เมื่อผมต้องพิการเพราะความผิดพลาด

คุณเคยมีเรื่องที่อยากจะเล่าให้ใครบางคนฟังไหม ?

ผมมีครับ ผมตัดสินใจแล้วที่จะเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ทุกคนฟัง  ผมเก็บเรื่องราวนี้มาเป็นเวลากว่าสามปีมาแล้ว

เมื่อวานเวลาประมาณสี่ทุ่มครึ่งโดยประมาณ ผมนั่งจ้องตัวเองในกระจกเงา กี่ครั้งแล้วที่ผมมีพฤติกรรมแบบนี้.............

ผมนั่งมองดูขาของผม มองเลยไปที่แขน  ครึ่งหนึ่งของชีวิตผมหายไปไหน ใครมาขโมยมันไป

ทำไมผมต้องมาเป็นแบบนี้ สมองผมคิดเช่นนั้น จนผมเผลอหลับไปด้วยฤทธิ์ยา...................

ผมสะดุ้งตื่นอีกครั้งเมื่อตอนเที่ยงคืน เมื่อผมลืมตาขึ้นมา ภาพที่ผมเห็น ชายพิการคนนั้นยังอยู่ในกระจก ผมไม่ได้ฝันไป

ผมตื่นแล้ว นี่คือชีวิตจริง ชีวิตที่เหลืออยู่ของผมจริงๆ ผมมองชายพิการคนนั้น จนน้ำตาผมไหลออกมาเอง...........

สมองผมได้ทำการนิ่งคิด อีกครึ่งชีวิตที่ผมเหลืออยู่มันจะต้องดำเนินต่อ ผมยังมีลูกสาวที่ยังเล็ก ผมยังมีภรรยาที่อยู่กับผมมาโดยตลอด  จะมานั่ง

เครียด นั่งวิตกไปจนตายมันก็เท่านั้น  ชีวิตที่เหลือของผมถึงแม้ร่างกายมันจะไม่ครบเหมือนคนที่พบเห็นทั่วไป แต่จิตใจผมจะต้องเข้มแข็งกว่าเดิม

เรื่องราวของผมอาจจะเป็นเรื่องราวของชายพิการธรรมดาคนหนึ่ง

    เรื่องราวของผมอาจจะเป็นกระทู้ที่ไม่สนุกสนานเหมือนกระทู้อื่นๆ

    หรืออาจจะเป็นเรื่องราวที่เป็นอุทาหรณ์ของใครหลายๆ คน

เรื่องราวต่อจากนี้ ผมขอย้อนเวลาไปเมื่อสามปีที่แล้ว ผมยังจำมันได้ดี ผมจะเล่าให้ทุกคนฟัง......................