ฝึกสมาธิโดยบริกรรม พุทโธ : หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

"...การฝึกหัดจิต ให้มีสติ ทุกเมื่อ ส่วนการสำรวมระวังใจ ถ้าอยู่เฉย ๆ ใจไม่มีเครื่องอยู่ ให้เอาคำบริกรรม อันใดอันหนึ่งมาเป็นเครื่องอยู่ มาเป็นหลักผูกใจเช่น พุทโธ อานาปานสติ ตามลมหายใจเข้า-ออก

"ผู้ฝึกหัดสมาธิ... ต้องรู้จัก จิต...ของตนเสียก่อน จิต คือ...ผู้นึก ผู้คิด ส่งส่าย-ไปมา แต่ไหน แต่ไรมาแล้ว ถ้าไม่เห็นโทษ เห็นทุกข์... ของการนึก ส่งส่าย จึงไม่เข้าถึง...สมาธิซักที เราฝึกหัด ต้องกา

"เมื่อปัญญาวิปัสสนาเกิดขึ้น ในขณะจิตเดียวนั้น...สิ้นสงสัยในธรรม ทั้งหลาย เห็นสรรพสัตว์ในโลกเป็นสภาพ อันเดียวกันหมดเลย ไม่มีต่ำ ไม่มีสูง ไม่มีน้อย ไม่มีใหญ่ ไม่มีหญิง ไม่มีชาย มีแต่ธาตุ ๔ เกิดขึ้

อารมณ์ กับจิตผู้รู้ "วิธีหาจิตผู้รู้  ถ้าผู้ภาวนาอานาปานสติ เอาลมเป็นคำบริกรรมว่าอานาปานสติๆๆ.. กลั้นลมหายใจ แล้วค่อยๆ ระบายลมนั้นออกมา  แล้วกลั้นลมหายใจนั้นใหม่ แล้วค่อย

"สมถะ...ก็ละกิเลสได้เหมือนกัน แต่ละได้เหมือนคนถางหญ้า ตัดแต่ต้นให้ขาด ไม่ขุดเอารากออกให้หมด... รากมัน ย่อมมีเวลางอกขึ้นมาอีก ในเมื่อฝนตกลงมา คือเห็นโทษในอารมณ์ที่มันเกิดจากอายตนะหกเหมือนกัน แต่เ