เราอาศัยอยู่คอนโดค่ะ โดยเล่าคร่าวๆ ก่อนว่าปกติเราจะกลัวตุ๊กแก จิ้งจก มากถึงมากที่สุด แมลงสาปนี่แค่เกลียด เวลาเจอก็จะไม่ถึงกับดราม่าเสียจริตน้ำตาแตกเหมือนเวลาเจอพี่ตุ๊กหรือน้องจิ้ง คอนโดที่พักก็สะอาดมากขนาดเส้นผมยังไม่ชอบให้มีอยู่ที่พื้นเลย ข้าวของก็ไม่มีรกเกะกะ พูดง่ายๆ คือมั่นใจว่าสะอาดน่าอยู่ ไม่เคยมีแมลงสาปหรือจิ้งจกมาอาศัย มดยุงแทบไม่มี .... ทีนี้ เรื่องมันเริ่มนอยด์มาตั้งแต่แต่วันอาทิตย์ตอนกลับคอนโด เห็นจิ้งจกน้อยลายเหมือนตุ๊กแกตัวนึงกำลังพยายามเดินเข้าห้องเรา เราก็พยายามให้แฟนจับมันไปทิ้งที่อื่น (เพราะแฟนไม่กลัวจิ้งจกคือจับได้ กินได้ เอ่อ.. ไม่ใช่สิ กินไม่ได้ ><') แต่นางดันเอาเท้ากระทืบพื้นเพื่อให้มันตกใจเดินไปทางอื่น เราก็เคืองนิดๆ ว่าทำไมไม่จับไปปล่อยที่อื่นให้แน่ใจว่ามันไม่กลับมา ผลปรากฏมันวิ่งไปเข้าห้องตรงข้ามเรา (เก๊าขอโทษ ><') เราพูดกับแฟนไปว่าเดี๋ยวมันก็กลับมาห้องเราอีก เรามั่นใจ (เซ้นต์เราไม่เคยพลาด) แฟนก็เออเอาน่าๆๆๆ โอเคเรื่องนี้จบไป พอเช้าวันจันทร์เราก็ลืมๆ เรื่องนี้ ทำงานตามปกติ
กลับมาตอนค่ำ อาบน้ำเข้านอน แต่ไม่ได้หลับสนิท พลิกนอนตะแคงหันหน้าไปทางแฟน เหมือนกำลังจะหลับ จู่ๆ เราก็สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างไต่ขึ้นบนแก้มด้านซ้ายใกล้หูเราอย่างเร็ว ยุกยิกๆ วนไปมาๆ เราตกใจมากๆ กรี๊ดออกมาเบาๆ ความคิดแรกคือคิดว่าจิ้งจกตัวนั้นมันกลับมาใช่ม๊ายยยยยยยย เราต้องกลั้นใจเพราะมันกำลังจะเข้าหูเรา เราตัดสินใจตะปบเพื่อให้มันหยุดก่อน สัมผัสได้ว่ามันเย็นๆ เรายิ่งกรี๊ดเพราะคิดว่าจิ้งจกแน่ๆ กำแล้วคว้าโยนออกจากตัวท่ามกลางความมืดสนิท วูบสั้นๆ นั้นไม่รู้จะทำไงแล้ว แค่อยากให้มันพ้นตัวไปก่อน ทั้งที่ลืมไปว่าโยนไปแบบนั้น เกิดมันหายไปก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคือตัวอะไร และหายไปไหน พอขว้างปุ๊บเราเด้งตัวร้องโวยวายไปเปิดไฟ แฟนเพิ่งสะดุ้งตื่นงัวเงียเบลอๆ เราตะโกนแบบสติแตกน้ำตาเต็มหน้าเพราะตกใจสุดๆ ชี้ไปที่เตียงว่าจิ้งจกไต่หน้า มันกลับมาๆๆๆๆๆๆ พูดซ้ำๆ เป็นคนบ้าเลย เพราะเกิดมาไม่เคยโดนอะไรไต่ตัวแบบนี้ ช็อค ....
แฟนก็ตกใจที่เห็นเราร้อง แต่ตอนนั้นคงเพราะเค้าได้ยินเราพูดว่าจิ้งจก เค้าเลยยังไม่อะไรมาก ก็เปิดผ้าห่มสะบัดหา แต่ทันทีที่เปิดผ้าห่มออกเท่านั้น !!! ตะขาบตัวยาวกว่า 10 เซนติเมตร ผิวมันเงาดูสุขภาพดี Y_____Y เลื้อยพลิ้วไหวอยู่บนเตียง เท่านั้นแหล่ะคุณเอ๊ยยยยย อิแฟนผู้ใจเย็น เด้งตัวด้วยความไวแสงโดดออกจากเตียง หน้าตื่น ตากลมโตหายงัวเงียทันที ช็อคทั้งคู่ แต่คงต่างความรู้สึก เราช็อคน้ำตาไหลจะเป็นลม เพราะความจริงปรากฏว่าไอ้ตัวที่มันไต่หน้าจะเข้าหูเราเมื่อกี๊ มันคือตะขาบ และเราโยนไปแบบนั้นเกิดมันหนีไปได้ คราวนี้คงได้ย้ายที่อยู่แน่ถ้าจับมันไม่ได้ และเราโยนไปแบบนั้นดีนะมันไม่ไปกัดแฟนแทน ><' มันเลื้อยหนีบนเตียงไวมาก แล้วตรงนั้นใกล้ๆ ตัวมีแต่หมอน แฟนก็เอาฟาดไปอย่างน้อยให้มันช้าลงก่อน และไม่กล้าละสายตา กลัวมันหนีหาย จะจับก็ไม่กล้าอยู่แล้ว เราก็คิดไรไม่ออก วิ่งไปคว้ารองเท้าแตะมาส่งให้ แล้วถอยไปอยู่หลังห้อง แฟนก็ตีๆๆ จนมันตาย ส่วนเราตัวสั่นขนลุกช็อคอยู่ คือหลังจากมันตาย เราสองคนยืนมองกันเงียบกริบ เพราะมันเป็นเรื่องร้ายแรงจริงๆ กับการที่มีตะขาบไต่ขึ้นเตียงไม่พอ ไต่ขึ้นตัวขึ้นหน้าเรา มันไม่เคยเกิดขึ้น
คืนนั้นเราไม่ได้นอนทั้งคืนด้วยความกลัว รื้อทุกอย่างบนเตียงออกไปหมด เหลือไว้แค่หมอนคนละใบ ผ้าคลุมเตียงยังเอาออกหมดเลย วูบจะหลับทีก็สะดุ้งตื่น สองคนเครียดพอกัน เพราะไม่รู้มันมาจากไหน มาได้ยังไง ตื่นมาวันอังคารก็คุยกันหาทางแก้เบื้องต้นก่อน คือเปลี่ยนทุกอย่างบนเตียงหมด เลื่อนเตียงออกมาตรวจดู สำรวจพื้นทุกจุดว่ามีรูอะไรมั้ย เอาปูนขาวมาอุด อีกทั้งท่อระบายน้ำ เสริชหาข้อมูล ส่วนใหญ่คนที่เจอ เค้าก็ประมาณว่าตื่นมาเดินเหยียบแล้วโดนกัด แต่แทบไม่มีใครเคยเจอมันไต่ขึ้นหน้าแบบเรา บอกตรงๆ ว่าจนถึงตอนที่เล่าอยู่นี้ก็ยังกลัว ระแวง เมื่อคืนก็นอนไม่หลับเหมือนเดิม แฟนบอกว่าเห็นเราสะดุ้งผวาทั้งคืน Y___Y คงเพราะที่ผ่านมาเรามั่นใจว่าที่อยู่อาศัยสะอาด และอยู่มาหลายปีมากๆ ก็ไม่เจอแบบนี้ เจอทีพี่ขึ้นมาเซย์ไฮถึงเบ้าหน้าเลย บอกตรงๆ ว่าคงต้องใช้เวลาทำใจอีกพักใหญ่ ตอนกลับบ้านเมื่อวานก่อนเข้าห้องเรายังพูดกับแฟนอยู่เลยว่าเรามั่นใจเข้าห้องจะต้องเจออะไรอีกแน่ ปรากฏเปิดไป ไม่มีตะขาบ แต่จะเอ๋น้องจิ้งจกตัวเดิม แอบอยู่ข้างเครื่องดูดฝุ่น (ในที่สุด นางคงอยากอยู่กับเรามาก) นางกลับมาให้เราได้สะดุ้งสุดตัวอีกรอบ >< คราวนี้แฟนพุ่งตัวตะครุบเอานางไปปล่อยที่อื่นได้สำเร็จ คงเพราะรู้ว่าสภาพใจเราไม่ไหวละ
ทั้งหมดนี้ก็เลยอยากเล่าเพื่อให้ระวังกันนะคะ น่ากลัวมากเลย และขอคำแนะนำจากหลายท่านด้วยนะคะว่าเราควรระวังอะไรอีก หรือมีอะไรที่เราพอป้องกันเพิ่มเติมได้อีกมั้ยที่จะทำให้ญาติๆ ที่อาจตามหาเค้าไม่กลับมาห้องเราอีก แล้วถ้าโดนกัด เราเป็นภูมิแพ้อยู่แล้ว มันจะร้ายแรงถึงขั้นตายได้มั้ยคะ หรือถ้ามันเข้าหูเราจะกลายเป็นทายาทอสูรมั้ย ขอบคุณค่ะ Y_Y ฮือๆๆ
ครั้งหนึ่งในชีวิต เมื่อตะขาบไต่ขึ้นหน้า Y_______Y
กลับมาตอนค่ำ อาบน้ำเข้านอน แต่ไม่ได้หลับสนิท พลิกนอนตะแคงหันหน้าไปทางแฟน เหมือนกำลังจะหลับ จู่ๆ เราก็สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างไต่ขึ้นบนแก้มด้านซ้ายใกล้หูเราอย่างเร็ว ยุกยิกๆ วนไปมาๆ เราตกใจมากๆ กรี๊ดออกมาเบาๆ ความคิดแรกคือคิดว่าจิ้งจกตัวนั้นมันกลับมาใช่ม๊ายยยยยยยย เราต้องกลั้นใจเพราะมันกำลังจะเข้าหูเรา เราตัดสินใจตะปบเพื่อให้มันหยุดก่อน สัมผัสได้ว่ามันเย็นๆ เรายิ่งกรี๊ดเพราะคิดว่าจิ้งจกแน่ๆ กำแล้วคว้าโยนออกจากตัวท่ามกลางความมืดสนิท วูบสั้นๆ นั้นไม่รู้จะทำไงแล้ว แค่อยากให้มันพ้นตัวไปก่อน ทั้งที่ลืมไปว่าโยนไปแบบนั้น เกิดมันหายไปก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคือตัวอะไร และหายไปไหน พอขว้างปุ๊บเราเด้งตัวร้องโวยวายไปเปิดไฟ แฟนเพิ่งสะดุ้งตื่นงัวเงียเบลอๆ เราตะโกนแบบสติแตกน้ำตาเต็มหน้าเพราะตกใจสุดๆ ชี้ไปที่เตียงว่าจิ้งจกไต่หน้า มันกลับมาๆๆๆๆๆๆ พูดซ้ำๆ เป็นคนบ้าเลย เพราะเกิดมาไม่เคยโดนอะไรไต่ตัวแบบนี้ ช็อค ....
แฟนก็ตกใจที่เห็นเราร้อง แต่ตอนนั้นคงเพราะเค้าได้ยินเราพูดว่าจิ้งจก เค้าเลยยังไม่อะไรมาก ก็เปิดผ้าห่มสะบัดหา แต่ทันทีที่เปิดผ้าห่มออกเท่านั้น !!! ตะขาบตัวยาวกว่า 10 เซนติเมตร ผิวมันเงาดูสุขภาพดี Y_____Y เลื้อยพลิ้วไหวอยู่บนเตียง เท่านั้นแหล่ะคุณเอ๊ยยยยย อิแฟนผู้ใจเย็น เด้งตัวด้วยความไวแสงโดดออกจากเตียง หน้าตื่น ตากลมโตหายงัวเงียทันที ช็อคทั้งคู่ แต่คงต่างความรู้สึก เราช็อคน้ำตาไหลจะเป็นลม เพราะความจริงปรากฏว่าไอ้ตัวที่มันไต่หน้าจะเข้าหูเราเมื่อกี๊ มันคือตะขาบ และเราโยนไปแบบนั้นเกิดมันหนีไปได้ คราวนี้คงได้ย้ายที่อยู่แน่ถ้าจับมันไม่ได้ และเราโยนไปแบบนั้นดีนะมันไม่ไปกัดแฟนแทน ><' มันเลื้อยหนีบนเตียงไวมาก แล้วตรงนั้นใกล้ๆ ตัวมีแต่หมอน แฟนก็เอาฟาดไปอย่างน้อยให้มันช้าลงก่อน และไม่กล้าละสายตา กลัวมันหนีหาย จะจับก็ไม่กล้าอยู่แล้ว เราก็คิดไรไม่ออก วิ่งไปคว้ารองเท้าแตะมาส่งให้ แล้วถอยไปอยู่หลังห้อง แฟนก็ตีๆๆ จนมันตาย ส่วนเราตัวสั่นขนลุกช็อคอยู่ คือหลังจากมันตาย เราสองคนยืนมองกันเงียบกริบ เพราะมันเป็นเรื่องร้ายแรงจริงๆ กับการที่มีตะขาบไต่ขึ้นเตียงไม่พอ ไต่ขึ้นตัวขึ้นหน้าเรา มันไม่เคยเกิดขึ้น
คืนนั้นเราไม่ได้นอนทั้งคืนด้วยความกลัว รื้อทุกอย่างบนเตียงออกไปหมด เหลือไว้แค่หมอนคนละใบ ผ้าคลุมเตียงยังเอาออกหมดเลย วูบจะหลับทีก็สะดุ้งตื่น สองคนเครียดพอกัน เพราะไม่รู้มันมาจากไหน มาได้ยังไง ตื่นมาวันอังคารก็คุยกันหาทางแก้เบื้องต้นก่อน คือเปลี่ยนทุกอย่างบนเตียงหมด เลื่อนเตียงออกมาตรวจดู สำรวจพื้นทุกจุดว่ามีรูอะไรมั้ย เอาปูนขาวมาอุด อีกทั้งท่อระบายน้ำ เสริชหาข้อมูล ส่วนใหญ่คนที่เจอ เค้าก็ประมาณว่าตื่นมาเดินเหยียบแล้วโดนกัด แต่แทบไม่มีใครเคยเจอมันไต่ขึ้นหน้าแบบเรา บอกตรงๆ ว่าจนถึงตอนที่เล่าอยู่นี้ก็ยังกลัว ระแวง เมื่อคืนก็นอนไม่หลับเหมือนเดิม แฟนบอกว่าเห็นเราสะดุ้งผวาทั้งคืน Y___Y คงเพราะที่ผ่านมาเรามั่นใจว่าที่อยู่อาศัยสะอาด และอยู่มาหลายปีมากๆ ก็ไม่เจอแบบนี้ เจอทีพี่ขึ้นมาเซย์ไฮถึงเบ้าหน้าเลย บอกตรงๆ ว่าคงต้องใช้เวลาทำใจอีกพักใหญ่ ตอนกลับบ้านเมื่อวานก่อนเข้าห้องเรายังพูดกับแฟนอยู่เลยว่าเรามั่นใจเข้าห้องจะต้องเจออะไรอีกแน่ ปรากฏเปิดไป ไม่มีตะขาบ แต่จะเอ๋น้องจิ้งจกตัวเดิม แอบอยู่ข้างเครื่องดูดฝุ่น (ในที่สุด นางคงอยากอยู่กับเรามาก) นางกลับมาให้เราได้สะดุ้งสุดตัวอีกรอบ >< คราวนี้แฟนพุ่งตัวตะครุบเอานางไปปล่อยที่อื่นได้สำเร็จ คงเพราะรู้ว่าสภาพใจเราไม่ไหวละ
ทั้งหมดนี้ก็เลยอยากเล่าเพื่อให้ระวังกันนะคะ น่ากลัวมากเลย และขอคำแนะนำจากหลายท่านด้วยนะคะว่าเราควรระวังอะไรอีก หรือมีอะไรที่เราพอป้องกันเพิ่มเติมได้อีกมั้ยที่จะทำให้ญาติๆ ที่อาจตามหาเค้าไม่กลับมาห้องเราอีก แล้วถ้าโดนกัด เราเป็นภูมิแพ้อยู่แล้ว มันจะร้ายแรงถึงขั้นตายได้มั้ยคะ หรือถ้ามันเข้าหูเราจะกลายเป็นทายาทอสูรมั้ย ขอบคุณค่ะ Y_Y ฮือๆๆ