ผมไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดีเหมือนกันครับ นี่คือครั้งแรกของผมด้วย ผมอยากเล่าเรื่องราวของผมให้ได้รับรู้กันครับ คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมไปศึกษาภาษาอังกฤษที่ต่างประเทศ สิ่งตอนนั้นผมไม่มีแฟนหรือมีใครเลยครับ แต่ผมก็ยังคุยกับแฟนเก่าอยู่ครับเพราะผมรู้สึกเบื่อในการที่ผมต้องอยู่คนเดียวครับ แต่พอผมได้เรียนที่ที่นั้น ผมได้เจอกับผู้หญิงคนคนนึงครับ เธอเป็นคนที่น่ารักมากๆ เธอเป็นผู้หญิงที่ดูแบบเถื่อนๆหน่อย แต่เธอก็น่ารักมากๆสำหรับผม ผมก็เริ่มตกหลุมรักเธอตั้งแต่ตอนนั้นครับ แต่ความที่เธอเป็นรุ่นพี่กว่าผม ผมเลยไม่กล้าที่จะเข้าไปจีบเธอครับ ผมได้แต่เป็นแค่น้องเธอหรือเป็นเพื่อนกับเธอครับ แต่พอวันเวลาผ่านไปนานๆผมก็รวบรวมความกล้า ผมพยายามบอกให้เธอรู้ว่าผมชอบเธอหรือแอบหล่งรักเธอ หลังจากที่เธอรับรู้ผมก็ได้จีบเธอ และมีอยู้วันนึงครับ เธอเล่นโทรศัพท์ของผม แล้วเธอก็ไปอ่านข้อความเก่าๆที่ผมได้เคยคุยไว้กับแฟนเก่าครับ สิ่งทำให้เธอรู้สึกเกลียดผมมาก ก็เพราะว่าผมเคยบอกเธอว่าผมไม่มีใคร หลังจากที่เธอโกรธผม ผมก็ได้อธิบายทุกอย่างให้เธอรับทราบ เธอก็โอเคกับผมครับ หลังจากนั้นเราก็ได้คบกัน แต่ทุกๆวันที่เราคบกัน ในใจของผมมันชอบคิดเสมอว่า ผมจะดีพอสำหรับเค้าหรือเปล่า ผมจะสามารถทำให้เค้าภูมิใจในตัวผมหรือเปล่า แต่สำหรับเธอ เธอไม่เคยบอกว่าผมไม่ดี เพราะผมมีอารัยผมเป็นไงผมเล่าให้เธอรับรู้หมดทุกๆเรื่องครับ ผมไม่เคยโกหกเธอเลยแม้แต่นิดเดียว หลังจากที่เราคบกันได้เกือบสองเดือน เราก็ได้ไปเที่ยวทะเลกัน เรากันไปสองคน สิ่งมันทำให้รู้เลยครับว่าเธอไว้ใจผมมาก มันเป็นสิ่งที่ผมรู้สึกดีและดีมากๆๆๆครับ ผมอยากระบายความในใจให้เธอได้รับรู้ครับ ว่าผมรักเธอมากๆๆรักเธอคนเดเียวและไม่เคยคิดที่จะนอกใจเธอเลยแม้แต่นิด แต่สิ่งที่ผมเจอคือ เธอบอกเลิกผมเพราะว่าเธอเล่นโทรศัพท์ผมแล้วเธอก็เห็นรูปผู้หญิงคนนึงในโทรศัพท์ผม ซึ่งรูปผู้หญิงคนนั้น ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะถ่ายเธอ ผมตั้งใจที่จะถ่ายอย่างอื่นแต่มันดันมาติดเธอ และผมก็ไม่รู้ด้วยครับว่าโทรศัพท์ผมมีรูปของเธออยู่ หลังจากที่แฟนของผมได้เห็นรูปนั้นเธอก็บอกเลิกผมทันที มันเป็นสิ่งที่จะบอกว่าเลวร้ายที่สุดเลยก็ว่าได้คับ ผมไม่เคยร้องให้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่กับเธอผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันครับว่า ทำไมอยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหล่ออกมา มันเป็นความเจ็บปวดที่รุนแรงที่สุดครับ ถ้าจะเทียบว่า ให้คนเอาขวดมาตีหัวผมยังจะดีกว่าให้เธอบอกเลิกผมอีกครับ และหลังจากที่ผมได้อธิบายให้เธอรู้ว่าผู้หญิงคนนั้น ผมไม่ได้ตั้งใจถ่ายรูปเธอ เธอก็หายโกดผมแล้วกลับมาคุยกับผมเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกของผมมันไม่ค่อยเหมือนเดิมอ่าคับ ผมกลัวครับผมกลัว ว่ามันจะมีรอบที่สองอีก ผมกลัวว่าเธอจะมาแนวนี่อีกครับ ผมก็ไม่รุ้ว่าผมควรจะทำยังไงดีครับ ผมได้แต่บอกรักเธอทุกๆวัน คุยกับเธอทุกๆวัน แต่ในใจลึกๆความรู้สึกลัวแบบนี้มันยังโผ่ลออกมาในใจลึกๆอีกอ่าคับ ผมควรจะทำไงยังดีครับ ผมไว้ใจและรักเธอมากๆ ผมไม่เคยรักใครแบบนี้มาก่อน เพราะเธอทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ผมมีความสุขมาตลอด เธอทำให้ผมหัวเราะตลอดเวลาที่อยู่กับเธอ เธอไม่เคยเป็นผู้หญิงนิ่งๆที่ผู้ชายต้องมานั่งถามว่า "จะกินอารัย จะไปไหน แล้วก็ตอบว่า แล้วแต่" เธอไม่เคยเป็นแบบนั้นครับ คือสิ่งที่ผมอยากได้คำแนะนำ ผมอยากรู้ว่าผมควรทำยังไงครับที่จะไม่ให้เธอต้องบอกเลิกผมอีก และควรทำยังไงครับที่จะทำให้ผมกับเธอมีความสุขตลอดไป เพราะตอนนี้เราก็อยู่คนละประเทศครับ แต่เราก็คุยหรือติดต่อกันทุกๆวันครับ สำหรับผมแล้ว ผมไม่มีทางที่จะไปนอกใจเธอแน่นอนครับ ไอนี้ผมกล้ารับประกันในความมั่นคงของผม แต่สำหรับเธอ ผมก็รู้ว่าเธอไม่มีคนอื่นอย่างแน่นอนครับ แต่ผมกลัวว่าเธอจะรู้สึกเบื่อๆหรือความรู้สึกอาจจะไม่เหมือนเดิมครับ
ผมไม่รู้ว่าผมจะดีพอสำหรับเค้าหรือเปล่าครับ