เราวิ่งได้ 4 เดือนแล้วค่ะ วิ่งแถวที่ทำงานในต่างจังหวัด ตอนวิ่งใหม่ๆเราก็ตื่นเช้า เสื้อยืดที่ใส่นอน เปลี่ยนกางเกงลำลองแล้วออกไปวิ่งค่ะ แต่พอวิ่งเยอะขึ้น เหงื่อก็ท่วม แขนก็ดำไม่เท่ากัน ก็เริ่มหาเสื้อวิ่งแขนกุดมาใส่ กางเกงวิ่งขาสั้นก็กล้าใส่แล้ว แรกๆก็เขินเหมือนกันค่ะเพราะเราไม่ได้หุ่นนักกีฬา ขาก็อวบ แต่กางเกงวิ่งมันสบายกว่ากันเยอะ

ไม่นานมานี้ไปสอยเสื้อกล้ามที่มีบราในตัวของไนกี้มา ๒ ตัวกะว่าจะไว้ใส่ลงวิ่งมินิมาราธอนสนามแรก ... เช้านี้เลยลองเอามาใส่ดูว่าวิ่งแล้วอึดอัดไหม ปรากฎว่า โคตรอึดอัดเลยค่ะ วิ่งได้ 2 กิโลก็กลับเลย ไม่ใช่เพราะเสื้อนะคะ แต่เพราะรู้สึกโดนคุกคาม คือตอนที่เราเดินเร็ววอร์มอัพตามปกติ เดินไปสักพักก็มีคนมาจ็อคตามหลังเรามาใกล้ๆ แล้วไม่ยอมแซง เราก็เลยเดินช้าลง คราวนี้เค้าวิ่งมาประกบเลย ปรากฏว่าเป็นอาเจ็กคนนึง (เคยเจอหลายครั้งแต่ไม่เคยทักทายคุยกันนะคะ) แล้วหันมาจ้องหน้าเรา เราก็ไม่มองตอบอะ เดินก้มหน้าแล้วพอไม่ไหวก็เริ่มวิ่งหนีเลย ... จริงๆเจออาเจ็กคนนี้ตอนวิ่งบ่อยๆ ปกติแกจะเดินกับเพื่อนๆแก ไม่เคยทักไม่เคยคุย เพราะเราใส่หูฟังแล้วก็วิ่งๆของเราไปเรื่อยๆ พอเราวิ่งผ่านกลุ่มอาเจ็กคนนี้เมื่อไหร่ อาเจ็กแกก็จะวิ่งตามเราแล้วเร่งสปีดแซงเราให้ได้ แล้วไปหยุดหอบอยู่ข้างหน้า เจออย่างนี้มา 5-6 ครั้ง เราเองก็ขำๆ ไม่ได้คิดอะไร กลัวแต่แกจะหัวใจวายเสียก่อน ... แต่วันนี้ไม่ไหวจริงๆค่ะ เล่นวิ่งประกบแล้วจ้องหน้า เรายิ่งไม่ค่อยมั่นใจกับเสื้อกล้ามเว้าแขนของตัวเอง สงสัยต้องกลับใส่เสื้อยืดเน่าๆซ้อมเหมือนเดิม
หรือสะบัดหางม้าไม่สนใจใครจะมอง ฉันจะวิ่ง!!! .... ว่าแต่กรณีอาเจ็กคนนี้มันปกติไหมคะ คือเราไม่กลัวเรื่องความปลอดภัยนะคะ เพราะวิ่งตอนฟ้าสว่างแล้วและคนก็เยอะ แต่ไม่รู้ว่าตัวเองกังวลไปเองรึเปล่า



วันนี้เราแต่งตัวซ้อมวิ่งประมาณนี้ ใส่สบายนะคะ เสียดายยังวิ่งไม่ถึงไหน เหงื่อยังไม่เยอะเลยไม่รู้ว่าจะโอเคไหม