เขียนจากประสบการณืกับกลุ่ม สมาชิกเก็งกำไรรายวัน ใน FB

เครื่องมือ ทั้งสองยังคงมองเหมือนเดิม แต่ตลาด ก็ไม่ได้ถูกกดดันจากเครื่องมือเลย  ( นี่คือ ภาพ ที่รายย่อยต้อง จำว่า เวลาต่างชาติ หรือ กระแสเงินมากมาก จะเข้าตลาด จะไม่สนใจทั้งปัจจัยพื้นฐานหรือ กราฟเทคนิค ใดใด เพราะ ความมีเงินเยอะ มีอิทธิพลเหนือปัจจัยทั้งปวง) ดังนั้น เวลามีแรงขายแล้ววอลุ่ม ,แวลู่มากมาก ๆ ต้องระวัง อาจเป็นการขาย วันแรกแล้วมีรีบาวน์ตามก็ต้องขายไปเลย เพราะ ในวันต่อ ๆ ไป แรงซื้อ หาย ราคาก็จะซึมลงเรื่อย ๆ (ให้เป็นข้อสังเกตุ เพราะ ตลาดเป็นเช่นนี้เสมอ ๆ )
รายย่อยไม่ต้องกังวลกับ ดัชนีมากนัก ว่า set จะไป 1600 ไป 2000 ปลายปี หรือ ไม่ (ไม่แม้จะได้ยิน หรือ รับรู้เข้าสมอง มันจะทำลายการคิด การตัดสินใจของตนเองแต่จะเข้าสู่ความเพิอฝัน ของอนาคตที่ไม่มีใครรู้จริง)  เพราะ รายย่อยไม่ได้ ซื้อหุ้นเก็บ 10 ล้าน ,100 ล้าน และถึงจะมีซื้อสัก 10 ล้าน พอมีผลกระทบ ต่อ ทุน 10 ล้านก็จะผวาขายก่อน ไป 2000 จุด
จงฝึกการเล่น เชิงกลยุทธดีกว่า ตลาดแบบไหนเล่นต๊อดกิน หุ้นแบบไหน ถือเกาะหลังไปเล่นรอบ หรือ เล่นรัด ที่สำคัญ ทุกสัปดาห์ต้องมีสรุปผลการเล่นว่า มีกำไรเข้า ในสมุด บ/ช ก็ถือว่า ชนะตลอดกาล  (คำว่ากำไรเป็นกอบกำ ถ้ามีใครรับประกันอนาคตได้ ทุกคนก็ยินดี ขายสมบัติของตนทั้งหมด ทุ่มสุดตัว  แต่มันไม่ใช่  มันคื อคำล่อให้เข้าไปร่วมกันถือหุ้น ดอยไว้นาน ๆ สลับกันดอย  สลับกันแบ่งกินขนมเล็ก ๆ น้อย ๆ ไป แต่คนที่ฝันใหญ่ก็มัก เล่นอย่างมียะโสทิติ  ไม่ถึงเป้า หม่ขาย แถมมีคติประหลาด  ไม่ขายไม่นับว่าขาดทุน  ทำไมดูถูกเงินตัวเอง จับไปติดคุกอยู่ได้   ไม่เข้าใจจริงๆ ๐)