[CR] Viet ^^ Dream (EP.4)

กระทู้รีวิว

Backpack

เรื่องทั้งเรื่อง เป็นเรื่องราวของคนแก่ชายขอบประเทศ 6 คน ที่อยากไปเมืองนอกแบบ Bag Pack (ไม่ได้ไปแบบ Back Pack นะ) ก่อนที่กล้ามเนื้อจะอ่อนแรงในช่วงบั้นปลายของชีวิต
ติดตาม    EP 1>> http://pantip.com/topic/32204850
             EP 2>> http://pantip.com/topic/32205719
              EP 3>> http://pantip.com/topic/32215392
: ) อย่าเพิ่งเบื่อกันนะครับ ไม่ได้อยากอวด รู้ตัวว่าพวกเราหน้าตาไม่ดี แก่ แถมถ่ายรูปไม่สวย แค่อยากแชร์ประสบการณ์ ใช้ประกอบการตัดสินใจ เที่ยวเวียดนามได้ง่ายๆ สำหรับเพื่อนๆ
++++++++++++++++++++
EP.4 มาแล้วครับ >> ลาแล้วยาตรัง สวัสดีดาลัด
พร้อมแล้วครับสำหรับการเดินทางไปดาลัด หลังจากที่เรารอขึ้นรถ ด้วยอาหารเช้าเต็มสูบ ได้เวลาขึ้นรถซะทีครับ เราได้รับตั๋วมาจากโรงแรม ที่เราได้ซื้อตั๋วรถไว้กับเวียตซื้อ ก่อนมา ในราคา 145,000 ดอง

บริษัทที่เราไปนั่งรอรถ จนพุงกาง

เป็นรถของบริษัท FUTA Buslines บริกร เป็นชายหนุ่มครับ แจกน้ำ ผ้าเย็น แล้วเราก็หลับ

ระยะทางจากยาตรัง ไปดาลัด ใช้ระยะเวลาประมาณ 4 ชั่วโมงครับ แวะพัก 2 จุด จุดแรกเป็นร้านอาหาร เล็กๆ มีเครื่องดืมขาย ข้างๆ เป็นป่า แอบถ่ายหมูป่าข้างร้านมาด้วย สงสัยมันคงไม่รู้ตัว !!!!

มีการปรับปรุงถนน เป็นระยะ ลักษณะทางขึ้นเขาเป็นช่วงๆ ครับ คล้ายไปเมืองปาย แต่ความคดเคี้ยวและความชันน้อยกว่า อย่าห่วงเรื่องรถครับ สภาพดีมาก มีการทดสอบเบรคเป็นระยะ !!!! สิ่งที่ยังคงมีประสิทธิภาพสูงสุดสำหรับรถ ก็ยังคงเป็นแตรรถครับ เกิน 1,000 ครั้ง กว่าจะถึงดาลัด

แล้วเราก็แวะพักระยะที่ 2 ครับ อันที่จริงเราไม่คิดว่าเป็นจุดพักเรา เรานึกว่ารถเสีย เพราะอยู่ๆ คนขับก็จอดรถข้างถนน ติดป่าซะงั้น !!!! เห็นผู้โดยสารท่านอื่น เตรียมลงจากรถ เราก็คิดว่า รถเสียแน่ๆ
ที่ไหนล่ะครับ คุณผู้ชาย เดินลงไปเก็บดอกไม้ป่า กันเป็นแถว !!!! เป็นห้องน้ำ Open air ที่บรรยากาศดีที่สุดในโลก ส่วนคุณผู้หญิงก็มีลงไปนะ แต่ไปไกลหน่อย สงสัยกระต่ายกระโดดหนีไปไกล ตามจับไม่ทัน !!!!
สิ่งที่เราสัมผัสได้ เมื่อเข้าใกล้เมืองดาลัดคือ ถนนเริ่มชันมากขึ้นครับ มีต้นสนขึ้นเป็นระยะและหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ อากาศเริ่ม สัมผัสได้ว่าเย็นขึ้น
ใกล้แล้วซินะ สวรรค์ ที่เรารอคอย ปารีสแห่งตะวันออก

เข้าสู่เมืองดาลัดครับ !!!! ความมีสีสัน เริ่มปรากฎ บ้านเรือนที่นี่ สีสัน ตัดกันเป็นระเบียบ แต่เรายังลงไม่ได้ครับ ต้องไปลงที่ Bus station

รถจอดด้านหลัง เราก็ว่าจ้างแท๊กซี่ให้ไปส่ง โรงแรมที่เราจองไว้ ระยะทางประมาณ 5 กม.ครับ ราคา 120 บาท

นี่คือ บ้านเรือน ที่เก็บภาพได้ระหว่างที่นั่งแท๊กซ่ไปโรงแรมครับ เพราะต่อจากนี้ โอกาสถ่ายภาพระหว่างทางจะลดลง เพราะเราต้องขี่แมงกะไซค์กันครับ

จุดศูนย์กลางของเมืองนี้เป็นทะเลสาบซวนฮวาง แต่ไหง เราไม่มีรูปมาให้ดู แฮ่ แฮ่ ทะเลสาปใหญ่มากครับ ขับรถวนรอบคงประมาณ 15 นาที

ถึงแล้วครับ โรงแรม Pensee เราก็จัดแจง Check In ครับ ห้องที่เราจองไว้ เป็นราคา 19 เหรียญ ไม่มีอาหารเช้านะครับ เทียบราคากับสภาพห้องแล้งนับว่าถูกมากกกกก !!! พนักงานที่นี่ สุภาพ เรียบร้อย บริการดี แต่เค้าขออนุญาติเก็บ Passport ทั้งหมดไว้ให้เรา 5555 สงสัยกลัวเราทำหาย

19 เหรียญ เตียงคู่ ห้องน้ำใหญ่มาก !!!! บ้าไปแล้ว ถูกเวอร์ แต่ที่นี่ดีตรงที่ไม่ต้องใช้แอร์ครับ เพราะอากาศเย็นสบายตลอดปี ไม่ต้องไปถามหาห้องแอร์นะ เค้าไม่มี อายเค้า : )

ด้านหลังโรงแรมติดกำแพงดอกไม้ มีพื้นที่ปลูกผักสวนครับไว้กินด้วย ที่เห็นเป็นต้นมะระหวานครับ

เป็นวิวที่มองลงมาจากระเบียงทางเดินของโรงแรมครับ
เก็บของได้ ก็ต้องเริ่มตะลอนครับ เราติดต่อเช่ามอเตอร์ไซค์ กับทางโรงแรม ปกติเค้าคิดวันละ 150,000 ดอง แต่เราไปถึงหลังเที่ยงแล้ว เค้าเลยคิด แค่ 100,000 ดอง มีหมวกกันน๊อคให้ทุกคนนะครับ (เพราะต้องใส่ทุกคน) แต่ต้องไปเติมน้ำมันเอง

สิ่งที่ทกุคนต้องจำให้ขึ้นใจตลอดเวลาคือ เลนขวาเท่านั้น อาจจะงงตอนที่ต้องผ่านวงเวียน เพราะที่นี่วงเวียนเยอะมาก ไม่มีไฟแดงครับ เป็นวงเวียนแทน
หลังจากหาปั๊มเติมน้ำมันรถเสร็จ ต้องเติมน้ำมันให้คนบ้าง เราไม่รู้จะเลือกร้านไหน ก็ขับๆ วนๆ รอบทะเลสาป เจอร้านอาหารร้านนึงบนเชิงเขา ก็บึ่งแมงกะไซต์ขึ้นไปเลยครับ รา้นนี้แหล่ะ

เห็นวิวทะเลสาปด้วยนะเออ

หม้อนี้ประมาณ 250 ครับ น้ำคล้ายต้มยำปนสุกี้ ผักเยอะมากกกกกก อร่อยครับ โดนหม้อนี้ไป เช้ามาถ่ายคล่องเลย อิ อิ

เสร็จสรรพ มื้อนี้ประมาณ พันนิด ๆ ราคาประมาณบ้านเราครับ แต่คิดว่าถูกกว่าซะด้วยซ้ำ !!! ผจก.เป็นผู้หญิง ใจดีมาก พูดไทยได้นิดหน่อย
ยังไม่ทันอิ่ม ฝนก็เริ่มมาครับ เห็นพี่ ผู้จัดการบอกว่า ฝนตกหนักทุกวันครับ ช่วงบ่าย ซวยแร่ะ !!!! แผนการท่องเที่ยว มิต้องนอนอืดอยู่ห้องเหรอน่ะ
เราต้องรีบย้านร้านครับ กลัวฝนตกหนักกว่านี้ เพราะหลายคนอยากจิบกาแฟ ดาลัดที่เค้าว่าขึ้นชื่อ กัน ไม่ได้ไปไหนไกลเลยครับ เลยมานิดเดียว ขับขึ้นไปอีกซอยนึง

ยังกะผู้ดีอังกฤษ !!!!
ทดลองสั่งกาแฟหลายๆ เมนูครับ ที่ประทับใจพวกเรา เป็น กาแฟดำผสมเหล้ารัม กับ กาแฟไอศครีม

พนักงานที่นี่สุภาพ อ่อนหวานมาก เนิบ นาบ เดินนวยนาด แม้ฝนจะตกหนัก !!!!
ระหว่างจิบกาแฟ เราก็มาวางแผนสำหรัยการท่องเที่ยวในดาลัด 1 วันครึ่ง กันครับ ก็เิอาแผนที่มากางแล้วก็วงๆ ว่าจะไปไหน วงไว้ 10 กว่าที่ ได้ไปจริง 3 ที่ 5555 เดวค่อยมาเก็บรายละเอียดครั้งหน้าครับ

หมดไปประมาณ 700 กว่าๆ อิ อิ เงินกลุ่มเริ่มร่อยหรอแล้ว แต่ยังพอไหวอยู่ เพราะเราสบายที่จ่ายค่าโรงแรม ค่ารถขากลับแล้ว อย่างอื่นค่อยว่ากัน !!!
ออกจากร้านกาแฟ ฝาเริ่มตกหนักครับ หาซื้อเสื้อกันฝน ตอนนั่งแท๊กซี่มา เราจำได้ว่า ผ่านบิ๊กซี่ ก็เลยงมทางไปบิ๊กซี่เพื่อซื้อเสื้อกันฝนและก็เดินเที่ยวห้าง 5555
บิ๊กซีที่นี่ครับ เป็นการใช้พี้นที่ริมทะเลสาปที่คุ้มค่ามาก ลักษณะเป็นชั้นใต้ดินลงไป ด้านบนจะเป็น อัฒจรรย์ กะสนามกีฬา ตอนเย็น ด้านบนจะมีเด็กๆ มาวิ่งเล่น เล่นว่าวกันเยอะ ครอบครัวก็มาเดินพักผ่อนออกกำลังกาย แถมอยู่ใกล้ทะเลสาปอีก แม่เจ้า !!!!!! มันดีมากจอร์จ เสียดายไม่มีรูปถ่ายมาให้ชมกันครับ
สิ่งที่เราได้จากการเดินบิ๊กซีคือ เสื้อกันฝน 6 ตัว กะไวน์ 1 ขวด ห้างที่นี่ดูดบุหรี่ในห้างได้ด้วย เหมือนห้างบ้านเราสมัยก่อน

ออกจากบิ๊กซี ฉลองเสื้อกันฝนครับ ขับแมงกะไซค์กลับโรงแรม เพราะไปไหนไม่ได้แล้ว เริ่มเย็น หนาว ฝน >>> กลับไปตั้งหลักที่โรงแรมก่อน
แยกย้ายกันผักผ่อน
เจอกันอีกที 1 ทุ่ม เดินลงมาริมทะเลสาป นิดเดียวครับ ประมาณ 5 นาที >>> ชมวิว ผู้คน สัมผัสอากาศหนาว เพราะฝนหยุดแล้ว บรรยากาศหนาวๆ หลังฝนตกนี่ ยังกะอยู่ในซีรี่ส์เกาหลี แบบว่าควันออกปากกันเลยทีเดียว

มีอะไรให้ลองกินเรากิน เราอดลองกันหมดครับ แต่ละชิ้นไม่เกิน 10 บาท รสชาติก็แปลกๆ แต่อร่อยดีครับ
เดินเที่ยวไปเรื่อยๆ ครับ มีเรือถีบในทะเลสาปไว้บริการ กะรถม้าเลียบทะเลสาป เราก็เลยเลือกใช้บริการรถม้าครับ ระยะทาง 2 กม. 300,000 ดอง แพงเหมือนกันเนาะ แต่นั่งได้ตั้ง 6 คน เราก็เอาครับ

บรรยากาศระหว่างนั่งรถม้า ก็จะมี วัยรุ่น นักท่องเที่ยว นั่งรถม้าบ้าง ปั่นจักรยานบ้าง เดินเล่นชมวิวบ้าง แต่บรรยากาศค่อนข้างสงบเงียบ ไม่อึกทึก ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษา ของมหาวิทยาลัยดาลัด ที่มาพักผ่อนกันยามค่ำ
>>> กลับจากนั่งรถม้า เราต้องหาอาหารหนักๆ ใส่ท้องครับ เพราะเมื่อกี๊ แค่เรียกน้ำย่อย หาร้านเฝอแถวโรงแรมใส่ท้องกันไป เดินเล่นกันอีกแป๊บนึง ก็เริ่มมองหาแหล่งบันเทิงครับ เพราะเริ่มดึกล่ะ (ปกติวิสัย ก็ไม่ได้เป็นแบบนี้) บังเอิญหันไปเห็นป้าย The Escape Bar ซึ่งซ่อนอยู่ใต้โรงแรมระดับ 4 ดาวแถมนั้นครับ พวกเราก็ลากรองเท้าแตะกันนั่นแหล่ะเข้าไป
>>> พระเจ้า ถิ่นฝรั่ง เป็นดนตรีสากลสด ฝรั่งทั้งร้าน กะคนไทยหัวขาวอย่างพวกเราอีก 6 คน >>> Cock tail คนละแก้ว พอ กลับ แก้วละ 120 ครับ
ถูกเนาะ

ให้ติ๊ปเด็กเสริ์ฟไป 5,000 ดอง เด็กมองหน้า ก็มัน 8 บาท อิ อิ
>>> กลับโรมแรม แยกย้ายพักผ่อนครับ ลาด้วย Mask หน้าหอยทาก 7-11 ที่หอบมาจาดเมืองไทย (ใช้ดีมากขอบอก)