ทำให้รู้เรื่องและได้เรื่อง

อาจถือเป็นเรื่องปกติที่การปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์   นำมาซึ่งความพอใจหรือไม่น่าพอใจในระดับแตกต่างกัน
เพราะ  คนเราแตกต่างกัน  และมีระดับความต้องการที่หวังบรรลุหรือได้คำตอบที่ไม่เหมือนกัน

ดังนั้น  การสื่อสารจึงจำเป็นอย่างยิ่ง  และการเจรจาหรือต่อรองจักทำให้ รู้เรื่อง และได้เรื่อง
ที่จักเป็นแนวโน้มของข้อยุติที่ยุติธรรม หรือยอมรับได้ ..........ไม่มากก็น้อย

มันไม่มีอะไรที่เป็นที่สุด  หรือ หยุดนิ่ง ...บริบูรณ์ครบ
มีแต่  ความพอใจที่ยอมรับได้ในระดับที่เป็นไปได้ เท่าที่แนวโน้มของความน่าจะเป็น..เกื้อหนุน

คนเราจึงต้องพูดจากัน  แลกเปลี่ยนทัศนะหรือความต้องการให้เป็นที่ประจักษ์ทั้งสองฝ่าย
การอยู่ร่วมกัน  หรือ ความร่วมมือกัน จึงจักมีความเป็นไปได้

การเก็บกด   เก็บงำ  หรือ  น้อยเนื้อต่ำใจ  ไม่ได้ช่วยให้ปัจจุบันขณะของความสัมพันธ์ดีขึ้นได้
และคงไม่ใช่ หรือไม่อาจเรียก  ว่าเป็นความอดกลั้น อดทน  ที่มีผลยั่งยืน หรือนำสันติสุขมาให้
เพราะ   ในเมื่อความจริงไม่ได้รับการเปิดเผย หรือยอมรับแล้วไซ้ร
ไฉนเลย  จะยึดอะไรเป็นแก่นแกนของความสัมพันธ์ที่กำลังดำเนินอยู่  หรือดำเนินไป  ได้เล่า...