วันที่2ของการเปลี่ยนตัวเองของผม
วันนี้วันที่ 12 กรกฎาคม 2557
ผมตื่นนอนมาตอนเช้าตามเวลาที่วางแผนไว้ด้วยนาฬิกาปลุก หลังจากตื่นมาผมก็ออนPantip ดูกระทู้ที่ผมตั้งไว้ ผมเริ่มมีกำลังใจมากขึ้นจากเพื่อนๆในPantipที่คอยให้กำลังใจผม ผมไปถึงเซ็นทรัลปิ่นเกล้า และรีบตรงไปร้าน BTS แบบไม่สนใจสิ่งรอบข้าง ผมเลือกซื้อหนังสืออยู่ประมาณ15นาที นั่งเปิดอ่านคร่าวๆ แล้วก็ตัดสินใจหยิบมา2เล่ม เป็นการเตรียมตัวสอบ CU-BEST และ CU-TEP หลังจากได้หนังสือ2เล่มผมได้นัดเจอกับเพื่อนสาวสมัยประถมที่ทำงานBankที่นั่น เรายืนคุยกันประมาณ10นาที ดูเหมือนทุกๆคนรอบตัวผมจะดูเป็นห่วงผมมาก แต่วันนี้ผมนิ่งขึ้นมากจนเพื่อนทักว่าไม่เหมือนผมคนเดิมที่ออกเกรียนๆ หลังจากคุยกันเสร็จ ผมรีบกลับบ้านทันทีไม่แวะที่ไหนเพื่อที่จะมาแก้ไขResume และเริ่มหาที่สมัครงานตอนบ่าย3โมงนิดๆ ผมเริ่มหาที่สมัครงานจากประสบการณ์ทำงานจากที่เก่า นั่นก็คือProgramer .net ผมมุ่งเน้นแต่ที่ๆรับสมัครงาน.net และผมก็ได้วางแผนเอาไว้แล้วว่าในวันพรุ่งนี้ผมจะเริ่มทบทวนความรู้ด้านโปรแกรมเมอร์ใหม่ทั้งหมด หลังจากสมัครงานเสร็จผมก็ได้เตรียมตัวไปเล่นฟิตเนส ในระหว่างที่ผมเดินไปเพื่อที่จะเข้าฟิตเนส ผมก็อดใจไม่ได้ในเรื่องของบุหรี่ ผมสูบมันจนได้มันยากจริงๆในการเลิก ผมยังใจแข็งไม่พอ และผมก็คิดวิธีที่จะเลิกมันได้ โดยผมจะตั้งเงื่อนไขกับตัวเองว่า ถ้าผมสูบบุหรี่1มวน ผมต้องวิ่งเพื่อลดcalเพิ่ม10 cal
หลังจากการเล่นฟิตเนสเสร็จ ผมก็ได้เห็นข้อความจากเพื่อนในกลุ่มline ว่าอดีตแฟนของผมเคยตั้งสเตตัสแอบกรี๊ดพี่คนที่แอบชอบ และนั่นทำให้ผมแถบคลั่งอีกครั้ง ผมพยายามโทรติดต่อเธอแต่เธอไม่รับ ผมจึงส่งข้อความไปกวนเพื่อนๆของเธอ ผมละเมิณสัญญาและนั่นทำให้เธอโกรธมาก เธอบอกจะไม่ยอมมาเจอผม เธอบอกว่าเธอกำลังกลัวผม นั่นทำให้ผมdownลงหนักกว่าเก่า ผมใช้เวลานั่งนิ่งๆประมาณ5นาที และผมก็ตัดสินใจลบเบอร์โทรเธอออกจากมือถือของผม ผมจำเบอร์เธอไม่ได้ เพราะฉะนั้นผมจะไม่มีทางทำผิดสัญญาอีกแน่นอน ผมส่งข้อความสุดท้ายไปหาเธอว่าผมจะไม่ส่งอะไรมากวนเธออีก ถ้าเธออยากคุย เธอก็โทรมา ถ้าเธออยากเจอ เธอก็นัดมา ในระหว่างที่ผมเขียนไดอารี่อยู่ จู่ๆผมก็เริ่มที่จะตัดใจจากเธอ ผมกำลังคิดว่าผมพุ่งประเด็นผิด ผมเริ่มคิดใหม่ว่าถ้าผมเลิกเอาหัวสมองที่มาคิดเรื่องเธอ มาพุ่งเป้าที่ตัวเองมันน่าจะดีกว่า ผมต้องพยายามทำตัวเองให้เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีให้ได้ เพราะก่อนที่จะดูแลคนอื่นได้ เราต้องดูแลตัวเองให้ได้ก่อน ผมเริ่มคิดแบบนั้นและตัดสินใจเลิกคิดถึงเธอ ผมส่งข้อความทิ้งท้ายสุดไปว่า "จะไม่มาเจอตามโควต้าก็ได้ แต่ผมขอแค่ข้อเดียว นั่นคือวันที่14 กุมภาพันธ์ 2558 ออกมาเจอผมได้ไหม" และเธอก็ตอบตกลง นั่นทำให้ผมยิ้มแก้มปริไม่หุบ ผมดีใจได้ซักพักก็เปลี่ยนโหมดตัวเองให้มาอยู่ในโลกของความเป็นจริง ผมเริ่มวางแผนว่าพรุ่งนี้ผมจะทำอะไร ผมเริ่มเขียนตารางของวันพรุ่งนี้ วันนี้ผมทำทุกอย่างตามตาราง และผมก็อยากให้มันเป็นแบบนี้เรื่อยๆ หลังจากที่ผมเขียนตารางเสร็จ(วันนี้ผมใช้เวลาแปบเดียว) ผมก็เริ่มทำความสะอาดห้อง อาบน้ำ ซักผ้า ดูแลตัวเองให้สะอาด และก่อนที่ผมจะเข้านอนก็มานั่งเขียนไดอารี่นี้ต่อให้จบ (ปิดท้ายวันนี้น่าจะเป็นวันแรกในรอบหลายเดือนที่ผมอยู่บ้านแต่ผมไม่ได้เปิดเกมส์เล่นเลย)
ตารางเวลาของวันพรุ่งนี้
6.00 ตื่นนอน อาบน้ำแปรงฟัน
6.30 -7.30 วิ่งตอนเช้า
7.30- 8.30 กินข้าวเข้า
8.30-15.00 ทบทวนความรู้ Programer
15.00 -21.00 เป็นเวลาพักของผม
ปล. ในวันพรุ่งนี้ฟิตเนสปิด ผมจึงใช้วิธีออกไปวิ่งตอนเช้าแทน
217วัน ขอเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อพิสูจณ์รักแท้ วันที่2
วันนี้วันที่ 12 กรกฎาคม 2557
ผมตื่นนอนมาตอนเช้าตามเวลาที่วางแผนไว้ด้วยนาฬิกาปลุก หลังจากตื่นมาผมก็ออนPantip ดูกระทู้ที่ผมตั้งไว้ ผมเริ่มมีกำลังใจมากขึ้นจากเพื่อนๆในPantipที่คอยให้กำลังใจผม ผมไปถึงเซ็นทรัลปิ่นเกล้า และรีบตรงไปร้าน BTS แบบไม่สนใจสิ่งรอบข้าง ผมเลือกซื้อหนังสืออยู่ประมาณ15นาที นั่งเปิดอ่านคร่าวๆ แล้วก็ตัดสินใจหยิบมา2เล่ม เป็นการเตรียมตัวสอบ CU-BEST และ CU-TEP หลังจากได้หนังสือ2เล่มผมได้นัดเจอกับเพื่อนสาวสมัยประถมที่ทำงานBankที่นั่น เรายืนคุยกันประมาณ10นาที ดูเหมือนทุกๆคนรอบตัวผมจะดูเป็นห่วงผมมาก แต่วันนี้ผมนิ่งขึ้นมากจนเพื่อนทักว่าไม่เหมือนผมคนเดิมที่ออกเกรียนๆ หลังจากคุยกันเสร็จ ผมรีบกลับบ้านทันทีไม่แวะที่ไหนเพื่อที่จะมาแก้ไขResume และเริ่มหาที่สมัครงานตอนบ่าย3โมงนิดๆ ผมเริ่มหาที่สมัครงานจากประสบการณ์ทำงานจากที่เก่า นั่นก็คือProgramer .net ผมมุ่งเน้นแต่ที่ๆรับสมัครงาน.net และผมก็ได้วางแผนเอาไว้แล้วว่าในวันพรุ่งนี้ผมจะเริ่มทบทวนความรู้ด้านโปรแกรมเมอร์ใหม่ทั้งหมด หลังจากสมัครงานเสร็จผมก็ได้เตรียมตัวไปเล่นฟิตเนส ในระหว่างที่ผมเดินไปเพื่อที่จะเข้าฟิตเนส ผมก็อดใจไม่ได้ในเรื่องของบุหรี่ ผมสูบมันจนได้มันยากจริงๆในการเลิก ผมยังใจแข็งไม่พอ และผมก็คิดวิธีที่จะเลิกมันได้ โดยผมจะตั้งเงื่อนไขกับตัวเองว่า ถ้าผมสูบบุหรี่1มวน ผมต้องวิ่งเพื่อลดcalเพิ่ม10 cal
หลังจากการเล่นฟิตเนสเสร็จ ผมก็ได้เห็นข้อความจากเพื่อนในกลุ่มline ว่าอดีตแฟนของผมเคยตั้งสเตตัสแอบกรี๊ดพี่คนที่แอบชอบ และนั่นทำให้ผมแถบคลั่งอีกครั้ง ผมพยายามโทรติดต่อเธอแต่เธอไม่รับ ผมจึงส่งข้อความไปกวนเพื่อนๆของเธอ ผมละเมิณสัญญาและนั่นทำให้เธอโกรธมาก เธอบอกจะไม่ยอมมาเจอผม เธอบอกว่าเธอกำลังกลัวผม นั่นทำให้ผมdownลงหนักกว่าเก่า ผมใช้เวลานั่งนิ่งๆประมาณ5นาที และผมก็ตัดสินใจลบเบอร์โทรเธอออกจากมือถือของผม ผมจำเบอร์เธอไม่ได้ เพราะฉะนั้นผมจะไม่มีทางทำผิดสัญญาอีกแน่นอน ผมส่งข้อความสุดท้ายไปหาเธอว่าผมจะไม่ส่งอะไรมากวนเธออีก ถ้าเธออยากคุย เธอก็โทรมา ถ้าเธออยากเจอ เธอก็นัดมา ในระหว่างที่ผมเขียนไดอารี่อยู่ จู่ๆผมก็เริ่มที่จะตัดใจจากเธอ ผมกำลังคิดว่าผมพุ่งประเด็นผิด ผมเริ่มคิดใหม่ว่าถ้าผมเลิกเอาหัวสมองที่มาคิดเรื่องเธอ มาพุ่งเป้าที่ตัวเองมันน่าจะดีกว่า ผมต้องพยายามทำตัวเองให้เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีให้ได้ เพราะก่อนที่จะดูแลคนอื่นได้ เราต้องดูแลตัวเองให้ได้ก่อน ผมเริ่มคิดแบบนั้นและตัดสินใจเลิกคิดถึงเธอ ผมส่งข้อความทิ้งท้ายสุดไปว่า "จะไม่มาเจอตามโควต้าก็ได้ แต่ผมขอแค่ข้อเดียว นั่นคือวันที่14 กุมภาพันธ์ 2558 ออกมาเจอผมได้ไหม" และเธอก็ตอบตกลง นั่นทำให้ผมยิ้มแก้มปริไม่หุบ ผมดีใจได้ซักพักก็เปลี่ยนโหมดตัวเองให้มาอยู่ในโลกของความเป็นจริง ผมเริ่มวางแผนว่าพรุ่งนี้ผมจะทำอะไร ผมเริ่มเขียนตารางของวันพรุ่งนี้ วันนี้ผมทำทุกอย่างตามตาราง และผมก็อยากให้มันเป็นแบบนี้เรื่อยๆ หลังจากที่ผมเขียนตารางเสร็จ(วันนี้ผมใช้เวลาแปบเดียว) ผมก็เริ่มทำความสะอาดห้อง อาบน้ำ ซักผ้า ดูแลตัวเองให้สะอาด และก่อนที่ผมจะเข้านอนก็มานั่งเขียนไดอารี่นี้ต่อให้จบ (ปิดท้ายวันนี้น่าจะเป็นวันแรกในรอบหลายเดือนที่ผมอยู่บ้านแต่ผมไม่ได้เปิดเกมส์เล่นเลย)
ตารางเวลาของวันพรุ่งนี้
6.00 ตื่นนอน อาบน้ำแปรงฟัน
6.30 -7.30 วิ่งตอนเช้า
7.30- 8.30 กินข้าวเข้า
8.30-15.00 ทบทวนความรู้ Programer
15.00 -21.00 เป็นเวลาพักของผม
ปล. ในวันพรุ่งนี้ฟิตเนสปิด ผมจึงใช้วิธีออกไปวิ่งตอนเช้าแทน