หลังจากเสียเวลาดีเบตกับแฟนอยู่นาน เรื่องอาหารที่จะกินค่ำนี้
สุดท้ายก็ได้ข้อตกลงว่าร้านอาหารแห่งหนึ่งย่านโชคชัย4
ฝนเพิ่งหยุดตกด้วยได้กินอะไรสไตล์นี้ มันคงได้ฟิลลิ่ง
ขับมอเตอรไซคไปครับ เพราะบ้านอยู่ย่านนี้
อีกอย่าง ถ้าไปแล้วเจอคนต่อคิวรอ จะได้ขับรถหาเปลี่ยนร้านง่ายๆ
ไปถึงโชคดีครับ ที่มีที่นั่งเลย
การบริการของที่นี้ถือว่าดีครับ ผมเองก็ประทับใจ
เพราะตั้งแต่แรกที่ไปเจ้าของร้าน ผู้ชาย จะมาบริการ ถามว่าเคยทานไหม
อยากให้อร่อย ต้องผสมน้ำจิ้มนู่นนี่นั่น
เรียกได้ว่า ผมยกให้เป็นร้านในดวงใจอีกร้านเลย
แต่พักหลังไปทีไร ต้องต่อคิวรอตลอด
ก็เลยห่างจากร้านนี้ไปนานพอสมควร...
แต่ถึงจะห่างอย่างไร การกลับมาที่ร้านนี้ของผม ก็รู้สึกว่า
ยังคงไว้ซึ่งคอนเซปท์การดูแลเรื่องลูกค้าเป็นอย่างดี
แต่ผมรู้สึกว่ามันพิเศษกว่าเดิม เพราะพนักงานเสิร์ฟมีชาวต่างชาติเพิ่มมากขึ้น
(รู้สึกอินเตอร์ ฮ่าๆๆๆ)
พนักงานกุลีกุจอ ให้บริการ เอาเมนูมาให้เลือก
ผมเองมีเมนู อยู่ในใจอยู่แล้วเลยง่ายหน่อย
จัดการเมนูเนื้อไป3 เมนู รวมทั้งผัก กะหล่ำ ผักกวางตุ้งจีน ชีฝรั่ง โหระพา
ส่วนแฟน ก็เอาเมนู ไก่หมักพริกไทยดำ หมูนุ่ม ลูกชิ้น แล้วก็เมนูสุดท้าย ก็ เบคอน...
ผมก็ติ๊กๆ ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ไม่ได้มองอย่างละเอียด
ยื่นเมนูให้เดก็เสิร์ฟระดับอินเตอร์ไป
ระหว่างรอ...ผมกับแฟนก็หยอกล้อคิก คักตรามประสา คู่น่ารัก
เธอแซว ผมว่า “พอพี่ถอดแว่น หน้าตาเหมือน ฆาตกรโรคจิตเลย”
(ปกติจะใส่แว่นเพราะสายตาสั้น วันนี้ถอด เพราะมันขึ้นฝ้า)
ผมก็เลยแซวแฟนกลับไป ว่า “พูดแบบนี้ อยากจะกระโดดถีบให้คว่ำจัง”
แซวกันไปได้สักครู่ เมนูอาหารก็มา...
พนักงานก็ทวนซ้ำ เมนู
ผมเองก็ไม่ค่อยได้ใส่ใจ ครับเพราะ เด็กเสิร์ฟพูดไม่ค่อยชัด..
ก็เลย โอเคไป
กวาดสายตาดู คิดว่าน่าจะครบ..
หลังจากนั้น ก็เริ่มทานกันอย่าง เอร็ดอร่อย.
สักพักเหมือนแฟน จะสังเกตุได้ว่า ยังขาดเมนู “เบคอน”
ตามให้หน่อย
จุดเริ่มของต้นของการเป็นไอ้ลูกค้าหน้าโง่มันเริ่มแล้วครับ..
ผม เรียกถามพนักงาน และบอกไปว่า..
ขอโทษนะครับ พอดี ยัง เหลืออีกหนึ่ง เมนู คือ"เบคอน" ยังไม่ได้เลย...
พนักงานเหมือนรับฟัง แล้วก็เดินจากไป...
แต่เอ๊ะ...เหมือนจะไปตามเช็คอาหารให้ แต่ทำไมนาน จัง
เห็นหน้าเด็กเสิร์ฟคนเดิมก็เลยเรียกมาถามอีกครั้งว่า
เมื่อกี้สั่งเบคอนไป ทำไมยังไม่มาเลย ลองไปเช็คให้ผมหน่อยครับ....
หายไปสักพัก คราวนี้ ก็มาพร้อมกับ ผู้หญิง ดูท่าทางแล้วน่าจะเป็นระดับ ที่ไม่ใช่เด็กเสิร์ฟแน่นอน...
ที่สำคัญหน้าตาสวยด้วย(ใส่แว่นอีกต่างหาก) ^^….
น้ำเสียงก็น่ารัก
“ขอโทษนะคะ เห็นเด็ก บอกว่า โต๊ะพี่ยังขาด เบคอน”
“ใช่ครับ ผมสั่งเบคอน ไปแต่ยัง ไม่ได้ เลย...
ผมย้ำความชัวร์ของตัวเองไป
เธอมองหน้า เหมือนจะสงสัย
ผมเลยย้ำด้วยคำพูดอีกประโยค
"พอดียังไม่ได้เบคอน ผมว่าผมติ๊ก เบคอนไปนะ...ช่วยเช็คให้ผมหน่อย"
จบประโยคนี้เธอรีบ ยื่นใบ ออร์เดอร์ ให้ดู
นี่ค่ะ พี่สั่ง เบบี้คอน ไป...(หน้าตาเธอดูจริงจัง)
พร้อมย้ำคำพูดอีกรอบเสียงดังฟังชัด!
นี่ค่ะ.. พร้อมชี้ให้ดูที่ผมติ๊ก
"พี่สั่ง เบบี้คอน ค่ะ !
"เบบี้คอน ที่แปลว่าข้าวโพดอ่อน"...
พูดเสร็จ พร้อมชี้ให้ดูจานข้าวโพดอ่อน นี่ไงคะ ข้าวโพดอ่อน...
โต๊ะข้างๆเริ่มหันมอง
ส่วนผม เหวอเงิบ ครับ
หันมองหน้าแฟน แฟนก็บอก “เออ พี่สั่งเบบี้คอนไปจริงๆด้วย" !!! ...
สิ้นประโยคนี้ของแฟน ได้แต่บอกตัวเองว่าหมดแล้วชีวิต
หน้าตาคงดูไม่มีความรู้ หรือจะเหมือนโจรโรคจิตอย่างที่แฟนบอกจริงๆ
จนต้องให้ คนมาบอกว่า เบบี้คอน คือข้าวโพดอ่อนนะ ไม่ใช่ เบคอน
ความรู้สึกตอนนั้น แทบจะกราบเจ้าของร้านด้วยความสำนึกผิด......
สั่ง เบคอน กลายเป็นข้าวโพด อ่อนไปได้....
สุดท้ายนั่งกินด้วยความกล้ำกลืน ขมขื่นใจ มอง ใบเมนู ตาปริบๆ
เพ้อในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“เบคอน- เบบี้คอน” “ เบคอน- เบบี้คอน” “เบคอน- เบบี้คอน”
รู้สึกแค่เพียง ตัวเองเป็น
ไอ้ลูกค้าหน้าโง่เอ๊ย !!!......
ปล.
ถ้าอยากคงไว้ซึ่งความอินเตอร์ ของ เบบี้คอน
เปลี่ยนจาก เบคอน เป็น หมูสามชั้น ก็จะเวิร์ค^^
บางทีลูกค้า ผู้สะเพร่าอย่างผม อาจจะติ๊กถูก..
หรือถ้าอยากให้อินเตอร์ ไปเลย
เห็ดเข็มทอง กับ สหายเห็ด เมนูที่ประกบบนประกบล่าง เบบี้คอน
เห็ดเข็มทอง เป็น mushrooms needle gold...
ส่วน สหายเห็ด เป็น friend mushrooms ...
หรือย่าง ปลาหมึกกล้วย ก็เป็น squid banana...
อาจจะเวิร์คครับ (^^)
ไอ้ลูกค้าหน้าโง่เอ๊ย!!!
หลังจากเสียเวลาดีเบตกับแฟนอยู่นาน เรื่องอาหารที่จะกินค่ำนี้
สุดท้ายก็ได้ข้อตกลงว่าร้านอาหารแห่งหนึ่งย่านโชคชัย4
ฝนเพิ่งหยุดตกด้วยได้กินอะไรสไตล์นี้ มันคงได้ฟิลลิ่ง
ขับมอเตอรไซคไปครับ เพราะบ้านอยู่ย่านนี้
อีกอย่าง ถ้าไปแล้วเจอคนต่อคิวรอ จะได้ขับรถหาเปลี่ยนร้านง่ายๆ
ไปถึงโชคดีครับ ที่มีที่นั่งเลย
การบริการของที่นี้ถือว่าดีครับ ผมเองก็ประทับใจ
เพราะตั้งแต่แรกที่ไปเจ้าของร้าน ผู้ชาย จะมาบริการ ถามว่าเคยทานไหม
อยากให้อร่อย ต้องผสมน้ำจิ้มนู่นนี่นั่น
เรียกได้ว่า ผมยกให้เป็นร้านในดวงใจอีกร้านเลย
แต่พักหลังไปทีไร ต้องต่อคิวรอตลอด
ก็เลยห่างจากร้านนี้ไปนานพอสมควร...
แต่ถึงจะห่างอย่างไร การกลับมาที่ร้านนี้ของผม ก็รู้สึกว่า
ยังคงไว้ซึ่งคอนเซปท์การดูแลเรื่องลูกค้าเป็นอย่างดี
แต่ผมรู้สึกว่ามันพิเศษกว่าเดิม เพราะพนักงานเสิร์ฟมีชาวต่างชาติเพิ่มมากขึ้น
(รู้สึกอินเตอร์ ฮ่าๆๆๆ)
พนักงานกุลีกุจอ ให้บริการ เอาเมนูมาให้เลือก
ผมเองมีเมนู อยู่ในใจอยู่แล้วเลยง่ายหน่อย
จัดการเมนูเนื้อไป3 เมนู รวมทั้งผัก กะหล่ำ ผักกวางตุ้งจีน ชีฝรั่ง โหระพา
ส่วนแฟน ก็เอาเมนู ไก่หมักพริกไทยดำ หมูนุ่ม ลูกชิ้น แล้วก็เมนูสุดท้าย ก็ เบคอน...
ผมก็ติ๊กๆ ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ไม่ได้มองอย่างละเอียด
ยื่นเมนูให้เดก็เสิร์ฟระดับอินเตอร์ไป
ระหว่างรอ...ผมกับแฟนก็หยอกล้อคิก คักตรามประสา คู่น่ารัก
เธอแซว ผมว่า “พอพี่ถอดแว่น หน้าตาเหมือน ฆาตกรโรคจิตเลย”
(ปกติจะใส่แว่นเพราะสายตาสั้น วันนี้ถอด เพราะมันขึ้นฝ้า)
ผมก็เลยแซวแฟนกลับไป ว่า “พูดแบบนี้ อยากจะกระโดดถีบให้คว่ำจัง”
แซวกันไปได้สักครู่ เมนูอาหารก็มา...
พนักงานก็ทวนซ้ำ เมนู
ผมเองก็ไม่ค่อยได้ใส่ใจ ครับเพราะ เด็กเสิร์ฟพูดไม่ค่อยชัด..
ก็เลย โอเคไป
กวาดสายตาดู คิดว่าน่าจะครบ..
หลังจากนั้น ก็เริ่มทานกันอย่าง เอร็ดอร่อย.
สักพักเหมือนแฟน จะสังเกตุได้ว่า ยังขาดเมนู “เบคอน”
ตามให้หน่อย
จุดเริ่มของต้นของการเป็นไอ้ลูกค้าหน้าโง่มันเริ่มแล้วครับ..
ผม เรียกถามพนักงาน และบอกไปว่า..
ขอโทษนะครับ พอดี ยัง เหลืออีกหนึ่ง เมนู คือ"เบคอน" ยังไม่ได้เลย...
พนักงานเหมือนรับฟัง แล้วก็เดินจากไป...
แต่เอ๊ะ...เหมือนจะไปตามเช็คอาหารให้ แต่ทำไมนาน จัง
เห็นหน้าเด็กเสิร์ฟคนเดิมก็เลยเรียกมาถามอีกครั้งว่า
เมื่อกี้สั่งเบคอนไป ทำไมยังไม่มาเลย ลองไปเช็คให้ผมหน่อยครับ....
หายไปสักพัก คราวนี้ ก็มาพร้อมกับ ผู้หญิง ดูท่าทางแล้วน่าจะเป็นระดับ ที่ไม่ใช่เด็กเสิร์ฟแน่นอน...
ที่สำคัญหน้าตาสวยด้วย(ใส่แว่นอีกต่างหาก) ^^….
น้ำเสียงก็น่ารัก
“ขอโทษนะคะ เห็นเด็ก บอกว่า โต๊ะพี่ยังขาด เบคอน”
“ใช่ครับ ผมสั่งเบคอน ไปแต่ยัง ไม่ได้ เลย...
ผมย้ำความชัวร์ของตัวเองไป
เธอมองหน้า เหมือนจะสงสัย
ผมเลยย้ำด้วยคำพูดอีกประโยค
"พอดียังไม่ได้เบคอน ผมว่าผมติ๊ก เบคอนไปนะ...ช่วยเช็คให้ผมหน่อย"
จบประโยคนี้เธอรีบ ยื่นใบ ออร์เดอร์ ให้ดู
นี่ค่ะ พี่สั่ง เบบี้คอน ไป...(หน้าตาเธอดูจริงจัง)
พร้อมย้ำคำพูดอีกรอบเสียงดังฟังชัด!
นี่ค่ะ.. พร้อมชี้ให้ดูที่ผมติ๊ก
"พี่สั่ง เบบี้คอน ค่ะ !
"เบบี้คอน ที่แปลว่าข้าวโพดอ่อน"...
พูดเสร็จ พร้อมชี้ให้ดูจานข้าวโพดอ่อน นี่ไงคะ ข้าวโพดอ่อน...
โต๊ะข้างๆเริ่มหันมอง
ส่วนผม เหวอเงิบ ครับ
หันมองหน้าแฟน แฟนก็บอก “เออ พี่สั่งเบบี้คอนไปจริงๆด้วย" !!! ...
สิ้นประโยคนี้ของแฟน ได้แต่บอกตัวเองว่าหมดแล้วชีวิต
หน้าตาคงดูไม่มีความรู้ หรือจะเหมือนโจรโรคจิตอย่างที่แฟนบอกจริงๆ
จนต้องให้ คนมาบอกว่า เบบี้คอน คือข้าวโพดอ่อนนะ ไม่ใช่ เบคอน
ความรู้สึกตอนนั้น แทบจะกราบเจ้าของร้านด้วยความสำนึกผิด......
สั่ง เบคอน กลายเป็นข้าวโพด อ่อนไปได้....
สุดท้ายนั่งกินด้วยความกล้ำกลืน ขมขื่นใจ มอง ใบเมนู ตาปริบๆ
เพ้อในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“เบคอน- เบบี้คอน” “ เบคอน- เบบี้คอน” “เบคอน- เบบี้คอน”
รู้สึกแค่เพียง ตัวเองเป็น
ไอ้ลูกค้าหน้าโง่เอ๊ย !!!......
ปล.
ถ้าอยากคงไว้ซึ่งความอินเตอร์ ของ เบบี้คอน
เปลี่ยนจาก เบคอน เป็น หมูสามชั้น ก็จะเวิร์ค^^
บางทีลูกค้า ผู้สะเพร่าอย่างผม อาจจะติ๊กถูก..
หรือถ้าอยากให้อินเตอร์ ไปเลย
เห็ดเข็มทอง กับ สหายเห็ด เมนูที่ประกบบนประกบล่าง เบบี้คอน
เห็ดเข็มทอง เป็น mushrooms needle gold...
ส่วน สหายเห็ด เป็น friend mushrooms ...
หรือย่าง ปลาหมึกกล้วย ก็เป็น squid banana...
อาจจะเวิร์คครับ (^^)