*คำเตือน* เนื้อหามีความเน่า ละเป็นอารมณ์ส่วนตัวของผมล้วนๆ และยาวมากกกกกกกกก พิมพ์เสร็จกลับมาพรีวิวตกใจเลยทำไมยาวขนาดนี้ 5555

ปล.ยืมล็อคอินเพื่อนมาครับ ไม่กล้าโพสไอดีตัวเองเดี๋ยวมีคนรู้ตัวตน 5555

___________________________________________



สวัสดีครับ ผมไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงจะได้มาตั้งกระทู้แบบนี้



แต่ก็อยากจะแชร์ประสบการณ์ให้ผู้หญิงหลายๆคนที่ยังมีโอกาสจะได้อ่านเรื่องราวต่อไปนี้  เพื่อเก็บไว้เป็นอุทาหรณ์นะครับ



และที่สำคัญโดยเฉพาะคุณผู้ชายเองหลายๆคนด้วยครับที่มองว่าเรื่องแบบนี้ใครๆก็ทำกัน เพราะความต้องการของคุณเพียงไม่กี่นาที อาจจะทำให้ผู้หญิงคนนึงต้องมีปมไปตลอดชีวิต



ผมเป็นคนที่ถูกเลี้ยงดูด้วยการปลูกฝังว่า เป็นผู้ชายต้องให้เกียรติผู้หญิงมาตั้งแต่เด็ก และรวมกับที่ตัวเองนับถือศาสนาคริสต์จึงคิดว่าจะชายหรือจะหญิง



เราควรจะเลือกที่จะมีอะไรกับคนที่เราคิดว่าเรารักที่สุดและเป็นคนที่จะอยู่กับเราไปตลอดชีวิต นั่นก็คือคนเราแต่งงานด้วยแล้วนั้นเองครับ



ที่ผ่านมาผมก็มีแฟนนะครับ มีมาหลายคน แต่ก็ไม่เคยทำอะไรใคร คืออย่างมากก็แค่จับมือ หอมแก้ม เยอะสุดก็แค่จูบ เพราะผมคิดว่าเรื่องแค่นี้มันไม่ได้ทำให้ใครเสียหาย ข้อเสียที่ตามมามันก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย



ถ้าถามว่าผมคิดมั้ย ผมก็ไม่ปฏิเสธหรอกครับว่าคิด เพราะผมก็ไม่ใช่คนตายด้าน



หลายครั้งโอกาสมันก็มีมาล่อใจต่อหน้าต่อตา แต่ผมก็มักจะคิดและห้ามตัวเองได้เสมอ



ผู้ชายหลายคนอาจจะบอกว่าผมโง่นะครับ แต่ผมไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองโง่เลยซักครั้ง



เพราะผมมองว่า " ถ้าผมรักแฟนผมจริง ผมก็ไม่ควรที่จะทำให้เค้าเสียใจภายหลัง เพราะชีวิตนี้มันไม่มีอะไรแน่นอน ไม่รู้ว่าจะเลิกกันเมื่อไหร่ "



ผมไม่อยากให้อารมณ์หื่นชั่ววูบทำให้เค้าต้องมานั่งเสียใจไปตลอดชีวิต เพราะถ้าเค้าไปพบกับคนใหม่คนที่เค้ารักและรักเค้า พร้อมจะอยู่กับเค้าไปตลอดชีวิตแต่ต้องมานั่งเสียใจกับเหตุการณ์ในอดีต มันก็เหมือนผมทำลายชีวิตคนๆนึงไปเลย



ผมไม่ปฏิเสธครับว่าผมเป็นคนใจแคบ ผมแอนตี้เรื่องที่ผู้หญิงสมัยนี้คิดว่าการเสียตัวเป็นเรื่องธรรมดา แม้ว่าผมจะรู้ดีอยู่แก่ใจว่ายุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว



ผมเคยแม้กระทั่งคุยกับเพื่อนว่าถ้าเกิดวันนึงมีแฟนขึ้นมาแล้วมารู้ว่าแฟนเคยผ่านใครมาแล้วผมจะเลิกทันทีครับ เพราะผมคงรับไม่ได้เมื่อมานั่งคิดว่าร่างกายของแฟนตัวเองเคยผ่านอะไรกับคนอื่นมาแล้ว เพราะผมคิดว่าคงไม่มีใครอยากให้คนที่เรารักเป็นของคนอื่นมาก่อน



แต่แล้ววันนี้ก็มาถึง



เมื่อวันที่ผมรู้ว่าคนที่ผมชอบในปัจจุบันนี้ เคยพลาดมาแล้วครั้งนึง



(ยังอยู่ในช่วงจีบนะครับ ยังไม่ได้เป็นแฟน)



คนนี้แม้ว่าเราจะเพิ่งคุยกันไม่นาน แต่ด้วยความชอบอะไรหลายๆอย่างที่เหมือนๆกันทำให้เราสนิทกันไวมาก



ทำให้ผมตัดสินใจที่จะบอกเค้าว่าผมชอบเค้า และเค้าก็เหมือนยอมเก็บไปคิด



และเราก็คุยด้วยกันเรื่อยมาตลอด ผมรู้สึกว่าคนนี้แหละครับคือคนที่ผมตามหามานาน ที่ผ่านมาผมมีแฟนมาหลายคนก็จริงแต่ผมไม่เคยรู้สึกว่าคุยกับใครได้ทุกเรื่องขนาดนี้ คุยกับใครได้สบายใจขนาดนี้ เค้าเป็นคนแรกที่ผมนึกภาพตอนเราทะเลาะกันไม่ออก

ทุกอย่างดีหมด เหมือนกำลังจะไปด้วยดี แต่ว่า..



วันนึงเค้าก็ตัดสินใจที่จะเล่าอดีตของเค้าให้ผมฟัง ด้วยเหตุผลที่ไม่อยากให้ผมรู้ช้ากว่านี้



ตอนแรกที่ฟังผมหน้าซีดเลยครับ โลกหมุน ทำอะไรไม่ถูก พูดอะไรไม่ออกจุกอยู่ในลำคอ



จากที่ผมเคยมองเค้าว่าเป็นสาวน้อยน่ารักใสๆ ณ เวลานั้นมันเปลี่ยนไปเลยครับ เหมือนเค้ากลายเป็นคนที่โดนดาเมจหนักๆมาในชีวิต



เค้าเสียใจกับเหตุการณ์ที่ผ่านมา เค้าคิดว่าตัวเลว



แต่เมื่อเค้าเล่าเหตุการณ์ต่างๆผมก็เลยเข้าใจว่า



" เพราะตอนนั้นเค้ารัก และคิดว่าแฟนเก่าเค้าจะเป็นคนแรกและสุดท้าย "



ในขณะที่ผมไม่ต้องเดาเลยครับว่าไอฝั่งผู้ชายมันแค่ เ..ยน เท่านั้น เพราะหลังจากนั้นเท่าที่ผมรู้ มันก็ขออีกๆๆ แต่เค้าก็ไม่ให้แล้วสุดท้ายเลยเลิกกัน

ผมฟังแบบนี้ในหัวผมไม่มีความรู้สึกอื่นเลยครับนอกจากคำว่าเสียใจ แต่ผมเชื่อว่าเค้าคงเสียใจมากกว่าผมหลายเท่า


ความคิดเก่าๆที่ผมเคยคิดไว้มันเริ่มย้อนมา ผมจะคุยกับเค้าต่อได้จริงๆเหรอ? ผมจะรับเค้าได้อย่างงั้นเหรอ ? ผมเกลียดตัวเองที่คิดแบบนี้

แต่ผมก็กลัวตัวเองว่าถ้าเกิดคุยกันไปจนได้เป็นแฟนกันจริงๆขึ้นมา ถ้าเกิดวันนึงมีสาเหตุให้ทะเลาะกัน ผมจะไม่หยิบเรื่องนี้มาพูดเพื่อทำร้ายจิตใจเค้าเหรอ

หรือผมจะหายไปจากชีวิตเค้า เพื่อหาอื่นแทนแบบนั้นมันคงจะดีกว่า



ใช่ครับ ผมคิดแบบนี้จริงๆ และมันก็โถมเข้ามาในหัวของผมเรื่อยๆ คำสั่งสอนที่เลี้ยงผมมาในวัยเด็ก มันทำให้ผมรู้สึกรับไม่ได้ ผมทั้งเครียดทั้งเสียใจทั้งโกรธ(แฟนเก่าเค้า) ผมเสียใจที่เรื่องที่สามารถทำผิดพลาดและแก้ไขได้มีเป็นพันเรื่อง แต่ทำไมเค้าต้องทำผิดพลาดในเรื่องที่มันไม่สามารถแก้อะไรได้ทั้งชีวิต



แต่ยิ่งผมจมไปกับความคิดเหล่านี้ ผมก็ยิ่งเข้าใจอะไรมากขึ้น ผมชอบเค้าที่อะไร? ร่างกายเหรอ... เปล่า



ผมชอบเค้าที่เมื่อเราคุยกันแล้วเราเข้าใจกัน ผมชอบแกล้งให้เค้ากลัวผีตอนจะนอน แล้วเค้าก็จะนอนดึกตื่นสายมาโทษผมผม ชอบตอนเค้าทำเป็นโกรธ

ผมชอบตะโกนตอนเงียบๆให้เค้าตกใจ ผมชอบคุยกับเค้าในเรื่องเราสนใจเหมือนกัน ผมชอบเสียงหัวเราะของเค้า ผมชอบเวลาเค้าร้องไห้

ผมชอบเค้าในปัจจุบัน ไม่ใช่เค้าในอดีต



แต่ผมก็ไม่โกหกเค้าว่าผมไม่เสียใจ แม้ว่าผมจะชอบเค้าขนาดไหน อนาคตเราอาจจะได้เป็นแฟนกัน รักกัน แต่งงานกัน มีลูกกัน ตายไปด้วยกัน แต่ผมก็ไม่สามารถเป็นคนแรกของเค้าได้ และเค้าก็คงไม่สามารถลืมเรื่องที่เค้าเคยทำเอาไว้ได้ สำหรับเค้ามันอาจจะเป็นตราบาปติดตัวไปตลอดชีวิต



นี่เหรอครับ? สิ่งที่คุณผู้ชายหลายๆคนต้องการ คุณอยากให้ผู้หญิงที่คุณเคยรัก เคยแคร์เค้า ต้องมารู้สึกแบบนี้เหรอครับ

ถ้าเป็นแบบนั้นจริงผมคงต้องบอกว่าคุณเป็นคนที่เห็นแก่ตัวมาก



แต่ในเมื่อมันแก้อะไรไม่ได้แล้ว ผมจะนำอดีตที่ผิดพลาดของเค้ามาทำลายปัจจุบันทำไม ทำไมผมต้องเอาความเ...ยนของผู้ชายแย่ๆคนนึงมาทำลายความรู้สึกของผมในตอนนี้



พอผมคิดได้แบบนั้นหลายๆอย่างมันก็เริ่มโล่ง ผมเริ่มรู้สึกว่าชีวิตมันไม่ได้มีแค่เรื่องอย่างนั้น ทัศนคติของผมที่มองอคติกับผู้หญิงที่เคยมีเรื่องแบบนี้ในชีวิตเปลี่ยนไป



ตอนนี้ผมกลับรู้สึกว่าผมอยากที่จะอยู่ข้างๆเค้า อยากจะให้กำลังใจและอยากจะปกป้องเค้ามากกว่าเดิม

จากที่ผมเคยรู้สึกว่าชอบเค้า

เพียงข้ามวัน ด้วยเรื่องที่เค้าเล่าทำให้ผมรู้ตัวว่าผมรักเค้า

ไม่ว่าเค้าจะผ่านอะไรมาก็ตาม ผมเลือกที่จะไม่มองอดีตและมีความสุขกับปัจจุบันไปกับเค้า





วันนึงเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราอาจจะเลิกกับคนปัจจุบันที่เรารัก ไปพบกันคนใหม่ที่ดีกว่า หรือเราอาจจะแย่กว่า แต่สำหรับผู้หญิงแล้วผมอยากจะขอเตือนไว้ อย่าทำให้อารมณ์แค่ชั่ววูบต้องมาทำร้ายจิตใจของคุณ และกับคนที่รักคุณในภายหลังเลยครับ



เก็บไว้เถอะครับ กล้าที่จะปฏิเสธ คิดหน้าคิดหลังดีๆ ผู้ชายมันไม่ตายหรอกครับถ้าไม่ได้ทำเรื่องแบบนั้น

และใครที่คิดว่าถ้าไม่ให้ผู้ชายจะเลิก ผมว่าคนแบบนี้ก็เลิกๆไปเถอะครับ ถ้ามันจะหวังแค่ร่างกายของคุณ ต่อให้คุณให้ซักวันเค้าก็ต้องจากไปจากชีวิตคุณอยู่ดี



ส่วนคนที่พลาดมาแล้ว ผมเชื่อว่าคนที่ยังรับสิ่งที่คุณเคยทำมาแล้วได้ก็ยังมีอีกเยอะครับ แม้จะเป็นคนที่เคยมีทัศนิคติแบบผมก็ตาม

ถ้าเค้ารักคุณจริงๆ ไม่ว่าอดีตของคุณจะเป็นยังไง เค้าก็จะยังอยู่ข้างๆคุณแน่นอน แต่ทางที่ดีอย่าสร้างปมในชีวิตทั้งที่ตัวเองสามารถเลือกได้เลยครับ