ถูกรักทำร้าย แล้วต้องทำร้ายรัก จริงหรือ ???

เมื่อก่อนตอนยังไม่ประสีประสาอะไร ผมก็คิดเหมือนกันแหละครับว่ารักมันทำร้ายเราได้มากมายขนาดนี้เชียวเหรอ!?!?

แต่พอโตขึ้น คิด วิเคราะห์เหตุผลได้มากขึ้น มันทำให้ทราบครับว่าจริง ๆ แล้ว "ความรัก" ไม่เคยทำร้ายใคร แต่ที่ทำร้ายเราคือ "ความไม่รัก" ต่างหากครับ ซึ่งนั่นมันทำให้มุมมองความรักของผมเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงเลยครับ เหตุผลที่ผมถือครองความโสดมาหลายปี มันไม่ใช่เพราะว่ากลัวความรัก แต่จริง ๆ คือกลัวความผิดหวังครับ ยอมรับว่ากลัวมาก ๆ เพราะผมเคยเกือบเอาชีวิตไม่รอดจากการผิดหวังจากความ(ไม่)รักที่ผ่านมาครับ...

แต่ทุกวันนี้ผมพร้อมนะครับที่จะมอบและรับความรักให้กันและกัน กับคนที่รู้สึกว่าผมคือความสุขในชีวิตของเค้าอ่ะครับ (ถ้าผมเจอคนที่รู้สึกกับผมแบบนั้นจริง) ส่วนกับแฟนคนก่อน ๆ ตอนนี้เราก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันครับ ให้อภัยซึ่งกันและกันกับสิ่งที่ทำต่อกันในอดีต มีความรัก, ความหวังดีและความจริงใจต่อกันในสถานะเพื่อนครับ มันเลยทำให้ไม่รู้สึกอึดอัดเวลาที่ต้องเจอหน้ากันหรืออยู่ด้วยกัน ๒ ต่อ ๒ อ่ะครับ

ซึ่งนี่เป็นข้อพิสูจน์ความคิดสำหรับตัวผมเองได้จริง ๆ ครับว่า "ความรักไม่เคยทำร้ายใคร แต่ที่ทำร้ายคือ ความไม่รัก"...

ไม่ว่าจะเป็นเค้าไม่รักเราหรือเราไม่รักตัวเองครับ ต้องลองคิดทบทวนดูนะครับ ว่าที่ผ่านมาเราหลอกตัวเองหรือเปล่าครับ ว่าที่ทั้งเค้าและเราทำไปมันเรียกว่า "ความรัก" จริง ๆ หรือเปล่า!?!?

อย่าใฟ้ประสบการณ์ที่โดนความไม่รักทำร้าย มาทำร้ายความรักเลยนะครับ...

ยังไงก็อย่าทำร้ายความรักนะครับ สู้ ๆ ครับ