รู้สึกทุกข์ที่เลิกกัน แต่กลับสุขที่ได้มองย้อนดูตัว

คบกับแฟนมา 2 ปีครึ่งพอดิบพอดี มีเหตุให้ต้องเลิกกัน
เหตุผลหลักๆมาจากการไม่รู้จักยอมรับใจตัวเอง หลอกตัวเองว่ารักเค้า แต่จริงๆแล้ว รักตัวเองทั้งนั้นค่ะ
รักตัวเอง อยากให้เค้าทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้ ให้มันได้ดั่งใจเราไปซะทุกอย่าง
รักตัวเอง ไม่ว่าเค้าจะทำดีแค่ไหน ก็ไม่เคยพอใจ เพราะความโลภ อยากได้มากขึ้นๆๆๆ ไม่รู้จักพอ
รักตัวเอง นึกถึงแต่ความรู้สึกของตัวเอง ไม่เคยแคร์คนรักที่อยู่ข้างๆกัน ไม่เคยชื่นชม หรือใส่ใจสิ่งดีๆที่คนรักทำให้
รักตัวเอง ชอบยกตนข่มท่าน ต้องชนะไปซะทุกเรื่อง.......
เหตุผลอีกเป็นร้อย ที่ตอกย้ำให้เราต้องมานั่งตั้งสติ ดูตัวเองว่าเป็นคนแย่เพียงใด

เสียใจค่ะ ที่ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไข แต่เราเลือกจะจดจำสิ่งดีๆ และขอบคุณเค้าค่ะ ที่ผ่านเข้ามาเพื่อสอนให้หลาบจำ
ถึงโทษของการเป็นผู้หญิงแย่ๆ และให้เราเลือกเองว่า จะ เปลี่ยน หรือจะปล่อย ปล่อยให้ตัวเองไปทำแย่ๆกับคนต่อๆไป คนแล้วคนเล่า

อันที่จริงยังทุกข์อยู่มากนะค่ะ คิดถึงเรื่องเก่าๆตลอด แต่อยากใช้พื้นที่ตรงนี้ สารภาพว่า "ชั้นผิดไปแล้ว T_T"

สำหรับทุกคนที่กำลังทุกข์เพราะรักไม่สมหวัง ขอให้มันผ่านไปได้ด้วยดี เป็นกำลังใจให้ และอยากได้กำลังใจบ้าง จะด่าจะว่า เพื่อเรียกสติก็ได้ค่ะ ยินดี ^^