่ะว่าตัวจขกท.ถูกเลี้ยงมาแบบตามใจมากและเป็นคนที่ค่อนข้างพูดตรงและแรงมากทำให้ทะเลาะกับพ่อบ่อยๆ(เฉพาะเวลาพ่อเมาน่ะค่ะ)คือแบบบางทีเรามองไปเห็นแม่เราขายของมาเหนื่อยๆต้องมานั่งเจอกับสภาพที่พ่อเมาแล้วแบบบอกตรงๆค่ะว่าสุดๆเนื้องด้วยตอนนั้นจขกท.อาจจะยังเด็กความคิดโง่ๆก็เลยเกิดขึ้นค่ะ วันนั้นพ่อโยนจานข้าวใส่แม่เราก็แบบสวนทันทีค่ะโยนจานข้าวกลับใส่พ่อเหมือนกันมันเป็นความคิดชั่วๆที่ผุดขึ้นมาในหัวค่ะแต่พอทำเสร็จอารมณ์โมโหหายไปจขกท.ร้องไห้จนคิดว่าทำแบบนั้นไปได้อย่างไรนั่นพ่อน่ะ อยากจะตัดมือตัวเองทิ้งจริงๆเลยค่ะ เรื่องของพ่อก็มีประมาณนี้ค่ะ พอจัดงานศพพ่อเสร็จจขกท.ก็ต้องกลับไปเรียนต่อค่ะช่วงนั้นจขกท.ห่วงแม่มากๆกลัวแม่จะเหงา กลัวแม่จะเป็นอะไร กลัวไปหมดทุกอย่างค่ะ แต่แม่จขกท.เป็นผู้หญิงที่เข้มแข์็งค่ะพอเวลาเราโทรหาแม่ก็จะถามว่าเป็นไงบ้าง เหงามั้ย คิดถึงพ่อมั้ย แม่ก็จะตอบว่าไม่เป็นไรอยู่ได้สบายมากไม่ต้องห่วงน่ะจขกท.ก็อยู่ที่เชียงใหม่จนสอบเสร็จพอปิดเทอมกลับมาอยู่บ้านก็อยู่กับแม่ตลอดจนวันหนึ่งไปข้างนอกกับแม่มีแต่คนทักทำไมแม่ตัวเหลืองจังจขกท.ก็เลยพาแม่ไปเช็คที่รพ.ค่ะ (ครอบครัวเราฐานะค่อนข้างจนค่ะ)รพ.รัฐน่ะค่ะหมอก็บอกว่าแม่พักผ่อนน้อยต้องพักผ่อนเยอะๆไม่ได้เป็นอะไรมากให้ยาบำรุงเลือดมากินแค่นี้จบ...
เวลาผ่านไปร่วมเดือนค่ะวันนึงแม่ของจขกท.อาเจียนออกมาเป็นเลือดขอย้ำน่ะค่ะว่า"เลือด" เป็นประมาณเกือบขันอ่ะค่ะ จขกท.ตกใจมากไม่เคยเห็นแม่เป็นอย่างนี้จึงรีบนำตัวส่งรพ.เดิมค่ะหมอตรวจเสร็จบอกว่าแม่เป็น"ตับแข็งค่ะ"จขกท.ก็งงว่าแม่เป็นได้อย่างไรเพราะแม่ไม่กินเหล้า หรือสูบบุหรี่เลย แม่แลัะจขกท.ช็อกค่ะ ยอมรับว่าช็อกมากตัวจขกท.ได้ลองมานั่งคุยกับคนข้างบ้านค่ะเค้าเล่าให้ฟังว่าอาการของแม่จขกท.นั้นเหมือนอาการของพ่อจขกท.เลยจขกท.ตกใจมากกลัวแม่จะต้องจากไปอย่างกระทันหันเหมือนพ่อถามหมอหมอก็บอกแต่ว่ารักษาไม่หายหรอกมีแต่ต้องกินยาประคองชีวิตไปเท่านั้น!!!!
เดี๋ยวมีต่อน่ะค่ะ