เรื่องกล้าบ้าบิ่นอะไรในชีวิต ที่เคยทำแล้วรู้สึกว่าบ้าสุด ๆ ที่ทำลงไป

สำหรับเราอยู่กรุงเทพ เรามีแฟนอยู่ระนอง เมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว ก็อายุสักประมาณ 25
เป็นช่วงที่แฟนเรางานเยอะมาก คือไม่ได้เจอกันประมาณ 3 เดือน และที่สำคัญเราเป็นคนชอบเซอร์ไพรส์...
วันนึง เลยคิดขึ้นมาว่าไปหาดีกว่า คิดได้วันนี้ ไปพรุ่งนี้เลย ก่อนไปยังมีนัดตีแบตที่เบี้ยวไม่ได้
ก็ตีแบตเสร็จ สองทุ่ม อาบน้ำที่ออฟฟิศ...ขับรถไประนองตอนสามทุ่ม.... ซึ่ง..เราไม่เคยไปมาก่อนเลย
อยู่บนถนนเส้น ธนบุรี ปากท่อ...ขับไปก็ถามตัวเองไป เฮ้ย เอาจริงดิ กุจะไปจริง ๆ หรอวะเนี่ย หกร้อยโลนะเว๊ยยย
ขับไปเรื่อย ตาตื่นมาก ไม่ง่วงเลย พอเลี้ยวขวาตรงแยกปฐมพรเข้าระนอง จะตีสองแล้ว หมอกลงอีก ทางก็มืด เปิดไฟสูงก็ชนหมอก
ทางก็โค้งตลอด...จำได้ว่าเดียวดายมาก รถแทบไม่มี แถมมีโค้งที่มีรถอุบัติเหตุเยอะ ๆ อีกหลายโค้ง
จนโน่น ตีสามกว่า เราก็ถึงระนอง....ก็เปิดโรงแรมนอน นอนไม่หลับอีก เพราะคิดแผนเซอร์ไพรส์แฟนตอนเช้า
ได้หลับจริง ๆ ก็ตีห้าละ เช้าตื่นมาไปเซอร์ไพรส์แฟนหน้าที่ทำงาน พี่แกโวยวายเราใหญ่ ว่ามาได้ไง อันตราย
และที่สำคัญ คือเราไปแล้ว เจอกัน กินข้าวกลางวัน แล้วก็ขับรถกลับ 555 เพราะลางานมาได้วันเดียว

สำหรับเรา เราคิดเลยว่านี่น่าจะเป็นเรื่องบ้าบิ่นที่สุดในชีวิตเราละ
ปล. ไม่รู้จะแท็กอะไร ความรักวัยรุ่นยังได้อยู่มั๊ย 5555
ที่นึกขึ้นมาได้ เพราะพรุ่งนี้กำลังจะลงไปอีก 5555 แต่คราวนี้ไปกลางวันละค่าา