ตามกระทู้เลยนะคะ เมื่อก่อนเราเป็นเด็กผู้หญิงที่ค่อนข้างไม่ค่อยดูแลตัวเองเลย จนปล่อยตัวอ้วน สภาพน่าสลดสุดๆ 5555

แต่พอขึ้นมหาลัยก็เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองประจวบกับต้องย้ายบ้านช่วงเรียนอยู่มัธยมปีสุดท้าย ทำให้ห่างหายบ้านเก่าไปเลย
และล่าสุดค่ะ กลับไปที่บ้านเก่า พอเจอคนรู้จัก เค้าสตั๊นค่ะ เรียกง่ายๆคือ "อึ้ง" นั่นเอง แบบเป็นนาทีเลยค่ะ ไม่ใช่แค่คนสองคนคนนะคะ แทบทุกคน
แทบจะต้องแนะนำตัวทุกครั้งที่ทักทาย "จำหนูได้ไหม..." ตลอดทางเลยค่ะ ทำให้กลับบ้านมาเราต้องขุดคุยรูปเก่าตัวเองดู
อื้มมมมมมม
ดูแล้วมันก็อื้มมมม จริงๆค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ยังไม่พอค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราต้องทำร้ายกันอีกค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ก็พอจะรู้แล้วค่ะว่าทำไมถึงจำไม่ได้กัน T______________T
ส่วนตอนนี้นะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ส่วนไอ้เปลี่ยนไปสิ้นเชิงแบบนี้ไม่ใช่ว่าทันทีนะคะ มันก็เป็นสเตปๆไป เราแค่เอา Before กับ After มาให้ดูแค่นั้น
เชื่อไหมคะเพื่อนมัธยมบางคนก็คงจำเราไม่ได้ในตอนนี้ 555555
พอดูรูปเก่าตอนนั้นทำให้เราคิดอะไรได้นะคะ ว่าตอนนั้นเราคิดอะไรอยู่นะ ทำไมปล่อยตัวขนาดนั้น จนถึงทุกวันนี้เราคิดอะไรอยู่ทำไมถึงเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นได้ มันอยู่ที่ทัศนติจริงๆค่ะ
เมื่อก่อนเราคงทุ่มความสุขให้กับการกินทั้งหมด 55555 ชอบของอร่อยย แต่เดี๋ยวนี้เราทุ่มให้สุขภาพ ความสวย ความภูมิใจด้วยนะคะ ลดน้ำหนักได้ ก็ภูมิใจ ดูแลตัวเองได้ก็ภูมิใจขึ้นอีก ตอนนี้เราคิดว่าเราเก่งมาก ผ่านเรื่องที่คิดว่ายากมาได้ 5555 จนแทบลืมไปแล้วเมื่อก่อนตัวเองเป็นยังไง สมัยก่อนเราเคยคิดเหมือนคนอ้วนทั่วไปนะคะ ที่พยายามจะลดน้ำหนักแต่ไม่ลงสักทีว่า "ชาตินี้คงจะอ้วนมันตลอดไปเนี่ยแหล่ะ" แต่มาดูเราวันนี้ ได้ใส่เสื้อผ้าที่ชอบแล้วสวยๆได้ เรายังคงภูมิใจกับมันอยู่นะคะ อิอิ
แล้วพวกคุณละคะ เมื่อคุณมองย้อนกลับไปคุณคิดว่าเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน? ดีขึ้นไหม? หรือแย่ลง? ร่วมกันแบ่งปันเรื่องราวกันนะ
เมื่อคุณย้อนกลับไป คุณคิดว่าคุณเปลี่ยนแปลงแค่ไหน...
แต่พอขึ้นมหาลัยก็เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองประจวบกับต้องย้ายบ้านช่วงเรียนอยู่มัธยมปีสุดท้าย ทำให้ห่างหายบ้านเก่าไปเลย
และล่าสุดค่ะ กลับไปที่บ้านเก่า พอเจอคนรู้จัก เค้าสตั๊นค่ะ เรียกง่ายๆคือ "อึ้ง" นั่นเอง แบบเป็นนาทีเลยค่ะ ไม่ใช่แค่คนสองคนคนนะคะ แทบทุกคน
แทบจะต้องแนะนำตัวทุกครั้งที่ทักทาย "จำหนูได้ไหม..." ตลอดทางเลยค่ะ ทำให้กลับบ้านมาเราต้องขุดคุยรูปเก่าตัวเองดู
อื้มมมมมมม
ดูแล้วมันก็อื้มมมม จริงๆค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ยังไม่พอค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราต้องทำร้ายกันอีกค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ก็พอจะรู้แล้วค่ะว่าทำไมถึงจำไม่ได้กัน T______________T
ส่วนตอนนี้นะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ส่วนไอ้เปลี่ยนไปสิ้นเชิงแบบนี้ไม่ใช่ว่าทันทีนะคะ มันก็เป็นสเตปๆไป เราแค่เอา Before กับ After มาให้ดูแค่นั้น
เชื่อไหมคะเพื่อนมัธยมบางคนก็คงจำเราไม่ได้ในตอนนี้ 555555
พอดูรูปเก่าตอนนั้นทำให้เราคิดอะไรได้นะคะ ว่าตอนนั้นเราคิดอะไรอยู่นะ ทำไมปล่อยตัวขนาดนั้น จนถึงทุกวันนี้เราคิดอะไรอยู่ทำไมถึงเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นได้ มันอยู่ที่ทัศนติจริงๆค่ะ
เมื่อก่อนเราคงทุ่มความสุขให้กับการกินทั้งหมด 55555 ชอบของอร่อยย แต่เดี๋ยวนี้เราทุ่มให้สุขภาพ ความสวย ความภูมิใจด้วยนะคะ ลดน้ำหนักได้ ก็ภูมิใจ ดูแลตัวเองได้ก็ภูมิใจขึ้นอีก ตอนนี้เราคิดว่าเราเก่งมาก ผ่านเรื่องที่คิดว่ายากมาได้ 5555 จนแทบลืมไปแล้วเมื่อก่อนตัวเองเป็นยังไง สมัยก่อนเราเคยคิดเหมือนคนอ้วนทั่วไปนะคะ ที่พยายามจะลดน้ำหนักแต่ไม่ลงสักทีว่า "ชาตินี้คงจะอ้วนมันตลอดไปเนี่ยแหล่ะ" แต่มาดูเราวันนี้ ได้ใส่เสื้อผ้าที่ชอบแล้วสวยๆได้ เรายังคงภูมิใจกับมันอยู่นะคะ อิอิ
แล้วพวกคุณละคะ เมื่อคุณมองย้อนกลับไปคุณคิดว่าเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน? ดีขึ้นไหม? หรือแย่ลง? ร่วมกันแบ่งปันเรื่องราวกันนะ