จงปฏิบัติต่อผู้อื่น...

จงปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยมาตรฐานความเป็นมนุษย์คนหนึ่ง
อย่างอื่น  ....เป็นแค่สีสรร

ไม่ว่าอีกฝ่าย  จะเด็กกว่า  หรือเป็นผู้ใหญ่กว่า  หรือแก่กว่า
ไม่ว่าอีกฝ่าย จะรวยกว่า  หรือจนกว่า  
ไม่ว่าอีกฝ่าย จะดูดีกว่า  หรือดูแย่กว่า
ไม่ว่าอีกฝ่าย จะสวย-หล่อ  หรืออัปลักษณ์  พิการ  เจ็บป่วยหรือน่ารังเกียจ..
ไม่ว่าอีกฝ่ายจะ  ดี-เด่น-ดัง  หรือ  ถูกตีตราว่า  โหด-เลว-ทราม  
ไม่ว่าอีกฝ่ายจะ  ฉลาด หรือโง่ ไร้การศึกษา  กักขฬะ ปอนๆ มีกลิ่นอายของขยะสังคม

และไม่ว่าอีกฝ่ายจะมีอดีตเป็นมาอย่างไร  หรือมีสถานะอย่างไร
"เขาหรือเธอ"  ที่อยู่ตรงหน้า  หรือที่คุณต้องปฏิสัมพันธ์ตามหน้าที่แล้วไซ้ร
จงปฏิบัติต่ออีกฝ่ายด้วยมาตรฐานมนุษย์คนหนึ่งไว้ก่อนเสมอ  
ด้วยความเคารพในสภาพมนุษย์ ..คนหนึ่ง และเป็นบุคคลคนหนึ่ง

ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ  ประหม่า หรือทำอะไรเป็นพิเศษ  เพียงแต่เคารพในความแตกต่างระหว่างคุณกับอีกฝ่าย
แล้วรักษาระยะห่าง ..ตามสมควร    ไม่ต้องเอาใจ หรือแสดงความไม่พอใจ  มุ่งทำหน้าที่ให้แล้วเสร็จเป็นสรณะ

ทำได้เช่นนี้   วิถีแห่งการงาน ก็จะสม่ำเสมอ   ก้าวไปข้างหน้า
ไม่เหนื่อยกับความผันผวนของความเป็นปุถุชน  ทั้งของอีกฝ่ายและตัวคุณเอง