คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
สงสารน้องจขกท.มากๆนะครับ... เราหัวอกเดียวกัน
พี่เคยเจอเรื่องแบบเดียวกับน้องจขกท.มาก่อนครับ ตอนอายุ 14-15 คือแม่มีชู้
โดยพี่จับได้ตอนไปค้นของในจักรเย็บผ้า แล้วไปเจอจดหมายรักที่แม่เขียนถึงหัวหน้างานของแม่ในลิ้นชักจักรครับ
เนื้อจดหมายบอกว่าให้อดทน แม่กำลังจะทิ้งพ่อไปอยู่ด้วยกัน
คือช่วงนั้นพ่อพี่เริ่มป่วยครับ ทำงานหาเลี้ยงไม่ได้เท่าเดิม แม่ก็เลยทำงานพิเศษขายที่ดิน
ก็ได้ "เปิดหูเปิดตา" แบบที่แม่ของน้องจขกท.ว่าน่ะแหละ
ช่วงนี้คือช่วงอันตรายของชีวิตคู่เลย เรื่องเปิดหูเปิดตานี่นะ
พี่ก็เคยระแวงเหมือนที่หนูระแวงแหละครับ แต่ไม่เคยคิดเลยว่าแม่จะทำแบบนั้นได้
มันเป็นความเจ็บปวดและเป็นบาดแผลทางใจจนถึงวันนี้
เหมือนโลกถล่มลงตรงหน้าตอนถือจม.
แต่พี่เลือกที่จะไม่บอกพ่อ เพราะถ้าพ่อรู้พ่อคงตายแน่
และพอพี่โตเป็นผู้ใหญ่ ประมาณ 29-30 เคยบอกกับแม่เรื่องนี้
แรกๆ แม่พี่ไม่ยอมรับ ยังยันหัวชนฝาว่าไม่ได้ทำๆ
ขนาดหลักฐานประจักษ์ชัด คนโกหกก็ยังโกหกวันยังค่ำ
หลายปีต่อมา พอเอ่ยถึงเรื่องนี้อีก (ที่เอ่ยเพราะเวลาแม่ชอบพรีเซนต์ตัวเองว่าเป็นคนดี..พี่ก้จะติง และบอกว่าคนเราก็มีด้านมืดเหมือนกัน)
แม่ลืมไปว่าเคยบอกว่าไม่ได้ทำ คราวนี้แม่พี่บอกว่า... "ที่ทำไปเพราะจำเป็นต้องทำ ต้องหาเลี้ยงปากท้อง ไม่งั้นลูกจะเอาอะไรกิน"
ตกลงคือพี่ผิดอีก ทำให้แม่มีชู้
ทั้งหมดที่พี่เล่ามาเพื่อจะบอกน้องจขกท.ว่า...แม่ของน้องไม่เปลี่ยนหรอกครับ
คนที่ทำตามความต้องการของตัวเองโดยไม่สนความทุกข์ของคนอื่น จะไม่เห็นแก่ใคร ไม่ว่าจะคู่สมรสหรือลูก
มันคือความเห็นแก่ตัวล้วนๆ ไม่มีความสงสารเห็นใจคนอื่นมาเจือปน
สิ่งที่น้องทำได้ มีแต่ "ทำใจ" ครับ
แล้ววันหนึ่งพ่อจะรู้ได้เอง วันนั้นพ่อของน้องจะต้องการน้องมาก น้องต้องเข้มแข็งเพื่อท่านนะครับ
ส่วนพ่อพี่ พี่พยายามแล้ว แต่พ่ออาการทรุดลงมากหลังจากนั้น
แล้วก็ฆ่าตัวตายครับ
พี่เคยเจอเรื่องแบบเดียวกับน้องจขกท.มาก่อนครับ ตอนอายุ 14-15 คือแม่มีชู้
โดยพี่จับได้ตอนไปค้นของในจักรเย็บผ้า แล้วไปเจอจดหมายรักที่แม่เขียนถึงหัวหน้างานของแม่ในลิ้นชักจักรครับ
เนื้อจดหมายบอกว่าให้อดทน แม่กำลังจะทิ้งพ่อไปอยู่ด้วยกัน
คือช่วงนั้นพ่อพี่เริ่มป่วยครับ ทำงานหาเลี้ยงไม่ได้เท่าเดิม แม่ก็เลยทำงานพิเศษขายที่ดิน
ก็ได้ "เปิดหูเปิดตา" แบบที่แม่ของน้องจขกท.ว่าน่ะแหละ
ช่วงนี้คือช่วงอันตรายของชีวิตคู่เลย เรื่องเปิดหูเปิดตานี่นะ
พี่ก็เคยระแวงเหมือนที่หนูระแวงแหละครับ แต่ไม่เคยคิดเลยว่าแม่จะทำแบบนั้นได้
มันเป็นความเจ็บปวดและเป็นบาดแผลทางใจจนถึงวันนี้
เหมือนโลกถล่มลงตรงหน้าตอนถือจม.
แต่พี่เลือกที่จะไม่บอกพ่อ เพราะถ้าพ่อรู้พ่อคงตายแน่
และพอพี่โตเป็นผู้ใหญ่ ประมาณ 29-30 เคยบอกกับแม่เรื่องนี้
แรกๆ แม่พี่ไม่ยอมรับ ยังยันหัวชนฝาว่าไม่ได้ทำๆ
ขนาดหลักฐานประจักษ์ชัด คนโกหกก็ยังโกหกวันยังค่ำ
หลายปีต่อมา พอเอ่ยถึงเรื่องนี้อีก (ที่เอ่ยเพราะเวลาแม่ชอบพรีเซนต์ตัวเองว่าเป็นคนดี..พี่ก้จะติง และบอกว่าคนเราก็มีด้านมืดเหมือนกัน)
แม่ลืมไปว่าเคยบอกว่าไม่ได้ทำ คราวนี้แม่พี่บอกว่า... "ที่ทำไปเพราะจำเป็นต้องทำ ต้องหาเลี้ยงปากท้อง ไม่งั้นลูกจะเอาอะไรกิน"
ตกลงคือพี่ผิดอีก ทำให้แม่มีชู้
ทั้งหมดที่พี่เล่ามาเพื่อจะบอกน้องจขกท.ว่า...แม่ของน้องไม่เปลี่ยนหรอกครับ
คนที่ทำตามความต้องการของตัวเองโดยไม่สนความทุกข์ของคนอื่น จะไม่เห็นแก่ใคร ไม่ว่าจะคู่สมรสหรือลูก
มันคือความเห็นแก่ตัวล้วนๆ ไม่มีความสงสารเห็นใจคนอื่นมาเจือปน
สิ่งที่น้องทำได้ มีแต่ "ทำใจ" ครับ
แล้ววันหนึ่งพ่อจะรู้ได้เอง วันนั้นพ่อของน้องจะต้องการน้องมาก น้องต้องเข้มแข็งเพื่อท่านนะครับ
ส่วนพ่อพี่ พี่พยายามแล้ว แต่พ่ออาการทรุดลงมากหลังจากนั้น
แล้วก็ฆ่าตัวตายครับ
แสดงความคิดเห็น
เรารู้ว่า แม่มีชู้ และแม่ก็รู้ว่า เรารู้
ปล.เราขอโทษนะ ยาวไป คือเราไม่รู้จะไประบายให้ใครฟัง อีกอย่าง เราไม่อยากให้คนรู้ตัวตนของเราด้วย วอนทุกคนช่วยด้วยน่ะค่ะ