ใครเคยเจอปัญหาหนักใจในการเป็นหัวหน้าห้องบ้าง ?

พอจะเข้าใจครับ ... เพราะผมก็เป็นหัวหน้าห้องมาตลอดเช่นกัน ...


อารมณ์ประมาณว่า "ทำดีเสมอตัว ทำชั่วโดนทับถม" เนี่ย มีบ่อยเลยครับ มิหนำซ้ำคนประเภทที่ให้รับหน้าที่ก็ไม่เอา แต่พอถึงเวลาจะมาชี้นิ้วสั่งเนี่ย มีเพียบเลยครับในสังคม เพราะมันง่ายไง รับแต่อำนาจ แต่ไม่รับภาระไปด้วย แถมยังได้คะแนนความนิยมจากเพื่อนฝูงอีกต่างหาก ไอ้คนมีหน้าที่เหมือน "กระโถน" อย่างเราก็รับไปเต็มๆทุกที สำหรับผมนะ ผมเลือกที่จะ "ถอยออกมา" ดีกว่าทนอยู่ให้เจ็บใจและเหนื่อยเปล่า ออกของผมนี่หมายถึง ออกมาโดดเดี่ยวเลยนะครับ ไม่คบใครทั้งสิ้น ปล่อยเขาจัดการกันเอง ถ้ามีงานกลุ่มเฉพาะวิชา ก็อาจจะต้องทนเข้ากลุ่มสุดท้ายที่รวมคนที่คนอื่นเขาไม่เลือกกัน ส่วนงานคณะ งานห้อง ผมจะไม่แตะเลยแม้แต่นิดเดียว ใครจะด่ายังไงก็ด่าไป ต้องปล่อยให้รู้รสความลำบากกันเองซะบ้าง แล้วคนที่จะเอาแต่สวมรอยอำนาจอ่ะนะ เขาจะต้องจำใจแบกภาระไว้เองโดยปริยายครับ เพราะถ้าไม่ยอมแบก รับรองโดนเพื่อนรุมด่ากระจายแน่นอน สิ่งสำคัญที่อยากจะบอกคือ คนเรามันคบกันด้วยผลประโยชน์ทั้งนั้นแหละ แม้ในบ้างครั้งเราอาจต้องยอมรับว่ามันคือการเพิ่งพาอาศัยกันก็ตาม แต่สิ่งนึงที่ไม่เคยเปลี่ยนคือ "ยังไงซะมนุษย์ก็ยังเป็นสัตว์สังคม" ไม่ใครสามารถยืนคนเดียวไปได้ตลอด แต่นั่นก็ไม่ได้แปลว่าต้องทนรับสภาพเพื่อแบกรับเรื่องของคนอื่นจนมากเกินไป กุญแจสำคัญจึงอยู่ที่ว่า "คุณจะสามารถรักษาความสมดุลย์ ระหว่าง พื้นที่ส่วนตัว กับ การทำเพื่อส่วนรวม ได้ดีแค่ไหน" ถ้ามันหนักเกินจะแบก ก็วางลงเถอะ เหมือนอย่างที่ Spider Man เคยบอกไว้ว่า "อำนาจที่ยิ่งใหญ่ มาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ใหญ่ยิ่ง" ถ้าคุณคิดว่าไม่พร้อมที่จะรับทั้งภาระและอำนาจ ผมว่าก็คงไม่ได้ผิดอะไรที่คุณจะเลือกไม่รับมันทั้งสองอย่าง ...